Augustus 2022

Omdat ik zover achtersta met mijn website, heb ik besloten om van bepaalde maanden een samenvatting te maken om toch up-to-date te blijven.  Laten we zeggen dat het afgelopen jaar op gezondheidsvlak een jaar vol ups en dows waren en dat deze nog steeds niet voorbij zijn.

Augustus 2022

Augustus is eigenlijk de 2de beste maand van het jaar na december. Maar deze maand was het iets minder avontuurlijker dan het normaal zou zijn. Alhoewel, iets minder avontuurlijk, maar toch enkele belangrijke gebeurtenissen die gepasseerd zijn. Eigenlijk is augustus in snel tempo aan ons voorbij gegaan. Ikzelf (Manuella) was nog herstellende van covid van vorige maand en grote inspanningen waren voor mij niet weggelegd. Zonde eigenlijk voor onze actieve hondjes. Gelukkig kon ik wel iedere dag mijn deeltijdse job uitoefenen, maar in de namiddag wist ik er toch wel van. Veel interesse in de pc was er dan ook nadien niet. Veel te moe.

Buiten enkele keren naar de losloopweide geweest te zijn, stonden er 2 grote activiteiten in onze agenda genoteerd die gelukkig konden doorgaan.

Onze eerste activiteit ging door op 14 augustus en dit wilde ik wel graag met jullie delen.

 Zondag 14 augustus 2022

Eindelijk! Naar deze dag hebben we met zijn allen naar uitgekeken. Bijna hadden we het nog moeten cancelen als COVID een beetje later bij ons was gepasseerd. Gelukkig was dat niet het geval en kon ons feestje toch doorgaan. De afgelopen weken waren best wel pittig en dit uitstapje kwam dan ook als een geschenk uit de hemel. En het weer, daar moesten we ook al niet over klagen. Het zonnetje was van de partij. Het zal dan wel warm zijn in de feestzaal want daar is geen airco voorzien. Maar we zien wel hoe het verloopt en we gaan het er het beste van maken.

Triple of tree party

14/08/2022 à een speciale dag en bij toeval dat deze dag nog net vrij was voor een feestje. Een driedubbel feestje. Tazzy en Tripple worden vandaag 3 jaartjes jong, ik (Manuella) verjaar volgende week zondag en we wilden de trainster, de 2 pleeggezinnen en het opvanggezin van Tazzy en Tripple bedanken voor hun geduld, opvang, tijd en energie die ze gestoken hadden in deze 2 fantastische uitgegroeide kanjers. Zonder pleeg- en opvanggezinnen was dit niet mogelijk geweest en hadden we nu geen blindengeleidehond gehad. De reden waarom we de gezinnen in de bloemetjes wilden zetten was ook omdat we op de officiële overhandiging van de blindengeleidehonden in Tongeren die op zondag 8 mei doorging er niet bij waren. Op dat moment waren we op vakantie bij onze 2 vorige blindengeleidehonden Chivas en Cenna die met pensioen zijn. Een weekendje Vlieland dat al lang voor deze datum bekend was, geboekt werd. Dus gingen we onze vakantieplannen niet even annuleren. Dus daarom deze mooie oplossing.

De locatie

We kozen opnieuw voor T’ Rekreatief dat op de grens gelegen is van Wilrijk en Edegem. Een leuke locatie in het groen waar je zowel binnen als buiten kan zitten. T ’Rekreatief is eigenlijk ook een sociaal project die mensen een job aanbieden die iets moeilijker een plekje vinden op de arbeidsmarkt. En ja, een goed doel mag gesteund worden. Het is voor ons de 2de keer dat we er een feestje organiseren want vorig jaar heb ik er mijn 40ste verjaardag gevierd. We waren dus al gekend met de formule van vorig jaar en kozen er opnieuw voor. Een BBQ met een kleine receptie voor de gasten te kunnen ontvangen en om af te sluiten een lekker dessertje. En onze speciale gasten waren de pleeggezinnen van beiden honden en het boardergezin. En natuurlijk, Lorre de trainster van de honden niet te vergeten. Omdat we niet naar de officiële overhandiging in mei van de honden waren geweest, besloten we dan maar een mini overhandiging te organiseren om de pleeggezinnen enz. te bedanken. En het was een geslaagd feestje

Het feestje

Zalig zo een verlengd weekend waardoor alles véél makkelijker geregeld kan worden. Dat was nu hier niet anders. Het kwam ook goed uit dat van ons feestgezelschap niemand morgen moest werken. We besloten al in de namiddag ons feestje laten doorgaan, praktisch, dat we niet te laat moesten eten en dat onze gasten die van ver moesten komen, nog op een normaal uur naar huis konden rijden. Tijdens het ontvangen van de gasten konden we met zijn allen buiten onder de bomen of parasols met een glaasje fruitsap of cava. Natuurlijk, de hapjes die mochten niet ontbreken.

We hebben héél wat cadeautjes gekregen. Correctie! De honden hebben véél cadeautjes gekregen. Op voorhand hadden we een lijstje gemaakt met wat we nog konden gebruiken voor de honden en wat ze zeker wel mochten eten. Het was een succes! T&T zullen zeker de eerste 3 maanden niet omkomen van honger (snoepjes). Ze kregen zelfs beiden een zak hondeneten. Alle cadeautjes moesten T&T ook allemaal gekeurd en besnuffeld hebben.

