2/07/2022 uitstel is geen afstel

Even uitstellen naar een latere datum

Dag lieve lezers,

Helaas hebben we ons 2de grote uitstap van het jaar met ons vieren moeten annuleren. Dat was natuurlijk wel spijtig, maar veiligheid boven alles. Philippe had woensdag een koortsopstoot gehad na een visite bij de tandarts (dit kan je lezen in ons vorig blogbericht) maar momenteel is hij nog steeds wat aan de koortsige kant. In de afgelopen dagen wilde zijn koorts niet zakken en bleef deze maar schommelen tussen 38.8 °C en 39.6 °C. Hij heeft ook constant in bed gelegen en Tja, Tazzy die begreep er helemaal niets van. Stiekem is hij een paar keer bij Philippe op bed gesprongen om tegen hem aan te kruipen. Hij liet op deze manier weten dat hij er was. Zolang hij rustig op zijn plekje bleef liggen was het wel oké.  Philippe is helaas in de afgelopen dagen niet veel uit zijn bed geweest.

Telkens ik thuis kwam, nam ik Tazzy ook mee naar de tuin om dan even te spelen. Natuurlijk geen uren want het was buiten al een warme temperatuur en ook ikzelf hou het geen uren vol om te ravotten met de jonkies op een hoog tempo. Tenslotte heeft Tripple ook er al een werkdag op zitten.

Dus, het was net nog teveel voor Philippe en niet verantwoord om dan een tripje uit te zitten naar Hasselt en dat voor enkele uren op een stoel te gaan zitten in een kantine van een manege. Als je U niet goed voelt, kan je nergens beter zijn dan thuis. Normaal gaan we dan morgenochtend wel even naar de losloopweide hier in het Neerlandpark zodat beiden honden daar even kunnen ont stressen. Jammer genoeg zullen onze lieve vrienden nog een aantal weekjes moeten wachten op de voorstelling van T&T. Maar gelukkig hebben ze de honden al gezien op foto.  

Worteltijd

Vandaag zat er dus ook geen wandeltochtje in naar de losloopweide omdat Philippe niet sterk genoeg was. Dus.. Wat gaan we vandaag dan doen? Oja, een Kong vullen met van die lekkere oranje stukjes die baasje ook graag eet. Lekker gezond voor mens en dier. Een portie worteltjes klaar maken voor 2 ongeduldige woefjes. En ze weten het al goed genoeg wanneer het worteltijd is. Als ik bezig ben met de voorbereiding en nog maar een stukje in mijn mond durf te steken en ze hebben het gezien, dan krijg ik al een klein piepje op de achtergrond of zoals Tazzy het geweldig goed kan, dan gaat hij vlak achter mij zitten. Hoe vaak ik hem hiervoor al de keuken heb uitgestuurd, toch overwint zijn nieuwsgierigheid het altijd. En Tripple? Die gaat dan aan de andere kant (links van mij) zitten wat ook geen ideale plaats is. Ook haar moet ik dan eens de keuken uitsturen. Als de worteltjes klaar zijn dan is het een groot feest en juist alsof kinderen een groot cadeau krijgen. Hun gevulde Kong krijgen ze enkel bij goed weer buiten in de tuin. Als we dit binnen zouden geven, dan zouden we nogal wat schade hebben aan onze meubels.

In ieder geval, altijd een plezier om die 2 te zien genieten van hun wortelmoment.

In de avond genoten we nog even buiten van het heerlijk weertje. Terwijl de honden in de schaduw lagen te rusten, dronken wij nog een frisse Ice-tea om vervolgens vanavond op tijd onder de veren te kruipen. Zo in de zomervakantie is er eigenlijk bijna niks op televisie en dan is het ook maar saaie boel.

