18/06/2022 Onze eerste uitstap

Onze eerste uitstap

Het is dan zover! Onze eerste uitstap met de trein met ons vieren is een feit! We besloten het rustig aan te doen en hadden met vrienden afgesproken in Geel. Antwerpen – Geel is ongeveer 40 min. We waren een 30min vroeg in Antwerpen-Centraal en besloten een cola te drinken en de hondjes zelf ook te voorzien van wat water. We hadden al een paar keer op voorhand geoefend in het station waardoor vandaag de grote test, alles goed verliep! Oef, wij blij.

Het was toch een warme dag. Vol overtuiging dachten we dat het een dieseltrein was die zou rijden tussen Antwerpen en Geel, maar dat is blijkbaar een elektrische trein geworden sinds een jaar geleden waardoor we dus op –1 moesten vertrekken. Een trein met een lage instap en dat verliep ontzettend goed. We merken wel dat we dus terug meer met onze Zhello applicatie moeten gaan werken om te communiceren zodat we niet door het hele station moeten gaan roepen en elkaar kwijt zouden spelen. Dat gebeurd wel eens in een drukke omgeving.

*Zhello een applicatie voor op je smartphone en is een soort walkietalkie die je op lange afstand kan gebruiken en via 4G/wifi werkt. We hebben een bluetooth knop aan onze rugzak hangen die op dat moment gekoppeld is met onze IPhone en een headset zodat we kunnen communiceren met elkaar.

Geel

Nee, niet de kleur geel, maar het gaat hier over de gemeente geel in de kempen nog gelegen in de provincie Antwerpen. We zijn uitgenodigd bij onze goede vrienden met hun 2 hondjes Ulfie en Valencia (ik ben even de korte naam van Valencia vergeten🤔 en kan er niet opkomen). Door het hele gebeuren rond corona hadden we hun nog niet gezien. Dus zou het wel even spannend worden bij onze aankomst. De treinrit op zich verliep dan ook ontzettend normaal.  Er was wel wat meer drukte op de trein dit weekend dan anders want het was in Dessel ook Graspop (een rockfestival). Gelukkig ondervonden wij er geen last van en was er nog voldoende plaats in de trein. Onze vriendin stond ons in het station al op te wachten.

Bezoek in Geel

De route naar onze vrienden hun appartement is eigenlijk een vrij simpele en eenvoudige route. Niet zo moeilijk en voor de eerste keer haalbaar voor de honden. Zeker als het eigenlijk de eerste keer is dat je samen de wijde wereld met de trein intrekt. We werden verwelkomt door onze gastheer en de 2 hondjes des huizes. Kleine hondjes die graag blaffen en denken dat ze groot zijn. Door het blaffen van 1 van de honden bleek Tripple zich de eerste minuten niet zo veilig te voelen al was dit ontzettend snel over. De kennismaking tussen de 4 honden verliep vlotjes. Even blaffen, grollen, snuffelen aan de poep en eens dit was gebeurd begonnen ze te spelen en achter elkaar aan te lopen. Een grappig gezicht hoe het toch goed klikte. Ondanks de hitte van 30°C viel het in de schaduw op het terras van het appartement héél goed mee om te zitten en genieten. We genoten van de lekkere kookkunsten van onze gastheer en gastvrouw wat wel plezant was.

De terugrit

Helaas aan mooie liedjes komen ook een einde en dat was vandaag niet anders. De heenrit naar Geel verliep ontzettend goed, maar helaas het was te mooi om waar te zijn. Het was zo gezellig en de tijd vloog zo snel voorbij dat het halen van de trein van 20.08 niet meer te doen was. We besloten dan maar de trein van een uur later te nemen omdat de NMBS deze zonder problemen aangaf. De trein van 21u08  reed uitzonderlijk eens NIET rechtstreeks naar Antwerpen maar gewoon tot in Herentals waar we dus met  een overstap in zaten. Gelukkig verliep alles goed en hadden we voldoende tijd om rustig over te stappen in Herentals. Beiden honden deden dit wel goed, maar we moesten wel goed de commando’s aan hun geven en niet gejaagd werken. De conductrice van de trein naar Berchem gaf ons voldoende tijd om in te stappen in Herentals maar was ook in Berchem naar onze deur gekomen om ons helpen uit te stappen. Fantastisch! Even wat minder stress!