De BBQ

De BBQ ging binnen in de feestzaal door want het eten werd ook binnen uitgestald. Dan zaten we toch ook zonder wespen en zonder de geur van rokende mensen op het terras. Tijdens de maaltijd zaten beiden honden even in de bench die we van thuis hadden meegenomen. Zo kon iedereen rustig eten. Tijdens de maaltijd had ik de video opname van Vlieland laten afspelen met een fotoreportage. Die bleef dus tijdens de maaltijd zonder geluid afspelen. Het was een leuke middag en ik besloot een speech te doen wat ontzettend goed ging. Nadien tijdens het eten en na het drinken van een slokje wijn… Onee, was het toch zeker niet waar! Ik voelde me niet goed en wilde even wat frisse lucht. Maar helaas, ik ben niet ver geraakt. Daar ging ik weer en viel ik flauw. T&T werden door de beiden pleeggezinnen mee genomen om een plasje te gaan doen terwijl ik terug bij positieven kwam. Dit vond Tripple zo raar dat ze toch even moest komen kijken. Dus Chantal met Tripple toch tot bij mij gekomen en na 2 likjes ging T er weer vandoor.

Uiteindelijk heb ikzelf niet meer veel gegeten op een sorbetijsje na. Maar het heeft toch weer enkele uren geduurd voor ik op mijn positieven was. Ondanks dat ik vandaag al veel had gezeten door mijn pijnlijke benen voelde ik me toch nog slapjes. Dus vanaf vandaag voor mij (Manuella) een NO GO voor Alcohol. Philippe heeft niet veel kunnen doen maar toch ondanks gezorgd dat ik niet teveel ging rondlopen of weet-ik-veel-wat. En er werd altijd gezorgd dat ik zout of cola zou binnenkrijgen.

Het einde

Iedereen en ja zelfs de kinderen hebben genoten van het feestje. Ondanks dat het geen grote eters waren, vonden ze het een superfeest! Enige reden? Wat denken jullie? Jawel, 2 labradors… Tazzy en Tripple hebben zich ook geamuseerd en de kinderen van het Boardergezin van Tazzy net als de kinderen van Sophie & Dirk, die hebben zich met beiden honden geamuseerd. Ook mochten de honden niet los, maar ze hebben wel op het terrein met de kinderen gespeeld, gerend, gekwispeld. En de nagels van de honden zijn vandaag door Lore ook een beetje bijgeknipt omdat beiden honden toch een beetje lange scherpe nagels hadden.

Tegen 22u sloten we het feestje af en keerden we met een voldaan en goed gevoel naar huis en dan nog een goed gevulde koffer met de bench en alle cadeautjes. We moesten met 2 auto’s naar het appartement rijden want anders zou het niet gelukt zijn. Maar het was zo leuk om fijne en blijde gezichten te zien wat ons ook blij maakte.

Natuurlijk zo een grote activiteit nam wel wat energie van ons in beslag maar ook van de honden. De feestdag van de 15de augustus was dan ook een welgemeende rustdag voor ieder van ons.

Tijdens ons weekje congé van 22 tot 26 augustus moesten we dan onze grote verplaatsing + 1 nacht logement nog doen. Beiden honden moesten dus naar de cardioloog in Stavelot (Luik). Een verre verplaatsing die toch wel 2 dagen bijna in beslag nemen, en ook hier van heb ik een verslagje gemaakt.

Maandag 22 en dinsdag 23 augustus

Hum… Een weekje congé! Al lang op voorhand vastgezet volgepland met verschillende afspraken. Niet wetend dat we een maand eerder onder de sloef werden gehouden door het monster COVID. Sommige andere geplande uitstapjes vielen in het water omdat COVID zo hard bij mij (Manuella) had ingehakt waardoor mijn lichaam zeer moeilijk kan herstellen. En tot op de dag heb ik nog heel wat klachten. De last in mijn benen is nog steeds aanwezig, net als de vermoeidheid en snel buiten adem. Merkte ook dat ik meer gevoel ben aan migraine aanvallen. Hopelijk was die COVID geen trigger om weer meer last te hebben want de migraine had ik al goed onder controle de laatste maanden.

Voor dat we namiddag naar Tongeren zouden vertrekken, moest ik (Manuella) nog even naar de huisdokter omdat ik al die klachten nog steeds had. Na enkele oefeningen en aanrakingen was er niet dadelijk een verontrustende melding volgens de huisarts (onze vaste HA had net verlof), ik moest mijn lichaam meer tijd geven om te herstellen en dan zouden die klachten vanzelf ook verdwijnen.

Tongeren

Na het eten van een boterham maakte we ons klaar om te gaan pendelen. Beiden honden waren natuurlijk opgewonden want ze mochten hun harnas aan doen. Tuurlijk niet wetend waar we naartoe zouden gaan. Met bus 17 gingen we naar Antwerpen-Centraal. Door werken is de bushalte een 100m verplaatst, maar qua veiligheid ligt de bushalte er nog even slecht aan toe als voorheen. Vele fietsers kennen het reglement niet dat je aan een bushalte moet stoppen om mensen uit te laten stappen. Zo jammer want dit kan voor gevaarlijke situaties leiden. Gelukkig hadden we vandaag geluk.  Tazzy en Tripple deden het in het station ontzettend goed en omdat we nog wel even tijd hadden voor dat onze trein kwam, gingen we nog iets drinken en onze 2 honden kregen ook een lekker fris bakje water van de ober 😊. 

De treinrit verliep vrij vlotjes en er waren geen obstakels. Normaal zouden we tot Tongeren gaan, maar Ellis kwam ons ophalen in Hasselt station. Dit was voor Ellis iets gemakkelijker want ze was toch onderweg. Tussen velden en over kleine binnenwegen reden we dan naar Tongeren. T&T samen vanachter in het BCG-busje. En wat dacht je? Ze zagen Ellis en dat was een en al enthousiasme. Dat is tegenover vroeger nooit veranderd. Het was een zonnige avond dus konden we buiten op het centrum een broodje eten terwijl de honden rondliepen. De andere honden die in het centrum verbleven om hun training te vervolledigen, die zagen we dus niet. In de avond toonden we Ellis nog ons vakantieboek van Vlieland van Chivas en Cenna waar ze terecht waren gekomen. Rond half 10 nog een plasje en toen kropen we in ons bedje. 

