Onze blog

27-05-2022 Een verlengd weekend

Heerlijk, een verlengd weekend

Fantastisch, Vandaag genieten we van een dagje extra verlof. Philippe maakt op het werk de brug, maar ik heb hier een dagje verlof voor moeten nemen. Gisteren was het Onze Lieve Heer Hemelvaart, een wettelijke feestdag in België. Maar wat vieren we eigenlijk?

O.L.H.Hemelwaart, watte??

Hemelvaart is een christelijke feestdag met een verhaal over afscheid nemen en alleen verder gaan. Dit valt veertig dagen na Pasen en sluit de paasperiode dan ook af. Eigenlijk begint de paastijd trouwens ook met veertig vastendagen vóór Pasen, vanaf Aswoensdag om dan 40 dagen na Pasen te eindigen.

Eerlijk? Ik denk niet dat er nog veel mensen zijn die de essentie van deze feestdag kennen. Wij zijn daar ook niet mee bezig want als werkende persoon zijn we al blij met dit extra dagje verlof. Welke reden of feestdag het dan ook mag zijn, dat maakt voor ons niet veel uit! Dus nee, we kenden ook niet de echte essentie van deze feestdag.

Prachtig weer voor deze periode van het jaar.

Wat een aangenaam weertje buiten. Een prachtige lentedag en mij hoor je niet klagen. Ideaal weer ook om tijd te maken om de beestenboel eens onder handen te nemen. Een borstelbeurt wel te verstaan é mannekes! Tripple vind borstelen wel aangenaam en lijkt daar precies van te genieten. Ze komt ook spontaan langst voor de borstelsessie. Zelfs met de borstel in mijn handen komt ze doodleuk af.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

24/05/2022 Chivas naar de spa

Dag lieve lezers, Vandaag post ik even een update vanuit… jawel, Vlieland.  Eigenlijk is het gewoon een leuk berichtje dat Joyce met haar wereld deelt, maar ik vond deze update ook wel heel interessant om met jullie te delen.

Het berichtje van Joyce:

Een vrije dag met Chivas en Cenna . Ochtend/middag/eind v.d. middag/avondwandeling. Prachtige dramatische wolken en vergezichten… wat een genot om op Vlieland te wonen.

Nadat Cenna vorige week bij het #hondenhotelvlieland was voor een groomsessie, was het nu Chivas’ beurt. Cenna wíst precies waar ze heen moest!

Heerlijk toch die hondenspa. Bij mij in BE genoot hij er enkel van als de zus niet in de buurt was want Cenna vond het zo nodig om steeds in de tuinslang te bijten of in de massagekop die we hadden voorzien op de tuinslang.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

23-05-2022: een spannende dag vandaag

Een grote dag vandaag

Goeiemorgen, een beetje de grote dag vandaag want er komen weer aanpassingen aan voor ons. Het overlegcomité heeft de corona maatregelen versoepeld die vanaf vandaag in zullen gaan. Geen mondmasker meer verplicht op het openbaar vervoer, maar als je deze wenst te blijven dragen is dat je eigen keuze. En wij gaan zeker voorlopig nog dat mondmasker op het openbaar vervoer blijven dragen. Ieder zijn eigen keuze en mening, maar wij proberen op deze manier het virus buiten te houden en tot nu toe is dat toch gelukt 😊.

De aanpassing

Maar de grootste aanpassing zal zich in de loop van deze week ontwikkelen. De reizigers mogen vanaf vandaag terug vooraan in de bus opstappen. Dat zal voor ons al een enorm voordeel worden. Hoe vaak we naar de voordeur van de chauffeur moesten lopen en kloppen op de deur om de juiste info te verkrijgen. Veel chauffeurs wezen maar naar de achterdeur of je kreeg het antwoord ‘Kan je de bordjes niet lezen’ Of ‘je moet wel achteraan opstappen é’. Ja, echt waar! We hebben wel wat antwoorden op onze boterham gekregen. Toppunt was dat er ook chauffeurs waren die de deur niet opende en gewoon doorreden als je niet snel genoeg was. Terwijl de regel is dat de chauffeur altijd de voordeur voor een blinde/slechtziende moet openen om te antwoordden op de vraag van deze reizigers.