29/06/2022 Het doorbreken van een dagelijkse patroon

Dagelijks ritueel

Een ritueel, dat kruipt toch zo snel in je kleren. Dat was bij mij niet anders. In de eerste lockdown had ik de toestemming gekregen om vroeger te starten op mijn werk zodat ik niet op de overvolle bussen tijdens de schooluren moest zitten. Ondertussen zijn we zo goed als 2 jaar verder en niet beseffend deed ik dit dus nog. Ik werd hierover aangesproken om me er op attent te maken dat ik eventueel wat later de bus zou kunnen nemen en ik niet om kwart na zeven al op het werk hoefde te zijn. Dus ik overliep even mijn alternatieven en zoals ik voor corona al deed, zou ik dus de bus van 7.10 terug naar mijn werk nemen. Het heeft niet veel zin om de bus van 7.30 te nemen want die zit altijd overvol en is ook vaak te laat waardoor ik dan te laat ben. Maar uiteindelijk als ik om 7.10 de bus met Tripple kan nemen, dan is dit voor mij ook goed.

Ik moet toegeven dat het vanaf morgen wel even zal wennen en dat ik zeker niet mag vergeten een bus later te nemen dan vandaag. Maar je wordt wel snel gewoon al bepaalde dagdagelijkse rituelen in je leven en het zal hier niet anders zijn.

Bezoek

Namiddag hadden wij eerst een speelmoment voorzien in de tuin terwijl onze poetshulp bezig was in huis. Vandaag hadden we ook ons metenhondje Lita in plaats van metenkindje op visite. Haar baasje ging zich even inschrijven in de muziekschool zodat ik (Manuella) en het baasje volgend jaar samen pianoles kunnen gaan volgen. De eerste momenten als Lita bij ons binnen is, dan zijn T&T altijd door het dolle heen. Zo enthousiast dat ze dan door de tuin rennen. Lita begint al een héél klein beetje te spelen met de honden, maar toch… Eerst met zijn drieën in de losloopweide een plas doen en allemaal op die ene plek…  Lita is vandaag niet zo lang gebleven omdat wij ook nog een afspraak om 16u45 hadden opstaan. Anders was ze wat langer gebleven maar gelukkig mocht ze mee naar de volgende afspraak van haar baasje om 15u.

Tandartsvisite

Om 16u30 vertrokken wij dus richting de tandartsenpraktijk op de Bist. Gelukkig niet zo ver, maar helemaal niet eenvoudig om de honden mee naartoe te nemen. Oké, honden zijn wel toegelaten in de praktijk, maar als je alleen gaat blijft de hond nog niet zo makkelijk liggen aan de tafel. En als de hond je geluiden hoort maken… Dan wil die meteen naar je toekomen. Daarom besliste we de honden niet mee te nemen aar de tandarts want hadden toch een dubbele afspraak. De airco werd aangezet voor de honden want het was toch een warme dag vandaag. De afspraak verliep redelijk vlot maar toch… toch houden we niet van de tandarts. Philippe moest jammer genoeg een kies laten trekken.

Even schrikken

Thuis gekomen aten we met zijn allen wat. De honden waren uitgelaten toen ze eten kregen en als beloning extra worteltjes. Na dat het verplichte uurtje rust ging Philippe om 19u even naar buiten om met de honden te spelen, het was toch nog goed weer en ideaal om even op het terras te zitten. Maar zomaar opeens was het spelen voorbij. De verdoving bij Philippe was langzaam uitgewerkt en van het ene moment op het andere moment moest Philippe ook echt stoppen en op bed  gaan liggen. Koortsstuipen met temperaturen van meer dan 39.5°C koorts. Dat hadden we nog nooit meegemaakt. Dus meteen Philippe in bed gestoken en even gezorgd dat hij comfortabel kon rusten. Dat was toch even schrikken. Dit begrepen natuurlijk de honden ook niet. Eerst papa aan het spelen en het volgende moment KO in bed liggen? Toch vreemd! Uiteindelijk heb ik nog even met de honden gespeeld en geknuffeld om vervolgens dan ook voor een keertje op tijd onder de dekens te kruipen. Morgen is het weer op tijd uit de veren want dan is het werkendag voor mij en Tripple.