Dinsdagochtend

Goedemorgen! Even verdwaasd wakker worden om te ontdekken dat je ergens anders slaapt vannacht. Philippe had een andere kamer dan ik en hij had goed geslapen. Philippe kan overal slapen en slaapt veel gemakkelijker dan ik. Door de pijnlijke benen kon ik al moeilijker mijn draai vinden en was toch ook wat onrustig. Uiteindelijk in slaap gevallen en toen ik deze ochtend wakker werd, lag er zo een klein hondje tegen mijn benen aan. Ze kwam contact met me zoeken en ze voelt ook zo goed aan als ik onrustig ben. Tripple is zelf ook een gevoelig hondje en we zijn dus een perfecte combinatie. We kwamen in de keuken en Ellis ging met onze 2 honden even naar buiten voor hun boodschap. Ze hadden beiden in de slaapkamer rond 7u al gegeten waardoor hun eten voldoende gezakt was om een boodschap te gaan leggen en even te gaan rennen. Terwijl aten wij een boterhammetje met af en toe een babbeltje als er iemand van het BCG-team binnenkwam.

Stavelot

Omstreeks 9u30 vertrokken we richting Stavelot (Luik) waar onze hondjes hun cardio onderzoek krijgen. Ik reed met Ellis mee en Philippe met Inge die nieuw was binnen de BCG-familie en met de tijd de dierenartsbezoekjes zou mee afleggen. Gezellige babbel met Ellis gedaan en ook wat herinneringen over Chivas en Cenna opgehaald. Het was te merken dat het volgende weekend het Formule 1 (autorace op circuit van Spa-Francorchamps) zou zijn.  Vanaf de autosnelweg was dit al te merken en Ellis vertelde dat de weides vlak bij de cardioloog ook vol zouden staan. De cardioloog kan zelfs meegenieten van het geluid.

Onderzoek

Daar zit je dan in de wachtruimte te wachten tot je aan de beurt bent. Eigenlijk hier nog nooit andere dieren gezien buiten die van ons. Tripple is altijd hare rust zelve bij de dierenarts tegenover haar broer. Die moet alles besnuffeld hebben, kan niet stil zitten en is zeker niet zo rustig als zijn zus. Vandaag mochten we met zijn allen mee naar binnen. Eerst mister T op de tafel. Philippe er langst en zijn hartonderzoek verliep vlotjes. Ach, voor hem moest het allemaal niet te lang duren. Dus zodra hij klaar was, de plakkers overal verwijderd waren, mocht hij van de tafel. En maar likjes geven en zijn blijdschap toen dat het voorbij was. Als beloning kreeg hij nog een koekje en toen was het Tripple haar beurt. Ze kon niet wachten tot de tafel voldoende was gezakt want ze was er klaar voor. Zij blijft tijdens het onderzoek iets gemakkelijker liggen en geniet er precies ook nog van. Best wel een goede patiënte bij de dierenarts.

Diagnose

Gelukkig, een goede diagnose. Altijd fijn om te horen. Tripple was wel iets actiever en fitter dan Tazzy, maar helaas mag zij haar voedingssupplementen die ze neemt niet stoppen. Dit zal altijd voor heel haar leven zijn. Tazzy mocht met de zelfde supplementen stoppen wat natuurlijk héél goed nieuws was. En ondanks hun afwijking, mochten ze blijven verder doen zoals ze nu bezig waren. Altijd fijn om te horen als ze goed nieuws krijgen. Zo keerden we met een voldaan gevoel terug naar Hasselt waar we op de juiste trein naar Antwerpen werden gezet, klaar om morgen verder te gaan met ons dagelijkse rituelen in het leven.

Buiten deze activiteiten genoten we ook nog van een verjaardagfeestje bij Philippe zijn zus waar de twins en Emma genoten van T&T, gingen we nog een paar keer wandelen en genoten we gewoon van de momenten als we ons even goed voelden. Zo is de zomervakantie voorbij gevlogen, en hebben we eerlijk gezegd niet veel beseft van de zomer van 2022. Laten we hopen dat we zo een zomer niet meer hoeven mee te maken.

Groetjes het Phima team.

Triple of tree party

Gisteren 14/08/2022, gelukkige verjaardag aan the double T-team. Hiep hiep hoera want Tazzy en Tripple wordn vandaag 3 jaar. En aan alle genodigden een dikke merci om aanwezig te zijn op ’the tripple of tree party’.

Met een glimlach kijken we met een voldaan gevoel terug op de afgelopen uren die fantastisch waren voor mens en dier.

Ik post hierover nog een vervolg omdat ik toch wel wat te vertellen heb over deze dag.

Liefs
Phima-team

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Onze eerste uitstap

De afgelopen dagen had Philippe toch nog tijd nodig om te herstellen van zijn koortsaanvallen. Gelukkig stond hij deze morgen al veel stabieler op zijn benen dan 3 dagen geleden.

Spannend! Normaal hadden we vorig weekend al op de trein naar Hasselt gezeten en afgesproken met onze vriendengroep van de manège, maar dat is even uitgesteld. Vandaag waren we uitgenodigd op een jubeleum van een 50-jarig huwelijksfeest in Lummen. Over het weer hadden we al niet te klagen want het was een prachtige zonnige dag vandaag. Het was te merken dat het mooi weer was in Antwerpen-Centraal want in het station was het toch wel best druk! Joepie, mooi weer en gezellig met z’n allen opgepropt in de trein naar de zee. Nee hoor! Daar doen wij niet aan mee. We zochten de rustigere kant van Vlaanderen op en trokken richting Limburg.