Maar voor zowel mij met Tripple als voor Philippe met Tazzy zal het even wennen zijn. De honden zijn opgeleid om de achterdeur te zoeken omdat ze hun opleiding tijdens de hele corona periode hebben gekregen en dit bij ons in begin ook deden. Ze gaven de deur aan die het kortste bij was. In theorie als de buschauffeur met de voordeur voor onze neus stopt moet dat wel mogelijk zijn maar dat zullen we in de loop van deze week wel ervaren want de medewerkers van De Lijn gaan nu in de loop van deze week al het plastiek etc. Verwijderen dat ze hadden voorzien om de chauffeurs te beschermen. Dus we zullen nog wel even geduld moeten hebben en vanaf volgende week zou alles normaal vlot moeten verlopen.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

20-05-2022: Overlegcomité komt nog eens samen

Allé… vandaag komen die van het overlegcomité nog eens samen om zich over de gemaakte Covid-maatregelen te buigen. De cijfers gaan volgens hen de goede richting uit waardoor de maatregelen kunnen aangepast worden. De volgende maatregelen worden op de tafel gezwierd:

–          Mondmasker: Dit zou je op het openbaar vervoer (bus/trein/tram) niet meer te hoeven dragen. Voor velen zal dit een opluchting zijn. Je moet wel nog steeds een mondmasker dragen in allerlei zorginstellingen zoals in ziekenhuizen, woonzorgcentra, bij de huisdokter of tandarts en zelfs bij de apotheek.

–          Vooraan opstappen op de bus: 1 groot voordeel zal dit wel zijn en zeker als je een visuele beperking hebt. Je mag weer vooraan in de bus opstappen. Na 2 jaar zal dit weer een uitdaging zijn voor ons als blinden- en slechtzienden. Hoe vaak hebben wij ons niet geërgerd aan buschauffeurs die ongeduldig waren als we de deur niet vonden of wilden informeren welke bus het was. Hoe vaak we niet hebben gevloekt omdat ze niet de moeite wilde doen om spontaan de voordeur open te doen om te zeggen welke bus het was.

We zijn dus benieuwd welke aanpassingen dit dus gaat geven vanaf volgende week maandag want als je elke dag op de bus zit. In ieder geval, Ikzelf (Manuella) blijf nog steeds netjes mijn mondmasker gebruiken want tot nu toe zijn we nog gespaard gebleven en het zou toch heel dom zijn moesten wij nu morgen covid oplopen omdat iedereen zijn masker achterwege gaat laten.

Natuurlijk zijn er hier en daar nog enkele aanpassingen, maar die hebben op ons geen invloed want we gaan toch niet reizen of weet-ik-veel-wat doen. Buiten het openbaar vervoer in België nemen hebben we geen plannen.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

17-05-2022 Cenna naar de spa

Ach, wat zijn de 2 zwartjes met hun gat letterlijk en figuurlijk in de boter gevallen. Vandaag mocht Cenna naar het hondenhotel voor haar wasbeurt. Ja, als je op Vlieland woont, moet dat blijkbaar wat vaker gebeuren omdat je elke dag gaat wandelen en je door het zeewater rent en weet-ik-veel-wat.

Ik denk dat C&C in die 10 maanden op Vlieland al 3 keer zijn geweest. Joyce, moest ik verkeerd zijn, mijn excuses alvast. Ik heb in ieder geval op verschillende tijdstippen al zwarte honden in een blauw bad voorbij zien passeren op FB met jou verhaal erbij.

