Categorie: Philippe & Tazzy

24/06/2022 Nazorgbezoek BCG

Nazorgbezoek

Daar komt Marc van het BCG weer! Ik denk dat we Marc in het afgelopen jaar zeker al 3 keer hebben gezien als het er niet 4 zijn. De opvolging in het 1ste werkjaar is helemaal anders dan bij Chivas en Cenna. Maar de tijd van 9 jaar geleden en de tijd van nu, dat is echt niet te vergelijken. De opleiding van T&T en de opleiding van C&C waren grotendeels wel hetzelfde, maar toch… Toch was het verschil er al dat T&T hun opleiding ten tijde van de Corona pandemie hebben gehad tegenover C&C. 9 jaar geleden was er geen sprake van een pandemie of epidemie. Maar maakt dat iets uit? Eigenlijk niet! Liever een controle teveel om kort op de bal te spelen als er ergens een fout in je werkpatroon is geslopen. Zo kan je dit sneller herstellen.

Vandaag werden de honden gewogen en het gewicht was redelijk ok. Ook moesten we beiden een gekende route lopen en ik (Manuella) koos er voor om naar de Bist te lopen want op regelmatige basis moeten wij deze route toch lopen om naar de bushalte te gaan of naar de winkel. Philippe koos er voor om de route naar de Boomsesteenweg nog eens te lopen. De route die hij loopt naar de bushalte van zijn werk.

Marc was content of ieder looproute, snelheid van wandelen en de motivatie van de honden zelf. Gelukkig was het al iets minder warm tegenover het afgelopen weekend. Dat waren toch ook wel benauwde temperaturen en dan in die hitte werken is niet aangenaam voor mens en dier.  En natuurlijk waren wijzelf ook blij dat het minder warm was en dat ook onze honden voor deze korte evaluatie weer goed waren gekeurd.

Het volgende nazorgbezoek zou ongeveer voor over 3 maanden zijn. We houden jullie op de hoogte. Maar voor vandaag is het voldoende geweest en sluiten we ons dagje ook af om lekker te relaxen in de tuin onder een licht briesje en een beetje zonneschijn.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

19/06/2022 Even bekomen na onze 1ste intensieve uitstap

Dag lieve lezers,

Vandaag is het gelukkig niet meer zo zwoel als gisteren (temperaturen van lokaal 35 graden). Natuurlijk in de grootsteden koelt het iets minder snel af als op het platteland. Maar wat waren we blij dat er toch een briesje te voelen was als we buiten kwamen. Ook voor de honden was dit aangenamer.

Toch hadden we vandaag bewust niets gepland zoals ons wekelijks uitstapje naar de losloopweide. Het was voor ons vieren gisteren toch wel een leuke maar toch ook wel een vermoeiende dag. Even tot rust komen want morgen is het weer een nieuwe werkdag voor mij (Manuella & Tripple). Het was ook onze 1ste grote uitstap buiten onze comfortzone sinds februari 2020 (2 jaar niet echt wat kunnen doen door de Coronapandemie). En er is ons wijs gemaakt dat we het toch anders moeten aanpakken en niet meer zo een gejaagd leven als in het verleden kunnen leiden met onze honden. Tripple met haar gevoelig karakter en emmertje, dat moeten we nu even anders doseren.

Tuurlijk! Het komt wel goed en het heeft zijn tijd nodig. Ergens wel zonde dat we onze opleiding (class) hebben gedaan in een fase waardoor je niet kon beschikken over de volledige eindtraining met de honden. Nu dat we uit de comfortzone treden kunnen we pas gaan ontdekken in hoeverre onze honden hun emmertjes kunnen volgelaten worden. Dat moeten we natuurlijk langzaam opbouwen en dan komt het wel goed. Alles op zijn tijd en nu kunnen we misschien nog enkele leuke uitstappen gaan plannen voor de zomer.