Helaas was het te moeilijk om zelfstandig in Lummen op de locatie te geraken, maar gelukkig werden we door de gastvrouw in spé zelf opgehaald aan het station van Diest. Lange tijd geleden dat ik hier nog ben geweest. Een jaar of vier geleden passeerden we hier wel eens met C&C als Manuella naar de oogarts moest die haar praktijk hier had. Was even vergeten dat Diest een heel laag perron heeft en als je dus uitstapt een diepe afstap hebt. Gelukkig ging dit wel vlotjes voor de honden, al merkte we dat Tazzy nog wel een beetje ongeduldig is en al wil uitstappen als Manuella nog aan het uitstappen is op haar manier.

De locatie was gelegen een prachtige gerenoveerde hoeve en noemde Hove st Paul (B&B gelegen in de Rekhovenstraat 20, Lummen 3560 België) waar ook een feestzaal aan gekoppeld was met enkele kamers voor een overnachting. Voor ons niet van toepassing omdat we in Zolder bleven overnachten. Mooie locatie, maar om er te geraken met het openbaar vervoer? Nee, niet te doen! Zeker niet op die landelijke wegen waar de fietspaden op de straat zelf liggen en waar nergens geen voetpad ligt.

Het feest

Het was voor ons ook een spannende ervaring want sinds covid was dit ons 2de iets groter feestje dan de beperkte familiefeestjes. Vorig jaar mijn 40ste verjaardag met 35 mensen en nu dit feest met toch wel het dubbele. Tazzy en Tripple gedroegen zich voorbeeldig al was het toch voor ons ook wel een uitdaging om te drinken, een hapje te eten en de honden rustig te laten liggen. Presteerde ik (Manuella) het toch zeker niet om mijn hondensnoepjes te laten vallen uit mijn rugzak over de hele grond. Die 2 honden dachten meteen ‘dit laat ik me niet meer afnemen hoor baasje’.  Het was voor ons een uitdaging om de honden niet te laten opspringen naar andere mensen maar tevens wel een goede les.

Tijdens het eten hadden we een plekje aan de eretafel in de schaduw gekregen. Ideaal voor hondjes. Zij bleven dan ook netjes liggen. Alleen Tripple had het moeilijk als ik samen met mijn begeleider even eten ging halen. 1 keer is ze meegegaan naar het buffet omdat ze onrustig was en de 2de keer bleef ze blij Philippe liggen tot ik terugkwam. Moeten toch toegeven dat het 2 sterke honden zijn.

Tegen 20u was het feestje afgelopen en kwamen mijn papa en Hilde ons oppikken. Het was nog warm genoeg om even op het terras bij papa te zitten om gezellig nog iets te drinken en bij te kletsen. De honden lagen samen in de Bench omdat de tafel te laag was waar drank opstond. Anders zouden ze alles omverlopen. Maar tegen slapen tijd tegen half elf was het nog licht genoeg om een rustige avondwandeling te maken van 25min. Alleen jammer dat je hier op de boerenbuiten ook de honden nergens meer los kan laten lopen. En zeker niet in een dorpskern. Maar ja, de wandeling deed ieder van ons wel goed.

Paaszondag

Opnieuw een feestje

Wat een avontuurlijke dag werd het vandaag. Vandaag kwamen we met zijn allen samen bij Philippe zijn ouders om samen te zijn. Wij met de honden, Sophie met haar gezin en natuurlijk mijn ouders. Dat hebben we toch wel gemist moet ik toegeven. Oké, het is altijd wel een drukte met veel prikkels, maar toch… het samen zijn met de familie is voor ons ook wel belangrijk. En zeker als je omringd wordt door de kleine simpele dingen van het leven waaronder het geven, het delen en nemen van de vriendschap en liefde. En dat je aanvaardt wordt zoals je echt bent. Daar draait het samenzijn tijdens zo een feesten toch ook om?

Vandaag was het niet anders en vierden wij ook het Paasfeest. De paashaas had net voor de komst van de kinderen nog de chocolade eieren verstopt en het was grappig hoe de paashaas in de tuin rondhuppelde. Sssttt! Dat mogen wij niet tegen onze jonge lezers vertellen, maar we hebben ze wel gezien of beter gezegd gehoord. Al maar goed dat de kinderen in aantocht waren want de chocolade begon al redelijk snel te smelten.

De honden

Ja, ook de honden hebben de paashaas zien rondhuppelen en zaten in de kleine weide die er altijd wel is voorzien voor elke hond die er was. Likkebaardend zaten Tazzy & Tripple aan de omheining te wachten om eruit te mogen en vooral Tripple was niet gelukkig met deze situatie dat ze in de weide zat. We hadden haar eigenlijk nog niet zo horen piepen, maar voor alles is een eerste keer. Tazzy & Tripple, jullie zullen nog geduld moeten hebben tot de tuin chocoladevrij is voor dat jullie mogen komen. Gelukkig was er in de weide ook wel schaduw voorzien waar de honden toch konden gaan liggen. Maar denk je nu dat ze dat deden? Nee hoor! Ze zaten liever te zeuren aan de omheining om eruit te mogen. Natuurlijk moesten de honden wachten tot de tuin chocoladevrij was en dat alles was opgeruimd want chocolade is giftig voor een hond.