Eerlijk gezegd, toen ze nog bij ons in BE woonde gebeurde het niet zo vaak dat ze naar het hondenkapsalon mocht. Bij mijn herinnering is dat ook maar 2 keer, misschien 3 keer gebeurd. In de zomer tijdens de warme dagen en als het regenwater niet stonk, maakte we er tijd voor om beiden honden nat te maken en ze ook in één keer te wassen. Een heel karweitje want Cenna bleef moeilijk stil staan en wilde altijd maar happen in de tuinslang. Een uitdaging! Ik (Manuella) kon me er dan naar kleden om een badpak te dragen en een zomerjurkje. Dan maakte het me niet uit of ik nat werd want daar waren ze beiden wel heel goed in. Als ze nat waren gingen ze nadien lekker schudden. 

Het borstelen daar moest ik niet aan beginnen als ze nat waren. Ze gingen liever lekker schuren over het gras of hun vacht afvegen aan de haag in de tuin. Paarden doen dit ook altijd. Meestal als ze geborsteld zijn of hun wasbeurt hebben gehad, dan gaan ze lekker in het zand rollen.

Maar wat heeft Cenna genoten vandaag van haar was- en borstelbeurt. Dat is altijd leuk om mee te volgen.

Tazzy en Tripple

T&T zijn hier nog niet naar de hondenkapper geweest. Ik had eerst gedacht om ze zelf eerst te gaan wassen in zo een selfwash voor honden, maar aan de andere kant kan je het beter laten doen. Je moet er toch voor betalen. En met Tazzy kan het qua huidallergie niet zoveel kwaad, maar met Tripple moeten we toch oppassen. In ieder geval, ik heb voor mevrouw al speciale shampoo gekocht om eens mee te nemen naar het trimsalon. Ik zal binnenkort eens een afspraak maken en dan breng ik daar ook een verslag van uit!

1 jaar geleden 11/09/2022

Een jaar geleden maar we kennis met Joyce Monas-Benschop en Ies Monas die speciaal vanuit Vlieland over en weer waren gereden om kennis te komen maken met Chivas en Cenna. Natuurlijk met de hoop dat ze de nieuwe baasjes mochten worden van deze 2 kanjers.

Na een goed gesprek en een kennismaking tussen de twee zwartjes en deze mensen voelden we aan dat het wel goed zou komen. Maar toch op dat moment het over je lippen krijgen om aan Joyce en Ies te vertellen dat we akkoord zouden gaan was toch best wel heftig.

Maar wat mogen wij ons in ons handjes wrijven en ons zegenen met deze lieve mensen die ons pad hebben gekruisd want hoe vaak ik het al heb gezegd, ik kan het niet genoeg zeggen maar C&C hebben hun gouden mandje gevonden.

Een jaar geleden waren die emoties zo heftig en als we er nu op terug kijken dan bedenk ik me dat het toch allemaal wel goed is gekomen.

18 mei 2022: Eerst naar het ziekenhuis om nadien aangenaam verrast te worden

Met zijn allen de deur uit

Goeiemorgen! Vandaag met z’n allen de deur uit! Voor mij (Manuella) en Tripple is dat dagelijkse kost en al zo een gewoonte. Blij dat ik toch op dit punt een vast ritueel heb in de ochtend. Samen met Philippe en Tazzy vertrokken we richting de bushalte. Onze wegen splitsen zich als we het ‘Ooievaarsnest’ (klein straatje voor voetgangers) uitkomen. Philippe gaat dan naar links richting de Boomsesteenweg om daar de privé bus van BASF te nemen. Een gekende route voor hun, al lopen zij deze route momenteel maar 2x per week. En ik met Tripple liepen gewoon naar onze vaste bushalte. Naar het Sint Augustinus ziekenhuis

Normaal moest vandaag Yam. Komen als onze vaste poetshulp, maar ze was ziek. Dat kwam dan wel een beetje goed uit, maar eigenlijk maakt het niet zoveel uit. Yam. Komt hier al meer dan 2 jaar poetsen en ze kan makkelijk de deur achter zich dicht doen. Vandaag moest ik naar het Sint-Augustinus. Vorige keer was Tripple niet mee geweest, maar vandaag besloot ik dat wel te doen. Een niet al te moeilijke route, maar toch elke keer verandert er wel iets.