Aankomst Berchem station 22.01? VERTREK BUS 21 22.07 volgens de app. Maar blijkbaar is het veranderd en bus 21 richting Wilrijk stopt niet meer onder de brug. 15min. later stonden we er nog te wachten en uiteindelijk een reiziger vertelde ons dat er geen bus 21 naar Wilrijk reed. De halte is dus veranderd, maar hij wist zelf ook niet waar. Daar stonden we dan. Een poging om de halte te zoeken? Nee hoor! Daar begonnen we niet aan. Dus wandelde we richting de bussenperrons voor het station. Maar om er veilig te geraken is echt niet simpel vol fietsen en obstakels. Daar vonden we dus enkele taxi’s en uiteindelijk hebben we een taxi naar huis genomen om uiteindelijk om 22u45 thuis te geraken. Het was nog zo warm buiten dat we nog even genoten hebben van een lekker wijntje op ons terras en dat de honden even lekker konden ontspannen.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Bezoek van Diana & Choco

Afgelopen weekend

Afgelopen weekend hebben we het dan rustig gehouden. Lekker relaxen en wat geluierd. Het weer was toch ook niet ideaal. Natuurlijk, het is nog winter, maar een echte koude winter met sneeuw etc. hebben we tot nu toe nog niet gehad en eerlijk gezegd? Dat hoeft dit jaar ook niet! We hebben nog niet echt de tijd gehad om onze tijd en energie hier in te steken omdat we toch merken dat we alles een beetje anders moeten aanpakken en vooral ook naar Tripple die iets gevoeliger is in alles. Eerst dacht ik (Manuella) nog een cake te bakken voor onze gast van morgen, maar dat heb ik dan maar niet gedaan. Ik moet toch dan maar even naar de winkel.

Eindelijk…

Het is even geleden, maar uiteindelijk is het dan toch gelukt. Voormiddag zijn Tripple en ik nog gaan werken en Philippe werkte vandaag van thuis uit. Het zal een beetje een spannende dag worden want vandaag krijgen we bezoek van Diana en Choco (haar hond). Toen ik klaar was met werken, nog even naar de winkel. Deze keer enkel naar de diepvriesafdeling waar ik enkele vissoorten kocht om te werken in mijn tajine. Dat verliep vandaag redelijk vlot omdat we snel ook aan de kassa konden geholpen worden. Thuis gekomen begon ik al aan de voorbereiding van het avondeten terwijl we dus wachten op ons bezoek. Ondertussen keren even terug in de geschiedenis van hoe we Diana hebben leren kennen.

Back in time

Django mijn 1ste blindengeleidehond kwam van de BGHSG (blindengeleidehondenschool) uit Genk. Tussen februari 2007 tot november 2013 was Django mijn trouw maatje. In 2009 besloot ik me in te schrijven op de wachtlijst van het BCG (de huidige school) in Tongeren omdat dit altijd mijn 1ste keuze was maar Genk in 2004 een betere keuze leek. Ik weet niet meer in welk jaar het was, maar ik werd door het BCG uitgenodigd om kennis te maken met de werking van de school. De namiddag ging door in Zutendaal. Het was een spelletjesnamiddag en ook een interactie met de vrijwilligers en pleeggezinnen en andere blindengeleidehonden en hun baasjes.