Maar vandaag… Vandaag hadden we toch wel 2 tamme honden die niet zo actief waren in de dag. Ten 1ste veel te warm in de dag en ten 2de de uitstap van gisteren vermoedelijk. Weet je wanneer ze actief werden? Ja juist, tegen half 10 in de avond, het moment dat we in ons bed gingen kruipen. Het was nog een acceptabel temperatuurtje voor de honden en er was nog wat licht buiten. Dus deze 2 dachten nog even te gaan genieten… En zo zijn we dan ook ons weekend geëindigd met een voldaan en goed gevoel.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

28/05/2022 Weeral een maand voorbij

Het is toch niet te geloven, maar de maand mei is voorbijgevlogen. Zoveel dingen gebeurt in de afgelopen weken. Fantastische herinneringen die ze ons nooit of te nimmer kunnen afnemen. Topmoment was het weekend van 6 tot 9 mei toen we op Vlieland verbleven waar Chivas en Cenna nu genieten van hun pensioenenleven. Fantastisch! Het is thans nog maar 3 weekends geleden, maar het lijkt alsof het al langer geleden gepasseerd is.  Maar wat glunderen wij toch elke keer dat we aan dit weekend terugdenken. Zo fantastisch.

Vandaag naar de losloopweide

Vandaag besloten we nog eens naar de losloopweide op het Neerlandpark te gaan. Die fantastische leuke weide waar Tripple he-le-maal ‘out of control’ kan gaan met die zwemvijver. Die vijver dat is toch iets fantastisch voor madam. Ze zwemt niet echt maar vind het fantastisch om er in te ploeteren. Meestal komt ze toch vrij nat terug maar een speeltje halen dat te ver ligt doet ze toch niet. In begin ging Tazzy niet mee naar het water, maar tegenwoordig is dat veranderd. Bijna tot aan de buik gaat hij er in, maar moet toch nog vaste grond onder de poten hebben. Denk bij Tripple ook trouwens. Vandaag hadden we Tripple haar nieuwe K9 tuigje omgedaan tijdens de wandeling vanaf het begin van het park. Lieve mensen, even ter verduidelijking…. Tazzy en Tripple dragen tijdens hun werk hun werkharnas en als ze vrij zijn op zeer bekend terrein zoals het park of de losloopweide, dan krijgen ze een K9 tuigje om waar we hun op hun rug vast maken. Zo kunnen ze beiden ontspannend wandelen en ten volle genieten als ze hun neus achterna willen en zo hebben wij ze nog onder controle. Op de losloopweide had Tripple het tuigje om zodat de mensen konden zien dat ze een vrije geleidehond was. Zo weten de mensen ook dat ze geen snoepjes aan onze honden mogen geven.

In ieder geval, beiden honden hebben er van genoten en na een uurtje keerden we voldaan terug naar huis. Aan het einde van het park wisselen van harnas zodat de honden ons veilig naar huis konden brengen wat ze ook super deden.  Thuis gekomen natuurlijk de honden afgedroogd want ze waren toch wel wat aan de natte kant. Gelukkig scheen het zonnetje zodat ze buiten konden opdrogen en eens ze droog waren mochten ze weer binnen. Maar wij hebben evengoed genoten van het zonnetje op ons terras samen met de viervoeters.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

11/05/2022 Terug aan het werk

Na zo een korte ontspannende vakantieperiode zonder stress, zonder je hond in te tuigen (omdat die ook vakantie had), is het toch weer even wennen om snel in je ritme terug te komen. Gelukkig heeft Tripple er niet zoveel problemen mee om de draad terug op te pakken. Uiteindelijk tijdens de afgelopen 4 dagen hebben ze ook een beetje op het eiland moeten werken in harnas.

Ja de dagelijkse route van en naar mijn werk, daar moet ik eigenlijk toch niets meer over schrijven. Alle obstakels die er vast zijn weet Tripple wel te vinden al scheelt er toch elke dag wel iets op die routes tussen de Troonplaats en mijn werk.

Dat geldt natuurlijk ook voor Philippe en Tazzy vandaag naar BASF gingen. Natuurlijk tijdens de middagpauze als Philippe Tazzy zijn snuffelmoment geeft, tja, dan denkt Tazzy dat hij een echte speurneus is en kan het zijn dat Philippe hem wel even moet bijsturen.

Het is wel goed dat de honden hun dagelijkse ritme terug kunnen opnemen.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Triple of tree party

Gisteren 14/08/2022, gelukkige verjaardag aan the double T-team. Hiep hiep hoera want Tazzy en Tripple wordn vandaag 3 jaar. En aan alle genodigden een dikke merci om aanwezig te zijn op ’the tripple of tree party’.