De paaltjes vanuit de lockdown periode zijn eindelijk weggehaald. Er was een heel hindernissen parcour voorzien, alsof je in een pretpark moest aanschuiven wat het er voor ons niet makkelijker op maakte. Al helemaal niet voor de hond omdat het van die geïmproviseerde paaltjes waren met zwarte linten op heuphoogte. Niet zo simpel voor een hond volgens mij. Heb daar toch een paar keer hulp bij gekregen om door het doolhof te geraken van omstaanders.

Maar vandaag waren ze verdwenen! Na de 1ste aanmelding in de inkomhal aan die digitale zuilen (met hulp) moest ik me toch weer eens voor de 2de keer aanmelden aan de balie van de dienst waar ik moest zijn. Ik kom hier toch al meer als 2 jaar bijna en toch moet ik me opnieuw net als vorige keer aanmelden. Bij de balie begrepen ze het ook niet, maar vermoedelijk zal het aan hun systeem liggen want momenteel zijn ze in het ziekenhuis aan het overschakelen naar een ander digitaal platform.

TDCS

We waren een 15-min. Wel wat te vroeg, maar als je afhankelijk bent van het openbaar vervoer, dan kom je liever te vroeg dan te laat. Enige kleine nadeel is dat het zo warm is in het ziekenhuis en dat het dragen van een mondmasker nog verplicht is. Niet dat het me uitmaakt, maar als je inspanningen hebt gedaan en even op adem wil komen… Maar goed, we klagen niet! De dubbele sessie verliep zoals altijd wel vlotjes en deze keer bleef Tripple dan ook netjes 45min. langst mijn relaxzetel liggen.

Vorige keer was dat niet zo het geval! Precies of ze wat onrustig was. Ik weet het niet. Ze kwam contact zoeken met me en besloot de vorige keer dan ook maar op de relaxzetel te klauteren. Ook al kostte het haar enorm veel moeite. Maar deze keer, deze keer ging het allemaal goed. Hier kon ik haar nu eigenlijk ook wel loslaten in die kleine ruimte. Buiten de therapeut komt eigenlijk niemand in de behandelkamer. Tijdens de sessie is het dan ook een rustmoment voor mezelf want soms voel ik die stroomschokjes toch wel en zijn de prikkels enorm heftig. Na zo een hersenstimulatie ben ik dan ook iedere sessie wel uitgeput.

Een cadeautje

Thuis gekomen moest ik nog even de brievenbus checken en eerlijk? We waren aangenaam verrast. Zowel wij als Rudi en Diane hadden een mooi cadeautje vanuit Vlieland gekregen. Ik wist wel dat Rudi en Diane nog een cadeautje gingen krijgen, maar had niet verwacht dat wij er ook eentje zouden krijgen. Dat was zo pakkend en emotioneel. Joyce had van die 4 fantastische dagen de mooiste foto’s in een verjaardagskalender gegoten. Een kalender die jaarlijks herbruikbaar blijft. En ja, heerlijk! Alle verjaardagen van ons allen net als de honden, behalve van Lita stonden er op genoteerd. Een reden om de verjaardagen nooit meer te vergeten. Maar wel mooi gemaakt. We zullen er misschien niet veel van zien, maar zijn alleen nog aan het denken waar we deze zouden kunnen ophangen in ons appartement. Op vele plaatsen hangt de verjaardagskalender op het toilet, maar eerlijk gezegd? Ik zou niet weten waar we deze moeten hangen. Dus dat moeten we toch nog even bekijken. Maar we waren er wel heel blij mee. Bedankt lieve Joyce!!!

