Omdat ik zover achtersta met mijn website, heb ik besloten om van bepaalde maanden een samenvatting te maken om toch up-to-date te blijven.  Laten we zeggen dat het afgelopen jaar op gezondheidsvlak een jaar vol ups en dows waren en dat deze nog steeds niet voorbij zijn.

Augustus 2022

Augustus is eigenlijk de 2^de beste maand van het jaar na december. Maar deze maand was het iets minder avontuurlijker dan het normaal zou zijn. Alhoewel, iets minder avontuurlijk, maar toch enkele belangrijke gebeurtenissen die gepasseerd zijn. Eigenlijk is augustus in snel tempo aan ons voorbij gegaan. Ikzelf (Manuella) was nog herstellende van covid van vorige maand en grote inspanningen waren voor mij niet weggelegd. Zonde eigenlijk voor onze actieve hondjes. Gelukkig kon ik wel iedere dag mijn deeltijdse job uitoefenen, maar in de namiddag wist ik er toch wel van. Veel interesse in de pc was er dan ook nadien niet. Veel te moe.

Buiten enkele keren naar de losloopweide geweest te zijn, stonden er 2 grote activiteiten in onze agenda genoteerd die gelukkig konden doorgaan.

Onze eerste activiteit ging door op 14 augustus en dit wilde ik wel graag met jullie delen.

 Zondag 14 augustus 2022

Eindelijk! Naar deze dag hebben we met zijn allen naar uitgekeken. Bijna hadden we het nog moeten cancelen als COVID een beetje later bij ons was gepasseerd. Gelukkig was dat niet het geval en kon ons feestje toch doorgaan. De afgelopen weken waren best wel pittig en dit uitstapje kwam dan ook als een geschenk uit de hemel. En het weer, daar moesten we ook al niet over klagen. Het zonnetje was van de partij. Het zal dan wel warm zijn in de feestzaal want daar is geen airco voorzien. Maar we zien wel hoe het verloopt en we gaan het er het beste van maken.

Triple of tree party

14/08/2022 à een speciale dag en bij toeval dat deze dag nog net vrij was voor een feestje. Een driedubbel feestje. Tazzy en Tripple worden vandaag 3 jaartjes jong, ik (Manuella) verjaar volgende week zondag en we wilden de trainster, de 2 pleeggezinnen en het opvanggezin van Tazzy en Tripple bedanken voor hun geduld, opvang, tijd en energie die ze gestoken hadden in deze 2 fantastische uitgegroeide kanjers. Zonder pleeg- en opvanggezinnen was dit niet mogelijk geweest en hadden we nu geen blindengeleidehond gehad. De reden waarom we de gezinnen in de bloemetjes wilden zetten was ook omdat we op de officiële overhandiging van de blindengeleidehonden in Tongeren die op zondag 8 mei doorging er niet bij waren. Op dat moment waren we op vakantie bij onze 2 vorige blindengeleidehonden Chivas en Cenna die met pensioen zijn. Een weekendje Vlieland dat al lang voor deze datum bekend was, geboekt werd. Dus gingen we onze vakantieplannen niet even annuleren. Dus daarom deze mooie oplossing.

De locatie

We kozen opnieuw voor T’ Rekreatief dat op de grens gelegen is van Wilrijk en Edegem. Een leuke locatie in het groen waar je zowel binnen als buiten kan zitten. T ’Rekreatief is eigenlijk ook een sociaal project die mensen een job aanbieden die iets moeilijker een plekje vinden op de arbeidsmarkt. En ja, een goed doel mag gesteund worden. Het is voor ons de 2de keer dat we er een feestje organiseren want vorig jaar heb ik er mijn 40ste verjaardag gevierd. We waren dus al gekend met de formule van vorig jaar en kozen er opnieuw voor. Een BBQ met een kleine receptie voor de gasten te kunnen ontvangen en om af te sluiten een lekker dessertje. En onze speciale gasten waren de pleeggezinnen van beiden honden en het boardergezin. En natuurlijk, Lorre de trainster van de honden niet te vergeten. Omdat we niet naar de officiële overhandiging in mei van de honden waren geweest, besloten we dan maar een mini overhandiging te organiseren om de pleeggezinnen enz. te bedanken. En het was een geslaagd feestje