Met een glimlach kijken we met een voldaan gevoel terug op de afgelopen uren die fantastisch waren voor mens en dier.

Ik post hierover nog een vervolg omdat ik toch wel wat te vertellen heb over deze dag.

Liefs
Phima-team

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Voorbereiding voor op reis te gaan.

Op reis gaan

Op reis gaan treft elke keer toch een goede voorbereiding. Dagen ben je er al mee bezig. Wat heb jezelf nodig, welk weer gaat het worden, welke kleren neem je mee en hoeveel? Keuzestress is soms wel enorm. Zeker als vrouw. Jammer genoeg ben ik één van die vrouwen met keuzestress waardoor ik vaak véél te veel mee neem op reis! Al maar goed dat je dan een partner hebt die dan even doodleuk zegt: “Teveel meenemen is voor niets nodig, er is een wasmachine en desnoods vragen we Joyce even om hulp. Er zijn nog steeds winkels genoeg die het hoogst nodige in huis hebben.

Neem je dan nog 2 honden mee met speciale zorgen? Ja, dan heb je die stress er ook nog eens bij. Afwegen van zakjes hondeneten voor de komende 5 dagen. Hopen dat je alles in één kleine koffer krijgt. 2 veldbedjes nog meenemen waar ze comfortabel op kunnen slapen. Extra hondendeken voor het geval en 2 hondenhanddoeken.

Daar sta je dan met 2 koffers gevuld. De kleine trolley gevuld met alles voor de honden en de grote trolley gevuld voor ons. Voor de veiligheid namen we ook onze kleine kruimeldief mee, want met die vele hondenharen! We wisten niet of er een stofzuiger aanwezig was in het appartement. Ons kennende wilden we het toch graag bij vertrek netjes achterlaten ook al moesten we toch 50€ schoonmaakkosten betalen.

Gepakt en gezakt waren we klaar. Klaar voor een uitdagend, spannend en emotioneel avontuur. We onze rugzak ook nog mee met daar onze persoonlijke spullen in omdat op de boot we onze koffer niet bij ons konden houden en een hapje en drankje voor onderweg voor mens en dier, dat is toch handig als je dit dicht bij je hebt.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Familiebezoek in Gingelom

Vandaag rijden we samen met Rudi en Diane naar Limburg. Mijn tante en nonkel hebben een westernwinkel in Gingelom en in het verleden hebben ze al enkele kleine dingen voor Philippe gemaakt. Maar nu was het een beetje te ingewikkeld om via Messenger alles door te sturen dat we besloten langst te gaan. Omdat we  de bus en trein in combinatie nog niet hadden genomen, waren Rudi en Diane enthousiast om mee te rijden naar Gingelom samen met ons en de 2 honden en Lita natuurlijk. Het was toch wel spannend omdat het zolang geleden was dat ik (Manuella) er nog op bezoek was geweest en dat ik mijn tante (zus van mijn moeder) nog had gezien. In mijn herinneringen was Gingelom een zeer landelijk dorp en zij wonen ook vlak langst een landweggetje. Om vroeger in de tuin te geraken was niet simpel en voor mij al helemaal niet.

De rit naar Gingelom verliep ontzettend vlot en de honden waren ook heel flink. Tijdens ons bezoek hebben we de hele middag buiten gezeten en zelfs op het moment van dat kleine regenbuitje dat ons passeerde. Maar we zaten droog onder de parasol. Bewust hielden we onze honden aan de leiband in de tuin want mijn nonkel heeft een hele moestuin en ook wel wat dieren zoals, eenden, een gans, kippen en zelfs een paard.  Bronco het paard was heel geïnteresseerd in Lita en ook andersom. Tazzy en Tripple kregen de mogelijkheid om ook even lekker te gaan rennen in de 2de wei die vrij was. Was volledig afgezet waardoor ze niet konden ontsnappen. En gelukkig konden ze ook niet bij het paard.