Korte update COVID

Korte update

Dag lieve vrienden,

Even een kort berichtje van Philippe hier. Nee, ik ben niet zo een schrijver voor een website, maar ik wilde jullie toch even laten weten dat we het al een klein beetje beter maken. Manuella heeft nog steeds Covid en is eigenlijk deze week haar bed niet uitgekomen omdat het gewoon niet ging. Leven op Aquarius en 1 bakje aardbeien van 250 gr dat was het enige waarop ze kon leven en een halve komkommer. Zelfs yoghurt ging er niet in. Ze is momenteel ook erg verzwakt en dus wandelen lukt helemaal niet. Ikzelf heb ook wel wat rust moeten nemen en we denken dat ik ook een lichte vorm van Covid heb gehad, maar dat weten we niet. Onszelf testen als blinde persoon is echt niet te doen.

Helaas hebben Tazzy en Tripple deze week dan ook niks gedaan. Niet gewerkt, niet echt kunnen spelen (door te hoge temperaturen in de dag), niet naar de losloopweide. Ja, ze hebben veel bij Manuella gelegen op bed met hun kopjes op haar buik of benen. Ze wilde met haar contact hebben en vonden het raar dat hun baasje ziek in bed lag. Het weer was ook aan de warme kant en niet ideaal om buiten te gaan spelen in de dag. Gelukkig dat het in de zomer langer licht is waardoor de honden vanaf half negen in de tuin konden gaan liggen en met elkaar spelen. Laten we dus hopen dat we snel terug de draad van het oude leven kunnen opnemen zodat de honden ook meer kunnen gaan wandelen en ook terug naar de losloopweide zouden kunnen gaan.

Groetjes van Philippe

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Kleine update over COVID en ook een update vanuit Vlieland

Een update van de covid

Dag lieve lezers,

Even een korte update van het afgelopen weekend betreffende Manuella. Gelukkig heb ik tot nu toe niet de ambulance moeten laten komen (gelukkig maar) ondanks dat Manuella moeite heeft met ademen en slikken en nog andere COVID symptomen. Vermoedelijk ook wel een beetje door dat we het koel konden houden in huis. Afgelopen weekend waren temperaturen van boven de 35°C. De airco heeft hier echt wel zijn werk gedaan met temperaturen rond de 24 °C in huis. Helaas heb ikzelf ook opnieuw 2 dagen net als Manuella met koorts in bed gelegen en vermits we toch in quarantaine zitten was het ook het ideale moment om te rusten.  Daar lig je dan met prachtig weer in het weekend beiden doodziek in bed en zien we alle leuke geplande activiteiten gewoon aan onze neus voorbijgaan.  Zelfs voor Tazzy en Tripple was het veel te warm in de dag. Natuurlijk werden zij in de avond zo ergens van 20u30 wat meer actiever en wilden dan spelen. Ideaal om hun dan in de tuin te laten liggen en te laten spelen terwijl de deur van de slaapkamer naar het terras openstond.  Gelukkig worden de plantjes in de tuin al wat meer gerust gelaten door Tripple tenzij ze over haar rooie gaat. Maar op moment liggen de honden rustig te spelen in de tuin.

Ondanks COVID even gisteren een foto gemaakt om te zien hoe we ons weekend hebben doorgebracht. Het is niet om dat de lach er is dat we ons goed voelde want dat was helemaal niet. Met temperaturen afgelopen weekend van meer dan 30 graden…

Vlieland

Even een berichtje van Chivas en Cenna uit Vlieland. Momenteel is het op Vlieland ook prachtig weer en het eiland ligt onder een stralende blauwe hemel net als in België. Omdat het een eiland is omringd door aan de ene kant de Waddenzee en aan de andere kant de Noordzee, liggen de temperaturen er niet zo hoog als in het binnenland. Natuurlijk spreken we er ook van aangename temperaturen van rond de 25°C. ideale temperaturen en een zacht briesje om echt van te genieten.  Daar kunnen C&C zeker wel van genieten want op het laatste waren die warme temperaturen van in België het ook niet meer voor deze 2 oudjes. En dan hadden we vorige zomer in juli, 2 maanden voor hun verhuis naar Vlieland nog een airco voorzien zodat wij, maar ook de honden konden tot rust komen zonder te veel inspanningen te moeten doen.