 

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

13/05/2022 – Vrijdag de 13de

Vrijdag de 13de is een ongeluksdag zegt men altijd. Gelukkig was het hier vandaag niet de wet van Murphy! Philippe en Tazzy moesten niet naar BASF want ze waren al 2 dagen geweest deze week.

het openbaar vervoer staakt weer

Ik zal maar een poging wagen om vandaag toch naar het werk te gaan ondanks dat ‘De Lijn’ weer meedeed met de aangekondigde stakingen i.v.m. de koopkracht. Gelukkig kwam de bus van 7u16 netjes aangereden waardoor we vlot op ons werk geraakte. Vandaag een kleine uitdaging voor Tripple want ik was een halte vroeger afgestapt op onze vaste route. Tripple volgde gemotiveerd mijn instructies op omdat dit voor mij toch wel een gekende route was. Inde zomer of met mooi weer tijdens de andere seizoenen deed ik dit ook al eens met onze Chivas. Zo krijgen de honden toch hun extra beweging want momenteel is er niet al te veel beweging nog dankzij het stekelmonster COVID. Ik merkte dat dit eigenlijk niet zo moeilijk was en dat we dit in de toekomst wel wat meer zouden kunnen doen voor die extra beweging.

Een uitdaging

’s Middags werd het al wat moeilijker om thuis te geraken. Volgens de app van ‘De Lijn’ en de app ‘Busje komt zo’ konden we de bus van 11u37 nemen want de bus van 11u53 en die van 12u08 ook reden niet. Dus op tijd vertrokken naar de bushalte maar helaas de bus van 11u37 is niet komen opdagen. Om nu naar de bushalte van de 500 op het Zuid te wandelen was toch wel riskant. Wie zegt dat de bus van 12u29 zou vertrekken? De volgende bus die zou passeren zou om 12u38 pas zijn. Er stond ook nog een oudere dame te wachten op de bus en die kon haar afspraak niet opbellen omdat haar GSM leeg was. Omdat we toch dezelfde richting uit moesten en ze eigenlijk mijn straat passeerde, besloten we een taxi te delen. Zo waren we al bij al nog vlot thuis geraakt maar met een taxi reizen is toch ook wel een kostelijke grap. De taxichauffeur heeft mij en Tripple de dokterspraktijk op de Doornstraat afgezet waar we gewoon via het kleine wandelstraatje in onze straat uitkwamen. Het was een vriendelijke taxichauffeur en ze waren vandaag met hun tweeën want één van de taxichauffeurs werd opgeleid om met de taxi rond te gaan rijden.

Eigenlijk toch wel steeds een uitdaging als je het openbaar vervoer moet nemen tijdens een staking. Altijd is er wel ergens miserie. Dan mogen we nog blij zijn dat we niet op de boerenbuiten wonen zoals in Limburg in Heusden-Zolder of zelfs in de steden Hasselt of Genk. Tijdens een staking in Limburg ben je zo goed als afhankelijk van een eigen auto of fiets. Daar rijden niet zomaar overal Taxi’s zoals in de grote steden zoals in Antwerpen of Brussel.  Gelukkig heb je hier in Antwerpen als blinde iets meer mogelijkheden in geval van nood… Maar of het altijd haalbaar is? Dat is een ander paar mouwen.  In ieder geval, de volgende keer ga ik (Manuella) tijdens een staking proberen van thuis uit te werken want dit brengt toch altijd wel wat enorme prikkels voor mij mee.

Philippe moest zich vandaag niet verplaatsen en kon van thuis uit werken. Gelukkig bestaat die mogelijkheid nu wel. Anders had hij waarschijnlijk deze avond problemen gehad. Meestal als er ergens in BE stakingen zijn dan loopt het ook op de weg in het honderd met al die files etc. Terwijl Philippe dan aan het werk was, hield ik me bezig met de honden. Ik voorzag een knuffelsessie, een borstelsessie, een speelsessie. Tja, dat vonden ze allemaal geweldig. Tijdens mijn rustpauze (als ik naar een boek aan het luisteren was of aan het breien (*handwerken) waren de honden aan het kauwen op hun botje.