Ons bezoekje in Limburg was wel goed meegevallen en na het mee eten van een portie spaghetti, was het al snel half negen waardoor we besloten richting huiswaarts te keren. Uiteindelijk richting Antwerpen was toch nog een ritje van 50 min. ongeveer. We waren wel blij wat ons bezoek zo goed was meegevallen. Dat was en is zeker voor herhaling vatbaar en ook met de honden was het meegevallen.

Een geschikte oplossing zoeken

Philippe & Tazzy
Oplossingen zoeken

Ik denk dat ik een manier heb gevonden om terug wat meer routine en structuur te krijgen in ons leven. Door de opgelegde maatregel van het thuiswerken is het niet altijd even simpel om die routine te terugvinden.

Bij ons op het werk hebben ze begin deze maand een nieuwe charter ondertekent waardoor het voor iedere bediende binnen het bedrijf hetzelfde is. We zijn met zijn allen verplicht om minimum 50% per week aanwezig te zijn op bureau. De andere dagen mogen we dan van thuis uit werken. Concreet wil dit voor mij zeggen omdat ik al 4/5de werk, dat ik dus 2 dagen thuis werk, en 2 dagen dan naar bureau ga. En dan heb ik nog mijn 4/5de die ik kan gebruiken om tot rust te komen of andere ideeën zoals naar de fitness terug aan voor meer beweging.

De afgelopen maanden

In de afgelopen maanden was het dan ook werkelijk wel een zoektocht. Ik merkte maar dat het ritme er niet in kwam en dat ik met Tazzy ook geen routine kon vinden. 1 dag naar bureau gaan om vervolgens dan 1 dag van thuis uit te werken, dat was eigenlijk niet de ideale oplossing en op den duur voelde het ook vermoeiend aan. Zowel voor mij als voor de hond.

Een goed alternatief?

Dus besliste ik om even het roer helemaal om te gooien zodat het voor ons beter zou worden. Elke dag afwisselen was momenteel helemaal niet ideaal. Dus kwam ik tot een nieuw idee om te proberen. Als ik op maandag mijn 4/5de heb, dan werk ik de 2 opvolgende dagen op bureau en als ik ‘s woensdag mijn 4/5de heb dan werk ik de 2 daarop volgende werkdagen op bureau. Zo kan ik het beter opbouwen, is het ook gemakkelijker om hier aan te wennen. Ook voor Tazzy zal dit beter zijn.

Voor Manuella is het ook gemakkelijker als ze medische afspraken moet inplannen of andere afspraken. Zo kunnen we met elkaar ook rekening houden. Ook als Manuella voor mij een afspraak moet inplannen, dan is het veel eenvoudiger voor haar om altijd eerst te bellen met mij en vervolgens dan terug te bellen voor een afspraak. 

Hopelijk zal het dat voor mij ook gemakkelijker maken om zo terug wat meer tijd te vinden voor mezelf om planningen te maken om eens te gaan fietsen met mooi weer met de tandem of samen met Tazzy naar de fitness te gaan of met Manuella en Tripple eens te gaan wandelen. Natuurlijk niet tijdens mijn werkmomenten als ik van thuis uit moet werken, maar gewoon… Dit is volgens mij een beter idee.

Mijn idee uitvoeren

Dus zoals ik hierboven vermelde, denk en hoop ik de ideale manier gevonden te hebben om alles gemakkelijker te laten verlopen. Dus zoals alle voorgaande keren naar het werk sta ik dan om 5u15 op voor het ochtendritueel. Om 6u40 de deur uit met Tazzy. Toch altijd een spannend moment als we met 4 tezamen vertrekken. Gewoon het feit dat de honden zo opgewonden en blij zijn en Tazzy dan beetje minder goed luistert naar het ‘Touch’ commando omdat hij dan interesse heeft om bij de zus te gaan staan🤣. Die Tazzy toch! Maar eens hij ingetuigd is, dan is hij in functie en trekt zich van zijn zus en Manuella niet veel meer aan.