Eerlijk gezegd, moesten T&T nu ook naar Vlieland kunnen, dan denk ik dat ze er een even groot plezier zouden heven omdat het er minder warm zou zijn. 

Corona

Daar zit je dan, leuke plannen voor het weekend en deze dan onverwachts te moeten annuleren. Het verhaal van Manuella’s eerste ervaring met covid.

2 jaar en half is het ons gelukt, ja echt waar! Is het ons gelukt om het stekelmonster corona buiten te houden. Tot op de dag van vandaag droegen en dragen we nog steeds ons mondmasker op het openbaar vervoer, in het station, gezondheidsinstellingen en
in de winkels waar we kwamen of komen.

Toch… even niet opletten en 2 keer in de vroege ochtend op de bus mijn masker niet opzetten met een koude airco de afgelopen dagen waar ik het misschien heb opgelopen. Meestal met een te koude airco in de bus heb ik prijs en ik dacht dat het nu niet anders was

Het begon woensdag in de late namiddag met het gekend vervelend kuchje dat ik ook altijd heb bij de gekende luchtwegeninfecties van afgelopen jaren.

Woensdagnacht kwamen de slijmen er nog bij, maar het was niet ernstig genoeg om thuis te blijven van het werk. Op het werk werd het een sterker kuchje maar ik was niet ziek en dacht helemaal niet aan Covid.

Gelukkig kon ik donderdag namiidag wel bij de huisarts terecht om een check-up van mijn luchtwegen te laten doen en ik besloot ook een covid-test te laten uitvoeren. Een anti-gen test zowel in de keel als in de neus.

Verdicht: zwaar positief en 7 dagen in quarantaine en Philippe is negatief maar is ook in quarantaine gegaan omdat wij als blinde de zelftesten niet kunnen uitvoeren en kunnen aflezen. Dit sloeg dus wel even in als een bom na zo lang onder de radar gezeten te hebben.

Ik wil dan ook die ene persoon hartelijk bedanken die me besmet heeft, al heeft het geen zin om te piekeren waar je het zou kunnen opgelopen hebben. Ondanks dat we goed opgelet hebben, hebben ze me hier dan toch te pakken.

In de laatste 14u werd het alleen maar erger en dit is geen milde verkoudheid. Praktisch alle corona symptomen zijn hier aanwezig. Zelfs zo een keelpijn dat ik zelfs last heb om te slikken en die hoest, elke keer ik hoest krimp ik in elkaar. Nu voel ik me nog belabberder dan straks

Helaas konden ze niet zeggen welke variant hier heeft toegeslagen. Het is zelf zo erg dat ik geen kracht heb om met mijn honden even te spelen in de tuin. Momenteel zijn mijn 2 beste plekken de zetel en het bed.

Ik had gehoopt dat we er aan zouden kunnen ontsnappen maar helaas…
De komende dagen zal het dus veel rusten worden en naar mijn lichaam luisten worden. Dus onze honden hebben weer extra onverwachte rust gekregen. De volgende dagen zal het toch te warm worden voor onze kapoenen, en zal Philippe met hun proberen te spelen in tuin want ikzelf ben nu in staat onnozel te doen

COVID TOCH HEFTIG BIJ HET BAASJE

Van donderdag op vrijdag in de nacht.

Philippe doet zijn verhaal:

Amai, wat een nacht! Veel te kort want ik heb bijna niet geslapen. Deze keer kwam het niet door de warmte in huis, want dankzij onze airco is het in de nacht nu ook acceptabel in de slaapkamer.  Maar door dat Manuella steeds meer last van COVID-klachten kreeg, stond ik er machteloos bij. Ook Manuella had helemaal of bijna niet geslapen. Ze kon bijna niet ademen of slikken en alles deed pijn. Zij die zelfs normaal geen koorts aanmaakt had deze keer toch wel koorts. De huisdokter in opleiding had gisteren thans gezegd dat ze er niks van zou weten buiten een kleine verkoudheid, maar dit was toch geen kleine verkoudheid hoor!