Allerlei lekkernijen

Uiteindelijk besloten we de honden toch nog even te laten wachten want oma had toch enkele lekkernijen voorzien. Warme en koude hapjes en ook opa had zijn lekkere frietjes weer gebakken. Dus tussen het terras en in de keuken was het dus even veel te druk en ook niet veilig voor de honden of ons. Het was dan beter om nog even te blijven in de weide. Toch hadden de kinderen geen geduld meer en wilde ze gaan spelen, gaan knuffelen met de honden tussen het eten door. Ja kinderen hebben niet altijd een zittende poep om rustig te blijven zitten tijdens het eten. De kinderen kwamen vragen of ze met de honden mochten gaan spelen. Dat was voor ons wel even een spannend moment want hoe zouden de honden nu reageren op de kinderen zonder aan de riem te hangen en zonder een Bench. Ze hadden elkaar bij kerstmis al ontmoet maar toen zaten de honden rusten in de Bench. We zullen dus zien wat er gaat gebeuren.

De honden en kinderen tezamen.

Ach, uiteindelijk de zorgen die we hadden was helemaal nergens voor nodig. De beiden honden waren tegenover de kinderen véél voorzichtiger dan tegenover ons als volwassenen. Natuurlijk waren T & T wel enthousiast en wilde ze spelen en knuffelen, maar ze waren wel heel rustig en tastte de grenzen af van hoe veilig het was om te spelen met de kinderen. Dat is eigenlijk toch wel knap want Chivas en Cenna deden dat ook. Ze waren ook altijd voorzichtiger met kinderen dan met volwassenen.

Alles verliep goed en nadat we hadden gedaan met eten mochten de honden uit de weide om tegen iedereen een goedendag te kunnen gaan zeggen en op verkenning te gaan samen met de kinderen die dat natuurlijk geweldig vonden.

Voetbal

Op een gegeven moment besloten de kinderen te gaan voetballen al moesten ze voorzichtig zijn met Loïc zijn enkel, maar ook hijzelf had wel zin om te sjotten. Met hun mooie paaskleren voetballen maar. Zelfs de meisjes deden mee en natuurlijk vonden de beiden honden dit geweldig. Het was een voorzichtige voetbalwedstrijd waarbij eigenlijk de honden maar moesten proberen te bal te vangen en dat was wel leuk om te zien. Tripple heeft precies wel wat voetbaltalent want ging één van de meisjes eens even tackelen om de bal te hebben. Gelukkig werd de bal niet kapot gebeten. Daar waren wij al blij om.

Een zaligheid om hier van mee te kunnen genieten. Op een mooie zonnige lentedag samen met je familie doorbrengen met spelende kinderen en honden die goed overeen komen. Wat moet een mens nog meer hebben? Dit maakt ons al gelukkig omdat dit iets simpel en kleins is en wat voor ons enorm waardevol is. Helaas komen aan mooie liedjes ook een einde en moesten wij rekening houdend met het openbaar vervoer de bus op tijd naar huis nemen. Besloten de bus van kwart voor acht te nemen want zo waren we nog net voor het donker thuis. Ja, in Antwerpen heb je de luxe om de bus om 22u nog te nemen maar liefst niet in het donker. Beiden honden hadden een stevig staptempo voorzien waardoor we de bus nog tijdig haalde. Ook de route naar huis was vlotjes verlopen waardoor we met zijn allen met een voldaan gevoel ons dag konden beëindigen.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Stille zaterdag

Paasweekend, Stille zaterdag dat Goede vrijdag opvolgt en de dag voor het Paasfeest. Je zou denken stille zaterdag, een rustige relaxte zaterdag? Nee, ook dit jaar, het 2de jaar op rij al was het ten huize ‘The Double T-team’ niet zo rustig.

Vorig jaar

Gelukkig waren het nu hele andere omstandigheden dan vorig jaar. Toen werden we geconfronteerd met het overlijden van een buurman waardoor er een enorme drukte in het appartementsgebouw was van ambulanciers, politie, parket, begrafenisondernemer. Een drukte die wij allen konden horen. Gelukkig hadden Chivas en Cenna er toen geen last van en gingen ze ook niet constant blaffen. Chivas heeft wel eens 2 keer kort gereageerd, maar toen hadden we ze uiteindelijk ook maar in de bureau gelegd. Dat was een jaar geleden.  was het een andere drukte want morgen hadden we ons eerste buitenhuisfeestje en we wilden toch dat de honden er picobello uit zouden zien.

Borstelen maar…

We besloten dus T & T een grondige borstelbeurt te geven zodat ze er werkelijk picobello uit zouden zien want ze verliezen beiden toch wel veel haar. Zoals met Chivas en Cenna op de grond zitten om hun uitgebreid te borstelen, dat zag Manuella niet meer zitten dus gebruikten we de massagetafel die we hier hebben staan. Ooit hoopte Manuella haar dromen om kinesist te worden waar te maken, maar het lot heeft anders beslist waardoor de massagetafel eigenlijk niet meer wordt gebruikt. Manuella wil nu graag een trimtafel kopen waardoor het borstelen dan gemakkelijker zal zijn want om een bepaalde reden hebben de honden niet graag dat ik de honden borstel. Dus een trimtafel mag er wel komen, maar dan moet eerst de massagetafel worden verkocht of weggegeven worden.