Ik had Django nog in werkfunctie, maar het was geen probleem dat hij mee zou komen. Ik had geen begeleider tijdens de spelletjes en ik kreeg toen Diana als mijn begeleidster toegewezen. Wat een positieve klik was dat en wat een lol hadden we die namiddag. Sindsdien hebben we al verschillende activiteiten samengedaan zoals enkele kerstdrinks van het BCG, heeft ze ons begeleidt op het BCG-weekend, zijn we bij haar met Chivas en Cenna gaan logeren. Allemaal leuke dingen en vandaag, vandaag was ze in de buurt waardoor het ideaal was om af te spreken.

Diana en Choco

Rond 15.15 werd er aangebeld en daar was ze dan, onze Nederlandse vriendin met haar hond. We hadden Tazzy en Tripple even in ons bureau gezet zodat Diana en Choco rustig konden binnenkomen. Dat doen we ook met andere bezoekers die langst komen. Eerst de begroeting tussen onze honden en Choco wat we bewust in onze tuin lieten doorgaan. Even een terughoudende kennismaking al dacht Tazzy er een beetje anders over. Al snel was de klik tussen de 3 honden gemaakt waardoor wij als mensen eindelijk de tijd konden nemen elkaar te begroeten.

Het was zeker bijna 4 jaar geleden dat we Diana nog hadden gezien want ze was naar Spanje verhuisd om daar haar dromen te volgen, maar het is allemaal anders gelopen. Maar wat was het fijn om haar terug te zien en lekker bij te kletsen. Was een gezellige namiddag en avond en ik had een lekkere vistajine voorzien. Het was een geslaagde maaltijd moet ik toegeven. Op een gegeven moment waren we Choco kwijt en deze was in de bench van onze honden gaan liggen. Dat was precies voor haar een veilige plek en onze honden? Ja die waren op hun matje aan de salontafel gaan liggen. Af en toe eens lekker komen snuffelen maar voor de rest was de rust in huis snel weergekeerd en konden wij genieten van een gezellige babbel.

Helaas blijft de tijd niet stilstaan en kwam het moment voor Diana om huiswaarts te keren want ze moest toch nog een aardig stukje rijden terug naar huis.  Zeker iets meer als 1uurtje rijden vertelde ze toch. Hopelijk kunnen we van de zomer opnieuw eens afspreken en misschien ziet ze het wel zitten om ons eens te begeleiden naar zee of op een wandeling. Na het bezoekje nog even lekker knuffelen met die 2 van ons die ontzettend braaf waren en dit nu wel hebben verdiend. Morgen zal het weer vroeg dag zijn want ja als werkende persoon heb je ook uw verplichtingen naar de werkgever.

 

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Lita op bezoek

Gisteren besloten we de honden een rustdag te geven. Na een intensieve periode zowel voor mij als voor Tripple verdient ze dit wel. Door de stijgende cijfers van de 4de golf, mag Philippe maar max. 2 dagen per week naar bureau komen. Het resultaat is dus dat Philippe en Tazzy wel minder werken op moment dan ik.

Vandaag kwamen onze goede vrienden Rudi & Diane op bezoek met Lita. Altijd leuk hun allen te zien, al hoop ik dat Lita nog dikkere vriendjes zal worden met T & T. Ach, de tijd geven en dan komt het wel goed. Daar zijn we wel van overtuigd. Lita heeft ook in de laatste 6 maanden wel wat avonturen beleefd. Een verhuis naar deze nieuwe baasjes, mee op de zeilboot van haar baasjes gaan zeilen, op vakantie komen bij ons in september en regelmatig dat we ze tussendoor eens opvangen. Dat is helemaal geen probleem.

Ja, deze keer waren onze honden zo vrolijk haar te zien en het dametje van 6 jaar vond het niet altijd even leuk. Naarmate de avond vorderde, konden ze rustig bij elkaar liggen. Dat was wel goed. Uiteindelijk is de bedoeling naar de toekomst dat wij uitstapjes kunnen gaan doen onder ons zevenen en ook eens op reis kunnen naar Vlieland om Chivas en Cenna te gaan bezoeken. Voorlopig is dat nog niet aan de orde.

Tazzy en Tripple zijn vandaag super flink geweest.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.