De ochtend

Uiteindelijk na een korte nachtrust stond ik met kleine oogjes op en voerde het ochtendritueel uit van honden eten te geven, buiten te laten voor hun plasje. Het was nog vroeg, maar zo te zien zou het terug een mooie zonnige dag worden.

Nadat de honden hun eten hadden laten zakken, mochten ze even naar Manuella die nog in bed lag. Tripple begreep niet goed wat er scheelde met haar vrouwtje en vond het zo vreemd dat haar vrouwtje niet zo spontaan reageerde. Ze ging bij Manuella op bed liggen om haar in de gaten te houden, maar begreep niet zo goed wat die vreemde klanken waren die uit de keel van haar baasje kwamen. Als Manuella dan naar Tripple keek en die geluiden erbij kwamen, dan dacht Tripple dat dit om te spelen was. Kopje draaien, verschillende standen van de oren, haar pootje op Manuella gezicht leggen en piepende geluiden maken. Ze begreep er niks meer van. Helaas, het is geen luxe ziek te zijn met een enthousiaste hond zoals Tripple.  Maar aan de andere kant, ze voelde perfect aan dat haar vrouwtje ziek was, en dat had ook effect op Tripple. Ze was héél voorzichtig en ging contact zoeken door bijvoorbeeld tegen Manuella te gaan liggen op bed. Normaal mogen onze honden niet op bed, maar in geval van ziekte wordt er een uitzondering gemaakt omdat de honden dan toch al op bed zitten voor dat we kunnen reageren.

Ook ikzelf voelde me niet 100% en blij dat ik van thuis uit kon werken. Ben in de ochtend wel naar de onze vaste huisarts gestapt en nog extra medicatie te gaan halen voor Manuella omdat het echt niet om aan te zien was. Als dit morgen niet betert, tja dan moet ik misschien toch de ambulance laten komen voor Manuella.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Te warme dag voor de honden en opeens COVID in huis.

Honden vrije dag

Opnieuw zou het zo een warme dag worden. Te warm om de honden te laten werken.  In de ochtend zou het wel moeten lukken want dan is het nog lekker fris, maar op de middag is het al niet meer te doen en dan is het in de bussen van De Lijn véél te warm. Philippe kon met deze dagen thuis werken. Dus Ik (Manuella) ging vandaag zonder Tripple naar bureau. Maar wat een slechte nacht gehad. Mijn kuchje werden hoestbuien maar ik voelde me niet ziekjes.

Baasje even naar de huisarts

Tja, hondenbaasjes moeten soms ook eens naar de mensendokter.  Ter preventie had ik toch maar een mondmasker gedragen op bureau ondanks ik me helemaal niet ziek voelde. Enkel dat kuchje was of werd wel een zwaar kuchje. Dus een afspraak bij de huisarts gemaakt want ik dacht toch dat het een luchtwegeninfectie zou zijn. Maar helaas! De dokter deed een sneltest om te checken of ik Covid zou hebben. Al snel wees de test uit dat ik dus positief was. Huh… ikke? Waar heb ik dat nu weer opgelopen.  En nee? Het is niet omdat je gevaccineerd bent dat je safe bent, dat wist ik natuurlijk ook wel. Pot-jan-koffie, nu moet ik onze geplande BBQ van het aankomende weekend annuleren. Per geluk had ik nog geen boodschappen in huis gehaald want anders zaten we met te veel eten in huis.

Verdict van de huisarts was:” Ja mevrouw, je gaat hier niet echt iets van weten en het zal maar een simpele kleine verkoudheid zijn. Voel je u niet lekker, een paracetamolletje en binnen 10 dagen terug aan het werk.” Dus ik naar huis en samen met Philippe 10 dagen in quarantaine want die zelftesten zelf uitvoeren? Het staafje in je neus steken zou nog lukken, maar dan aflezen welke streepjes er staan op dat meettoestelletje? Dat kan ik zelfs niet zien en Philippe al helemaal niet.  Ach, als het maar een verkoudheidje gaat zijn, dan overleven we het wel.