Het feestje

Zalig zo een verlengd weekend waardoor alles véél makkelijker geregeld kan worden. Dat was nu hier niet anders. Het kwam ook goed uit dat van ons feestgezelschap niemand morgen moest werken. We besloten al in de namiddag ons feestje laten doorgaan, praktisch, dat we niet te laat moesten eten en dat onze gasten die van ver moesten komen, nog op een normaal uur naar huis konden rijden. Tijdens het ontvangen van de gasten konden we met zijn allen buiten onder de bomen of parasols met een glaasje fruitsap of cava. Natuurlijk, de hapjes die mochten niet ontbreken.

We hebben héél wat cadeautjes gekregen. Correctie! De honden hebben véél cadeautjes gekregen. Op voorhand hadden we een lijstje gemaakt met wat we nog konden gebruiken voor de honden en wat ze zeker wel mochten eten. Het was een succes! T&T zullen zeker de eerste 3 maanden niet omkomen van honger (snoepjes). Ze kregen zelfs beiden een zak hondeneten. Alle cadeautjes moesten T&T ook allemaal gekeurd en besnuffeld hebben.

De BBQ

De BBQ ging binnen in de feestzaal door want het eten werd ook binnen uitgestald. Dan zaten we toch ook zonder wespen en zonder de geur van rokende mensen op het terras. Tijdens de maaltijd zaten beiden honden even in de bench die we van thuis hadden meegenomen. Zo kon iedereen rustig eten. Tijdens de maaltijd had ik de video opname van Vlieland laten afspelen met een fotoreportage. Die bleef dus tijdens de maaltijd zonder geluid afspelen. Het was een leuke middag en ik besloot een speech te doen wat ontzettend goed ging. Nadien tijdens het eten en na het drinken van een slokje wijn… Onee, was het toch zeker niet waar! Ik voelde me niet goed en wilde even wat frisse lucht. Maar helaas, ik ben niet ver geraakt. Daar ging ik weer en viel ik flauw. T&T werden door de beiden pleeggezinnen mee genomen om een plasje te gaan doen terwijl ik terug bij positieven kwam. Dit vond Tripple zo raar dat ze toch even moest komen kijken. Dus Chantal met Tripple toch tot bij mij gekomen en na 2 likjes ging T er weer vandoor.

Uiteindelijk heb ikzelf niet meer veel gegeten op een sorbetijsje na. Maar het heeft toch weer enkele uren geduurd voor ik op mijn positieven was. Ondanks dat ik vandaag al veel had gezeten door mijn pijnlijke benen voelde ik me toch nog slapjes. Dus vanaf vandaag voor mij (Manuella) een NO GO voor Alcohol. Philippe heeft niet veel kunnen doen maar toch ondanks gezorgd dat ik niet teveel ging rondlopen of weet-ik-veel-wat. En er werd altijd gezorgd dat ik zout of cola zou binnenkrijgen.

Het einde

Iedereen en ja zelfs de kinderen hebben genoten van het feestje. Ondanks dat het geen grote eters waren, vonden ze het een superfeest! Enige reden? Wat denken jullie? Jawel, 2 labradors… Tazzy en Tripple hebben zich ook geamuseerd en de kinderen van het Boardergezin van Tazzy net als de kinderen van Sophie & Dirk, die hebben zich met beiden honden geamuseerd. Ook mochten de honden niet los, maar ze hebben wel op het terrein met de kinderen gespeeld, gerend, gekwispeld. En de nagels van de honden zijn vandaag door Lore ook een beetje bijgeknipt omdat beiden honden toch een beetje lange scherpe nagels hadden.