*Handwerken is voor bijna iedereen te doen! Ook voor blinden en slechtzienden. Wij pakken het helemaal anders aan en werken ook op het gevoel. Onze vingers zijn hier de ogen die alles controleren en nakijken of het klopt. Is er toch een fout ingeslopen, dan moeten we ook hulp vragen aan een ziende persoon.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

11/05/2022 Terug aan het werk

Na zo een korte ontspannende vakantieperiode zonder stress, zonder je hond in te tuigen (omdat die ook vakantie had), is het toch weer even wennen om snel in je ritme terug te komen. Gelukkig heeft Tripple er niet zoveel problemen mee om de draad terug op te pakken. Uiteindelijk tijdens de afgelopen 4 dagen hebben ze ook een beetje op het eiland moeten werken in harnas.

Ja de dagelijkse route van en naar mijn werk, daar moet ik eigenlijk toch niets meer over schrijven. Alle obstakels die er vast zijn weet Tripple wel te vinden al scheelt er toch elke dag wel iets op die routes tussen de Troonplaats en mijn werk.

Dat geldt natuurlijk ook voor Philippe en Tazzy vandaag naar BASF gingen. Natuurlijk tijdens de middagpauze als Philippe Tazzy zijn snuffelmoment geeft, tja, dan denkt Tazzy dat hij een echte speurneus is en kan het zijn dat Philippe hem wel even moet bijsturen.

Het is wel goed dat de honden hun dagelijkse ritme terug kunnen opnemen.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

10/05/2022 Uit vakantiemodus komen

Uit vakantiemode geraken

Goeiemorgen! Uit die vakantiemodus komen voelt toch wel wat pijnlijk. Back to the reality. En dat was hier niet anders. Om 8u al uit ons bed gehaald door Tazzy want meneertje had honger! Wij hadden dan nog geluk want om 8u werd er verwacht dat de huurauto terug bij het verhuurbedrijf stond gekuist en volgetankt. Er mocht geen enkel hondenhaartje gevonden worden door de verhuurder want anders zouden we de borg niet terugkrijgen, maar het toppunt van alles was dat de auto properder werd binnengebracht dan als wij ze meenamen. Dus ook hier moeten we Rudi en Diane bedanken dat zijn de auto nog hebben gestofzuigd en proper hebben gemaakt terwijl wij niet hebben kunnen helpen. We hadden wel graag een handje toegestoken maar was een beetje moeilijk omdat de auto al zo vroeg terug binnengebracht moest worden.

Onze dagindeling

Nagenietend van de 4 dagen op Vlieland, begonnen we aan het minst plezante van de vakantie. Het uitpakken van de koffers, alles sorteren voor de wasmachine, alles terug op zijn plaats zetten en leggen om vervolgens de koffers terug op te bergen voor onze volgende uitstap. Na alles opgeruimd te hebben en alle foto’s en video’s op de pc gezet te hebben kropen we met zijn allen met een voldaan gevoel in ons zeteltje. Morgen is het weer terug naar de dagelijkse sleur waaronder gaan werken etc. Ondertussen waren we toch ook al niet aan het uitzoeken om de volgende keer naar Vlieland te gaan maar dan met het openbaar vervoer. Hoe lang zouden we met de trein vanuit Antwerpen onderweg zijn en waar moesten we dan afstappen. Uiteindelijk valt die reistijd toch ook nog héél goed mee, maar helaas moeten we onder ogen zien dat het te inspannend is voor mijn (Manuella) zicht om deze nog te overbelasten.

In de avond kwamen Rudi en Diane nog samen met ons mee eten om ons vakantie definitief af te sluiten. Nog een lekker hapje en drankje om er morgen dan weer in te vliegen.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.