We maakte er een doggytime van door samen met ons twee de beiden honden uitgebreid te borstelen. Ikzelf hield de honden vast terwijl ze op de tafel zaten en Manuella was ze dan aan het borstelen. Als de billen moesten geborsteld worden gingen zowel Tazzy als Tripple erbij zitten waardoor het voor Manuella dan niet zo gemakkelijk was. Ik was vandaag een goede assistent om de honden in rechtstaande houding vast te houden waardoor de billen en de achterzijde goed geborsteld konden worden. We merkten wel dat het borstelen na 45 min. bij beiden honden wat ging vervelen en dat ze er geen goesting meer in hadden. Natuurlijk als man kan ik dat begrijpen want als ik naar de kapper moet, dan heb ik ook niet graag dat ze lang aan mijn kapsel bezig zijn (een echt kapsel heb ik toch niet meer want heb niet meer al teveel haren). Uiteindelijk zijn we aan beiden honden toch wel een 2u bezig geweest en waren we zelf ook wel blij dat het voorbij was. De honden zien er picobello uit voor morgen en wij zelf zien er na een opfrisbeurt ook weer picobello uit en klaar om morgen naar ons buitenhuisfeestje te gaan.

Een mooie herinnering van exact twee jaar gekeden

Cenna kijkt graag buiten
Loupi wil die burger maar Chivas ook!
Chivas en een stok

Onze laatste u!tstap voor de corona uitbraak. 23.02.20… Heerlijk weekend en verjaardagsfeestje gehad ten huize Planckaert met een toffe bende en de super jarigen Rita en Carlo.

Van 2Heerlijk jullie in ons midden gehad te hebben en bedankt aan de top begeleiding en hulp van Greta en Ronny maar ook alle anderen! Bedankt iedereen. Onze twee kanjers hebben hier ook een super weekend gehad en liggen nu uitgeteld.

Valentijn

Valentijn

Vandaag vieren ze de dag van de liefde, wel beter gekend als ‘Valentijn’.  Valentijnsdag is een dag waarop geliefden elkaar extra aandacht geven. Valentijnsdag is hier bij ons in België, sinds midden jaren 90, een groot commercieel succes geworden: supermarkten, cadeauwinkels, boekwinkels, lingeriewinkels en bloemenwinkels profiteren hiervan.  En het thema is dan rood, de kleur van de liefde.

No Valentijn

Wijzelf hebben eigenlijk nooit meegedaan aan dit hele commerciële gebeuren. Eigenlijk moet je uw geliefden iedere dag extra aandacht geven. Iedere dag verwennen met een glimlach, een lekkere maaltijd, een vriendelijk woord. En die extraatjes? Die kan je in de loop van het jaar ook altijd kopen en dan zijn ze trouwens veel beterkoop. Ons manier van Valentijn vieren was gewoon zorgen voor een lekkere maaltijd met een glaasje wijn erbij om dan de in de avond gezellig met de 2 honden voor de tv te gaan relaxen.

De hondjes

Toen ik terug kwam van de pianoles hadden we voor de honden wel een kleine verwennerij voorzien. Ook voor de honden was het een beetje Valentijn. Ik had een lekkere gevulde Wobbler voorzien voor beiden honden en deze gevuld met wortel, courgette, mini-snoepjes van paardenvlees (wat Tripple mag eten) eb ook enkele brokjes van hun eten. Daar waren ze zeker wel een dik uur mee zoet. De paardensnoepjes die in de Wobbler zaten, dat was hun Valentijnscadeautje. En morgen? Morgen is er nieuwe Wobbler voorzien gevuld met wortelen.

Fier op Tripple

Vandaag nog een obstakel ontweken. Zoals jullie in het filmpje kon zien werd het voetpad versperd waardoor we er niet veilig konden passeren. Tripple twijfelde geen moment en nam me veilig mee van punt A naar  Punt B 

 

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Ons eerste bericht van 2022

GELUKKIG NIEUWJAAR IEDEREEN! We wenste ook aan onze feestgezelschap gelukkig nieuwjaar maar de kusjes en knuffels die bleven achterwege door de gemaakte coronamaatregelen. Om middernacht had ik (Manuella) het wel even moeilijk en ging ik naar de honden toe. Ik moest even een traantje wegpinken omdat ik aan onze 2 zwartjes moest denken. Hoe vieren zij oudjaar/nieuwjaar? Heeft Chivas niet te veel bang van het afgeschoten vuurwerk? Denken de honden ook aan ons? Ja, ik voelde me toch even emotioneel. Veel tijd had ik niet om hier over te piekeren want de meisjes wilde gelukkig nieuwjaar komen wensen aan de honden. Dit jaar was er toch geen nationaal vuurwerk op de tv (wat wel jammer was).  Er werd niet veel vuurwerk afgeschoten in de omgeving en in Aartselaar was het eigenlijk héél rustig. Een opluchting.

De eerste uurtjes van 2022 zaten we nog aan de eettafel en moesten we nog ons dessert oppeuzelen nadat ons buikje toch al enorm was gevuld. Alles was wel lekker moesten we toegeven. Tegen half 3 keerden we terug huiswaarts met iets minder geladen cadeautjes en iets minder gepakt en gezakt. Mr. Tazzy vond het toch zeker niet plezant om langst Philippe op de zetel te gaan zitten liggend in zijn armen terwijl Tripple netjes aan mijn voeten bleef zitten. Af en toe een likje geven. Thuis gekomen lieten we in stilte de honden snel nog even een plasje gaan doen want het was al bijna 3u. Een uur dat men normaal allemaal wel in bed ligt.  De rust keerde voor ieder van ons terug in het hoofd en ik denk zelf ook dat het voor de honden goed geweest was en dat ook zij nu terug tot rust konden komen.

Tegen een uur op 10 kwamen wij ons bed uitgerold en zelfs de honden hebben zo lang geslapen al moesten ze deze ochtend om 7u30 tot een plasje gaan maken. Nog een gewoonte om tijdens het weekend toch zo vroeg een plasje te doen. Nieuwjaar vierden we nog in alle rust verder. Het was vandaag echt zo een dag om in je zetel te blijven hangen zonder al te veel activiteit. De afgelopen 7 dagen lekker en veel gegeten.