Late namiddag

Thuis gekomen teleurgesteld en onze gasten maar meteen opgebeld om onze BBQ van aanstaande weekend uit te stellen. Uitstel is geen afstel é. Natuurlijk was ik niet happy, want ik had naar de eerste BBQ van 2022 uitgekeken. Ondertussen was het al 18u voorbij en werd het wat acceptabeler weer om buiten op het terras te zitten en nu konden beiden honden ook in de schaduw gaan liggen. Tazzy en Tripple waren nog niet al te actief door de hitte wat te begrijpen is en hoe later het wordt op de avond, hoe actiever ze worden en willen spelen. Helaas, voor mij (Manuella) lukte het niet om nog te spelen met de honden. Hoe later het werd op de avond, hoe zieker ik me begon te voelen. Mijn kuchje was nu al een serieuze hoest en het leek wel op een dikke kopvalling. En moe dat ik was! Had geen fut meer, dus besloot ik maar op mijn bed te gaan liggen want had zelfs verschrikkelijke hoofdpijn. Natuurlijk, de deur van de slaapkamer naar het terras bleef wel openstaan zodat ik het zachte briesje van buiten kon voelen. Philippe zat met de honden nog tot 22u buiten en na hun laatste plasje (ik moest hiervoor mee), kropen we met zijn allen in ons bedje. Natuurlijk Tazzy en Tripple hebben hun eigen bedje in ons bureau staan.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Wat een rotweek

Manuella ziek

Wat een rot week 😞! Ik (Manuella) had vorig weekend al aangegeven dat ik me niet lekker voelde en maandagochtend was het helemaal niet oké. Meteen een afspraak bij de huisarts gemaakt, me latentesten op Corona (test was negatief) en ik zat met het griepvirus. Hoe kan dat nu? Draag bijna overal mijn mondmasker nog en zeker op het werk, openbaar vervoer en in winkel. Waar zou ik het dan opgepakt hebben. Heel de week gewoon ziek in de zetel/bed gelegen.

De huisarts had me oorspronkelijk enkel maandag en dinsdag gegeven om uit te rusten en ze dacht dat ik wel donderdag terug naar het werk zou kunnen. Woensdag hadden we in theorie beiden een dagje verlof want Marc van het BCG zou langst komen om het station van Antwerpen-Centraal te gaan verkennen. Tja, die afspraak moesten we dus ook annuleren. Woensdag dan toch opnieuw naar mijn vaste huisdokter die me nog 2 dagen bijschreef. Uiteindelijk was ik dus niet in staat om donderdag te gaan werken. En weer moeten we de oefensessie met de honden uitstellen naar een later tijdstip.

Tripple

Tripple No😠! Je bent niet flink!  Even uitleggen waarom ze niet flink was.
Vandaag was ze weer in haar element waardoor ze stout is geweest. Omdat ze teveel energie heeft, had ze toch zeker niet weer een grote tak van de haag getrokken. Het ging ook zo snel waardoor we haar niet konden corrigeren. Zo een dingen gebeuren in een fractie van een seconde. Philippe was hier echt niet gelukkig om.  Doen alle moeite hier om een mooie tuin te hebben en dan gaat ons juffie de takken kapot maken.  En als Tripple dan de tak heeft afgetrokken, dan wil Tazzy deze gaan afpakken en gaan ze ruzie maken om dat takje.   

Hebben al ervaren als de honden teveel energie hebben ze sneller kattenkwaad gaan uitspoken. Dingen die niet mogen! Maar de afgelopen 7 dagen was ik niet in staat om veilig te gaan werken me Tripple want ik kon zelf niet eens deftig op mijn benen staan.