Tegen 22u sloten we het feestje af en keerden we met een voldaan en goed gevoel naar huis en dan nog een goed gevulde koffer met de bench en alle cadeautjes. We moesten met 2 auto’s naar het appartement rijden want anders zou het niet gelukt zijn. Maar het was zo leuk om fijne en blijde gezichten te zien wat ons ook blij maakte.

Natuurlijk zo een grote activiteit nam wel wat energie van ons in beslag maar ook van de honden. De feestdag van de 15^de augustus was dan ook een welgemeende rustdag voor ieder van ons.

Tijdens ons weekje congé van 22 tot 26 augustus moesten we dan onze grote verplaatsing + 1 nacht logement nog doen. Beiden honden moesten dus naar de cardioloog in Stavelot (Luik). Een verre verplaatsing die toch wel 2 dagen bijna in beslag nemen, en ook hier van heb ik een verslagje gemaakt.

Maandag 22 en dinsdag 23 augustus

Hum… Een weekje congé! Al lang op voorhand vastgezet volgepland met verschillende afspraken. Niet wetend dat we een maand eerder onder de sloef werden gehouden door het monster COVID. Sommige andere geplande uitstapjes vielen in het water omdat COVID zo hard bij mij (Manuella) had ingehakt waardoor mijn lichaam zeer moeilijk kan herstellen. En tot op de dag heb ik nog heel wat klachten. De last in mijn benen is nog steeds aanwezig, net als de vermoeidheid en snel buiten adem. Merkte ook dat ik meer gevoel ben aan migraine aanvallen. Hopelijk was die COVID geen trigger om weer meer last te hebben want de migraine had ik al goed onder controle de laatste maanden.

Voor dat we namiddag naar Tongeren zouden vertrekken, moest ik (Manuella) nog even naar de huisdokter omdat ik al die klachten nog steeds had. Na enkele oefeningen en aanrakingen was er niet dadelijk een verontrustende melding volgens de huisarts (onze vaste HA had net verlof), ik moest mijn lichaam meer tijd geven om te herstellen en dan zouden die klachten vanzelf ook verdwijnen.

Tongeren

Na het eten van een boterham maakte we ons klaar om te gaan pendelen. Beiden honden waren natuurlijk opgewonden want ze mochten hun harnas aan doen. Tuurlijk niet wetend waar we naartoe zouden gaan. Met bus 17 gingen we naar Antwerpen-Centraal. Door werken is de bushalte een 100m verplaatst, maar qua veiligheid ligt de bushalte er nog even slecht aan toe als voorheen. Vele fietsers kennen het reglement niet dat je aan een bushalte moet stoppen om mensen uit te laten stappen. Zo jammer want dit kan voor gevaarlijke situaties leiden. Gelukkig hadden we vandaag geluk.  Tazzy en Tripple deden het in het station ontzettend goed en omdat we nog wel even tijd hadden voor dat onze trein kwam, gingen we nog iets drinken en onze 2 honden kregen ook een lekker fris bakje water van de ober 😊. 

De treinrit verliep vrij vlotjes en er waren geen obstakels. Normaal zouden we tot Tongeren gaan, maar Ellis kwam ons ophalen in Hasselt station. Dit was voor Ellis iets gemakkelijker want ze was toch onderweg. Tussen velden en over kleine binnenwegen reden we dan naar Tongeren. T&T samen vanachter in het BCG-busje. En wat dacht je? Ze zagen Ellis en dat was een en al enthousiasme. Dat is tegenover vroeger nooit veranderd. Het was een zonnige avond dus konden we buiten op het centrum een broodje eten terwijl de honden rondliepen. De andere honden die in het centrum verbleven om hun training te vervolledigen, die zagen we dus niet. In de avond toonden we Ellis nog ons vakantieboek van Vlieland van Chivas en Cenna waar ze terecht waren gekomen. Rond half 10 nog een plasje en toen kropen we in ons bedje. 