Merkte dat de honden vandaag ontzettend knuffelachtig waren. Hoe we ook probeerde om ze niet in de zetel te laten liggen, toch gaven ze niet af. Echte doorzetters. Fase 1: hoofd op je schoot, fase 2: rechterpoot in de zetel gevolgd door onze NO, Fase 3: rechter- en linker poot in de zetel gevolgd door onze NO, Fase 4: niet twijfelen en meteen in de zetel op baasje komen liggen met de hoop er niet uit t te hoeven. En als we ze eruit zetten, springen ze meteen terug in de zetel. Onvoorstelbaar en niet te geloven, maar uiteindelijk hebben we ze maar bij ons laten liggen omdat het gisteren ook al een dag vol prikkels was voor de honden ondanks dat ze superflink waren.

Laatste dag van 2021

De laatste dag van 2021 is een feit.

Ook mijn laatste dag verlof van 2021. Ik stond erop dat ik na mijn onbetaald verlof nog 2 dagen verlof had zoals op de 24ste december net als vandaag. Nee, geen verlofdag om lekker te chillen maar een dag om de laatste voorbereidingen te treffen voor vanavond. Al hoewel we vanavond op locatie zullen zijn, moest ik de cadeautjes die vandaag nog werden geleverd inpakken. En ja, het waren er toch wel een aantal. Afgelopen jaar hebben we geen cadeautjes kunnen geven aan de kinderen van Philippe zijn zus en dat wilde we nu toch wel goed maken. Gelukkig was Post NL nog tijdig hier met alle pakjes en zaten onze pakketten niet vast in de afgesloten magazijnen waar de douane binnen was gevallen. Ja, één van onze pakketjes lag er wel maar die was gelukkig niet voor onder de kerstboom.

Vanavond is de grote avond. De eerste avond samen met de honden het huis uit. Wat moeten we er van verwachten? Oudjaarsavond is toch altijd zo anders met de bommetjes die worden afgeschoten. Al dagen op voorhand waren ze in Wilrijk ergens bezig met die bommetjes. Gelukkig viel het in onze regio nog wel goed mee. We wonen in een rustige buurt van Wilrijk ondanks dat we dicht tegen het centrum aanliggen.

Samen er op uit

Om 17u30 werden we door Philippe zijn zus opgehaald waar ik eerlijk gezegd wel blij om was. Met de taxi ons verplaatsen dat zag ik nu niet zitten om verschillende redenen. Dan hadden we de taxi bus moeten reserveren. Gepakt en gezakt vertrokken we richting Aartselaar en gelukkig was het niet zo ver. De cadeautjes, de honden, hun hondeneten en lekkernij moesten mee en dan wij zelf niet te vergeten. Aangekomen in Aartselaar allemaal eerst een zelftest ondergaan. Wij konden dit niet zelf bij ons, maar gelukkig werd deze afgenomen bij ons en na 15 min. wisten we ook al dat we toch safe waren. Dat was bij iedereen het geval, dus de feestavond kon beginnen.

Philippe zijn ouders hadden de 2de Bench meegebracht. We hadden daar in begin dat we Chivas en Cenna hadden er ook eentje gezet zodat ze erin konden slapen. Cenna was anders veel te nieuwsgierig en wou graag op bed liggen. Nu de Bench blijven gebruiken voor deze honden was ook wel nodig. De Bench hadden we opgezet in de inkomhal langst de eetruimte en daar konden Tazzy en Tripple dan tot rust komen. Dat was voor hun beiden wel belangrijk. Er waren vanavond toch wel enorme prikkels en voor onze gevoelige Tripple moesten we dit beperken.  Net voor ze in de Bench gingen gaven we de honden in de garage nog even eten. Dat eten was toch snel op. De tweeling wilde graag helpen en ze haalde beiden een bakje water voor de honden.

De kinderen waren opgewonden en iedereen was in een vrolijke stemming. Tijdens het aperitieven zaten we in de living en werden we up-to-date gehouden door de kinderen die af en toe naar de honden gingen kijken. Vooral de tweeling hield ons lekker op de hoogte. Tijdens het voorlezen van de nieuwjaarsbrieven en het uitpakken werd het wel even vrij intens. Een glas dat sneuvelde en één van de kinderen die een glassplinter in de voet had zitten. Gelukkig na de nodige zorgen werd de splinter verwijderd en werden de laatste cadeautjes uitgepakt. Iedereen was toch blij met hun cadeau.  Na het uitpakken van de cadeautjes lieten Philippe en ik de honden nog één keer buiten want we wisten niet wat er om 12u zou gebeuren. Het was enorm stil in Aartselaar en de 2 meisjes gingen mee de honden buiten laten. Van de zomer mogen ze met de honden eens wandelen maar dan zorgen we dat we een 2de lijn bijhebben en ze zelf nog onder controle hebben. Moet toch toegeven dat het sterke beesten zijn.

Naarmate de avond vorderde kwamen we dichter bij de klok van 12u. Af en toe even checken bij de honden die nu rustig in hun bench lagen. Wij zaten tenslotte in de kamer er langst en er werd af en toe eens om de hoek gekeken naar de honden. Al etend verlieten wij het jaar 2021 om al etend 2022 in te treden.

Een gelukkig nieuwjaar aan iedereen toegewenst van het Phimateam

Kerstmis

Kerstdag

We zijn een beetje teleurgesteld want dit jaar opnieuw geen witte kerst. Het is al ontzettend lang geleden dat er nog eens een witte kerst was. Kerstfoto’s maken met de honden en een rode kerstmuts zal er dus niet inzitten. Dat idee bergen we dan maar op naar volgend jaar. Maar wat zou het leuk geweest zijn om vandaag nog een sneeuwtapijtje te hebben. Kerstmis 2021 is helemaal anders dan kerstmis 2020. Ook al is de covid pandemie nog zo aanwezig, er is iets meer vrijheid dan vorig jaar.