Tazzy heeft vandaag flink gewerkt. Tijdens de lange werkdag neem ik met Tazzy ook altijd wel een iets langere pauze dan als ik zonder hond aanwezig ben op het werk. Dan mag Tazzy zijn poten strekken en ook zijn neus gebruiken. Maar waar hij me vandaag overal naartoe bracht. Het was helemaal niet zo evident. In de afgelopen week was er weer zoveel veranderd in de buurt van mijn bureau waar we altijd wandelen. Werken…Werken en nog eens werken! Ik was hier niet van op de hoogte waardoor ik tijdens het wandelen even mijn orriëntatie kwijt was. Uiteindelijk op basis van de geluiden die er zijn op BASF, op de Scheldelaan etc. Kon ik mijn route naar bureau toch terugvinden. Maar ik moet verdorie goed opletten want als Tazzy zijn neus achter na gaat, Snuffelen dat kan hij even erg als zijn voorgangster Cenna. Die kon er toch ook wel wat van.

Training met Marc (BCG) in het station

Kl. Dinsdag 19 april 2022

Vandaag kwam Marc van het BCG langst om een extra trainingsmoment in te plannen voor ons met T&T. Door al die Coronamaatregelen afgelopen winter hadden we trainingssessie in het station met de trein nog on hold gezet, maar nu, nu merken we toch dat de tijd rijp is voor wat meer uitdaging in ons leven.  Zowel wij als de honden hunkeren wel naar wat meer avontuur en meer en meer worden de Coronamaatregelen gelost. Het zal volgens mij niet lang duren voordat de wereldbevolking terug is hervallen in de oude gewoontes van voor het Corona tijdperk. En helaas, willen of niet! Wij moeten ook mee al zijn we ons bewuster van bepaalde dingen geworden in het leven.

Om 10u kwam Marc bij ons aan en ja de honden waren door het dolle heen. Natuurlijk wat wil je? Iedere instructeur ruikt naar het BCG een gekende hondengeur. Vandaag gingen we samen met Marc naar Antwerpen-Centraal om de trainingssessie te oefenen met het in- en uitstappen van de trein. Voor T&T was het station in Antwerpen wel echt een onbekend terrein want met ons waren ze hier ook nog niet geweest en voor onszelf was het ook al meer dan 2 jaar geleden. Dus voor ons was het ook wel even wennen.

We namen ook voor de eerste keer bus 17 naar het station die we vroeger ook altijd namen en eigenlijk op de route was er niets veranderd behalve dat de bushalte nu net voorbij de bocht van het station ligt (volgens mij door werken recht tegenover het station). Ook hier is de bushalte niet zo ideaal gelegen qua fietsers die toch nog vlotjes komen aangereden. Helaas kennen niet veel fietsers het reglement van aan de bushalte dat ze moeten stoppen als er mensen in- of uitstappen van de bus.

Het station

Antwerpen-Centraal is toch altijd wel een indrukwekkend station geweest en blijft dat nog steeds. Het was vandaag niet zo druk, dus ideaal om even te oefenen met de honden richting het perron. Eigenlijk hebben we ons nu niet toegelegd op wat er allemaal rondom ons gebeurt, maar op aanwijzingen van Marc werden wij naar enkele perrons gestuurd waar de treinen voldoende blijven stilstaan om te oefenen.  Iedere trein is dan ook weer verschillend en sommige hebben een gemakkelijke in- en uitstap en andere treinen hebben weer zo een hoge in- en uitstap. Wat het in Antwerpen-Centraal nog moeilijker maakt is dat de perrons niet overal even ver van de trein liggen. Je moet soms een grote stap maken om in de trein te stappen. Het station en de perrons zijn in een flauwe bocht naar links gebouwd. Soms heb je dit dat diep gat tussen de trein en perron en dat kan ook akelig zijn voor de honden.