Dinsdagochtend

Goedemorgen! Even verdwaasd wakker worden om te ontdekken dat je ergens anders slaapt vannacht. Philippe had een andere kamer dan ik en hij had goed geslapen. Philippe kan overal slapen en slaapt veel gemakkelijker dan ik. Door de pijnlijke benen kon ik al moeilijker mijn draai vinden en was toch ook wat onrustig. Uiteindelijk in slaap gevallen en toen ik deze ochtend wakker werd, lag er zo een klein hondje tegen mijn benen aan. Ze kwam contact met me zoeken en ze voelt ook zo goed aan als ik onrustig ben. Tripple is zelf ook een gevoelig hondje en we zijn dus een perfecte combinatie. We kwamen in de keuken en Ellis ging met onze 2 honden even naar buiten voor hun boodschap. Ze hadden beiden in de slaapkamer rond 7u al gegeten waardoor hun eten voldoende gezakt was om een boodschap te gaan leggen en even te gaan rennen. Terwijl aten wij een boterhammetje met af en toe een babbeltje als er iemand van het BCG-team binnenkwam.

Stavelot

Omstreeks 9u30 vertrokken we richting Stavelot (Luik) waar onze hondjes hun cardio onderzoek krijgen. Ik reed met Ellis mee en Philippe met Inge die nieuw was binnen de BCG-familie en met de tijd de dierenartsbezoekjes zou mee afleggen. Gezellige babbel met Ellis gedaan en ook wat herinneringen over Chivas en Cenna opgehaald. Het was te merken dat het volgende weekend het Formule 1 (autorace op circuit van Spa-Francorchamps) zou zijn.  Vanaf de autosnelweg was dit al te merken en Ellis vertelde dat de weides vlak bij de cardioloog ook vol zouden staan. De cardioloog kan zelfs meegenieten van het geluid.

Onderzoek

Daar zit je dan in de wachtruimte te wachten tot je aan de beurt bent. Eigenlijk hier nog nooit andere dieren gezien buiten die van ons. Tripple is altijd hare rust zelve bij de dierenarts tegenover haar broer. Die moet alles besnuffeld hebben, kan niet stil zitten en is zeker niet zo rustig als zijn zus. Vandaag mochten we met zijn allen mee naar binnen. Eerst mister T op de tafel. Philippe er langst en zijn hartonderzoek verliep vlotjes. Ach, voor hem moest het allemaal niet te lang duren. Dus zodra hij klaar was, de plakkers overal verwijderd waren, mocht hij van de tafel. En maar likjes geven en zijn blijdschap toen dat het voorbij was. Als beloning kreeg hij nog een koekje en toen was het Tripple haar beurt. Ze kon niet wachten tot de tafel voldoende was gezakt want ze was er klaar voor. Zij blijft tijdens het onderzoek iets gemakkelijker liggen en geniet er precies ook nog van. Best wel een goede patiënte bij de dierenarts.

Diagnose

Gelukkig, een goede diagnose. Altijd fijn om te horen. Tripple was wel iets actiever en fitter dan Tazzy, maar helaas mag zij haar voedingssupplementen die ze neemt niet stoppen. Dit zal altijd voor heel haar leven zijn. Tazzy mocht met de zelfde supplementen stoppen wat natuurlijk héél goed nieuws was. En ondanks hun afwijking, mochten ze blijven verder doen zoals ze nu bezig waren. Altijd fijn om te horen als ze goed nieuws krijgen. Zo keerden we met een voldaan gevoel terug naar Hasselt waar we op de juiste trein naar Antwerpen werden gezet, klaar om morgen verder te gaan met ons dagelijkse rituelen in het leven.

Buiten deze activiteiten genoten we ook nog van een verjaardagfeestje bij Philippe zijn zus waar de twins en Emma genoten van T&T, gingen we nog een paar keer wandelen en genoten we gewoon van de momenten als we ons even goed voelden. Zo is de zomervakantie voorbij gevlogen, en hebben we eerlijk gezegd niet veel beseft van de zomer van 2022. Laten we hopen dat we zo een zomer niet meer hoeven mee te maken.

Groetjes het Phima team.