De temperaturen waren niet ideaal om sneeuw te krijgen, maar toch was het wel koud genoeg buiten om ons eten koud te houden. Ik moest nu wel oppassen waar Tazzy & Tripple steeds waren zodat ze niet aan het eten zouden komen. Zonder toezicht in de tuin is momenteel toch nog niet aan de orde voor deze twee blondjes.

Niet pendelen dit jaar naar Limburg

Omdat Tazzy en Tripple nog maar zeer recent bij ons woonden en we nog niet buiten ons comfortzone waren getreden besloten we het dit jaar anders aan te pakken. Normaal pendelen we wel naar Limburg om kerstmis te vieren bij mijn papa en Hilde samen met het gezin van mijn zus en mijn mama eventueel. Maar dit jaar eerlijk gezegd, hadden wij er geen behoefte aan om te pendelen naar Limburg. We kunnen onmogelijk bij mijn mama op bezoek gaan omdat haar hondje bang heeft van andere honden (maar de honden van mijn nichtje of tante was geen probleem in het verleden).

We zouden dan naar haar thuis moeten en hulp moeten vragen om ten 1ste ons te brengen naar haar thuis en ten 2de moeten de honden in een totaal vreemde omgeving bij mijn papa op het appartement blijven. Nee, daar hadden we geen zin in en trouwens waarom al die moeite. Er is ons aangeraden dat we deze 2 blondjes een beetje anders moeten behandelen dan onze 2 zwartjes. Dus, we hebben vermoedelijk een leuk alternatief gevonden.

We waren aangenaam verrast nadat we ons alternatief voorstelden aan de ouders van Philippe maar ook aan mijn papa en mama plus. We stelden voor of ze het zagen zitten om bij ons kerstmis te komen vieren onder ons zessen en we zouden een koud buffet voorzien. Ondanks de niet zo heersende kerstsfeer was dit een positieve noot die we weer hebben gekraakt.

Het bezoek

Om 14u verwelkomde we onze bezoekers. In de voormiddag hadden we nog de laatste voorbereidingen getroffen om strakjes niet te veel werk te hebben. Door de beperkte ruimte besloten we dat Tazzy en Tripple in de bureauruimte moesten blijven. Het kinderpoortje was op slot maar zo hadden ze toch een overzicht van wat er allemaal gebeurde. Trouwens voor mijn papa en Hilde was dit de eerste keer ook dat ze de honden zagen. De honden accepteren nogal vrij gemakkelijk nieuwe mensen en dat was nu ook niet anders.

Het hele kerstgebeuren was eigenlijk een grandioos succes. Begin oktober hadden we niet verwacht dat we beiden al een opvolger zouden hebben voor de 2 zwartjes en ergens, ergens een heel klein beetje, hadden we gehoopt dat de pandemie was gaan liggen. We gaan nu de 4de golf in en de cijfers gaan terug de stijgende lijn uit. Maar dat belette ons niet om samen te genieten met de honden en onze ouders van een lekkere kerstmaaltijd die deze keer bestond uit een lekker koud buffet. Het enige wat de honden konden krijgen van deze maaltijd waren wat lekkere geraspte wortelen onder hun brokken.  

T & T

Tazzy & Tripple kregen ook een kerstcadeautje. Ze kregen een nieuw calciumbot waar ze heel de namiddag en avond lekker op hadden gekauwd. Ze hebben zich beiden wel netjes gedragen en heel de tijd op hun vetbed voor het poortje gelegen. Af en toe waren er momenten dat we ze even naar buiten lieten zodat ze even konden hollen, hun energie kwijt spelen of een plasje gaan doen. Nadat iedereen naar huis was, was er nog een moment dat ze een extra dikke knuffel kregen van ons.

Onze eerste kerst met de 2 nieuwelingen is zo goed meegevallen dat we eigenlijk onterecht een beetje gespannen waren. Maar ja, de spanning is niet meer dan normaal in zo een drukke periode natuurlijk.

Update C & C

Deze ochtend bij het opstaan voelde het wel even raar dat er geen zwarte labradors meer waren in huis die in de zeven laatste jaren steeds aan onze zijde stonden om kerst te vieren. Ze kregen bij kerst ook altijd een stukje extra kip of zowat ze zo smakelijk opaten. Met Tazzy en Tripple moeten we hier mee oppassen met al die dierlijke vetten. Maar als de berichten vanuit Vlieland binnenkwamen, wisten we ook wel dat ze beiden ginder een super kerst zouden hebben.

Chivas en Cenna speelden vandaag mee in een eigen kerstfilm gemaakt door de baasjes. Beiden hadden rode elandoren aangekregen of waren het nu rendieroren, ik weet het eigenlijk niet, maar blijkbaar voor een snoepje doen ze veel. Netjes en beheerst bleven ze langst elkaar lopen gefocust op het snoepje of toch de camera?  Het was in ieder geval zalig om te zien hoe ze het deden. Ook al kunnen we niet altijd de beelden waarnemen, toch zijn we wel blij met alle berichten die binnenkomen vanuit Vlieland.

 

Ook in Vlieland was het dit jaar geen witte kerst, maar ondanks dat het een eiland is waren het ongeveer toch dezelfde temperaturen als hier bij ons. Enige verschil is dat er precies veel meer mooier weer is met een helderblauwe lucht. Snel volgt er dan ook een nieuwe update vanuit Vlieland.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.