Oefenen maar…

Aangekomen aan het perron hadden we een redelijke oude trein met 3 trappen. Ideaal om te oefenen. Marc en Philippe gingen eerst aan de slag terwijl wij op het bankje bleven wachten. Deze trein bleef toch nog wel 20 min. Staan waardoor we tijd hadden. Toch altijd wel stressie als je op een leegstaande trein bent aan het oefenen. Gewoon al van wat als de deuren dicht gaan en de machinist vertrekt om de trein te verplaatsen. Dan sta je daar.  Philippe & Tazzy hadden het al vlug onder de knie en dat ging redelijk vlot. Ikzelf met Tripple moest meer zoeken en voelen omdat ik nog een beetje restzicht heb en ook geconfronteerd wordt met geen dieptezicht te hebben waardoor alles een groot diep gat is. Marc heeft betreffende mijn voetenwerk me terug tips gegeven om het toch veilig te doen. Na een paar keer oefenen ging het al veel beter met mijn voetenwerk. We oefenende ook nog eens op een andere trein waar effectief wel een iets groter gat was tussen de trein en perron. Ook voor beiden honden was dit geen probleem. Maar voor mij (Manuella) is dit dus een enorme uitdaging moet ik toegeven. Natuurlijk zal het me ook weer wel gaan lukken, maar iedere hond is ook anders. Ikzelf ben nooit een grote held geweest op trappen en dat zal het ook nooit zijn.

Vermoeiend voor ieder van ons

Toegegeven! Het was voor zowel Philippe als voor mij toch wel een inspannende middag. Hier kruipt veel tijd en energie in en vooral omdat dit voor ons wel gekend is maar voor de honden nog helemaal nieuw is. Hier moeten we even opnieuw enkele stappen voor achteruit zetten om dit alles nadien goed er in te prenten. Het anders aanpakken, en inderdaad oefenen. Natuurlijk doelloos naar het station gaan om gewoon in en uit de trein te stappen, dat heeft geen zin. Je moet dan ook een echte reden hebben om de trein te nemen. En momenteel is die reden er nog niet voor ons. Dat zal snel wel veranderen als er weer meer versoepelingen komen, maar momenteel is onze behoefte er nog niet om grote uitstappen te doen. De oefening verliep dan ook goed en Marc was content over wat hij allemaal toch had gezien. Binnenkort is er dan nog het nazorgbezoek (nog niet bekend wanneer) om alles nog eens te overlopen en aan te passen. 

Je ziet, iedere keer je op pad gaat met je hond, ervaar je nieuwe dingen of dingen die helemaal veranderd zijn.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Verloopt al goed

Verloopt al goed

Manuella en Tripple haar werkdagen zijn eigenlijk niet spectaculair. Als er dan toch iets spannends moest gebeuren, dan zal ze deze ervaring wel met jullie delen. Vandaag ging ik met Tazzy terug naar BASF. Ikzelf zal 2 dagen naar BASF gaan, maar Tazzy krijgt morgen een dagje rust. Het eerste stuk van thuis tot aan de bushalte op de Boomsesteenweg verloopt ondertussen wel goed. Natuurlijk moet Tazzy zijn gentle-leader wel dragen.

Middagpauze

Tijdens de middagpauze voorzie ik altijd een redelijke wandeling voor Tazzy zodat de hij even zijn poten kan strekken net als ik mijn benen even kan strekken. Toch had ik vandaag wat pech want ik heb mijn broek gescheurd juist boven mijn rechterknie. Dat door langst een stomme betonblok te stappen met een scherpe rand.

Tazzy leidde me er thans netjes rond ook al was hij niet in werkfunctie, toch dacht ik dat de hond verkeerd aan het lopen was. Ik wilde hem laten terugdraaien om het juiste pad te vinden maar helaas, tijdens het draaien zette ik een stapje verkeerd waardoor mijn broek bleef hangen. Ik hoorde zo mijn broek scheuren aan mijn knie. Pot-Jan-koffie, ik moest toch even vloeken. Ik wist dat de betonblokken er wel stonden, maar had niet verwacht dat deze zo dichtbij stonden.

Had zelfs niet echt een idee hoe groot de scheur was maar ik voelde wel dat het fris was aan mijn been. Tazzy heeft niets verkeerd gedaan, maar door al die werken die vlak aan mijn bureau zijn momenteel is het voor mij ook zeer moeilijk om me te oriënteren en zijn en verdwijnen ook mijn oriëntatiepunten die ik gebruik om verder te kunnen. Dat is natuurlijk wel nadelig. Maar in ieder geval Tazzy heeft tot nu toe steeds een uitdagende wandeling gehad aan mijn bureau.

Beiden waren we dan toch ook wel blij toen we om 18u15 thuis kwamen. Was weer wat druk op de weg en ja dan zit je met de al om gekende files op de Antwerpse snelwegen.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.