Het draait even anders uit dan voorzien…

Normaal gezien zouden we vandaag samen met Lilian naar Boom rijden om naar de losloopweide te gaan in het park vlak langst het openluchtzwembad. Lilian ging zwemmen en wij zouden dan de honden laten rennen in de losloopweide. Helaas besliste Manuella er anders over. Gisterenavond gaf ze al aan dat ze zich niet 100% voelde en een beetje twijfelde over morgen (vandaag). Maar nu voelde ze zich helemaal grieperig en het weer zat ook niet al te best mee. Een beetje regen en toch een koude wind. Ze besloot Lilian te bellen om te laten weten dat ze zich niet goed voelde. Toeval was dat Lilian toch ook niet besloot te gaan zwemmen omdat ze nog een drukke dag had. Dus kwam het wel even goed uit. De enige die misschien wat teleurgesteld zijn zouden de honden kunnen zijn. We proberen toch ieder weekend naar een van de 3 losloopweides te gaan in de omgeving om de honden eens veilig te laten rennen. Ze hebben het beiden toch nog nodig en de hele dag in de tuin ravotten, die energie kunnen wij beiden er niet aan opbrengen.

Maar we maakte het goed hoor! Manuella besloot enkele wortelen in kleine stukjes te doen en in hun ‘Wobbler [mB1] Kong’ (snackbal) te doen. Hier waren ze zeker toch wel een dik uur mee zoet. Er zaten kleine stukjes maar ook grotere stukjes in en laat nu net zijn dat die grotere stukjes iets moeilijker door het gat gingen waar de snacks uitkomen. De honden vinden telkens ze deze ‘Wobbler’ krijgen het wel fascinerend. Die hele snackbal zal dan ook door het hele tuin rollen. Een grappig zicht en we hebben er nog eens een filmpje van gemaakt die we graag met jullie willen delen.  Zo konden we toch horen waar de honden waren in de tuin en of ze aan onze tuinplanten zaten of niet.  Alles is goed om ze maar actief te houd en en soms moet je dan ook wel creatief zijn die soms ver te zoeken is.


Snackbal [mB1]

Tripple is een stoute deugeniet

Pot vol koffie! (ik gebruik dit in plaats van te vloeken) We hoopte dat Tripple haar energie op een andere manier zou kwijt geraken in plaats van takken af te bijten van de beukenhaag, maar helaas, het mocht niet zijn. Tijdens een speelmoment van de honden in de tuin, ging Tripple over haar grenzen heen waardoor ze in een fase komt dat ze dingen doet die niet mogen. De beukenhaag is hier elke keer het slachtoffer van of ze gaat siergrassen met wortel en alles uittrekken.

Helaas krijgt de beukenhaag het nu soms toch zwaar te verduren als daar zo een hond aan die takken zit te sleuren. Wij zijn niet altijd snel genoeg om meteen te reageren en soms heeft ze al een tak vast. Dat vind Philippe helemaal niet leuk dat ze dit doet want de beukenhaag heeft het al niet zo gemakkelijk om mooi te groeien op sommige plaatsen. Dit door de slechte ondergrond in de tuin.  En dan die siergrassen? Ja, er is al een stukje in de tuin die helemaal kaal is geplukt door juffrouw Tripple en waar we nu andere beplanting gaan moeten plaatsen.

Ondanks dat het pleeggezin geprobeerd heeft dit af te leren bleef Tripple dit doen en zet ze hier de trend voort. Daarom mogen beiden honden momenteel ook niet alleen in de tuin spelen of genieten van het zonnetje. Eigenlijk toch wel jammer want een hond moet toch ook buiten kunnen zitten in plaats van een hele dag binnen te zitten. Momenteel moeten wij dan ook elke keer mee naar buiten in weer en wind en ook om met hun te spelen. Maar spelen in de tuin na 10min. dat is op den duur ook afgezaagd.

We hebben al gemerkt als de honden hebben gewerkt dat ze minder kattenkwaad uitspoken. Ja, ik schrijf in meervoud want ook Tazzy is niet te onderschatten. Ik denk dat Tazzy in zijn hoofd een blonde koe is want hij eet graag grassen maar eet ook van de siergrassen in de tuin. Hoe vaak we hem al betrapt hebben op het eten van de siergrassen. En toch, toch blijft hij het doen. En als Tripple een tak van de beukenhaag heeft gebeten, dan wil meneertje persé deze tak hebben en zal hij er ook alles aan doen om deze af te pakken waardoor de honden lekker gaan rennen achter elkaar.

Dat zijn dan juist de fases die je goed in de gaten moet houden en laat dat een enorme uitdaging zijn voor ons. Tazzy en Tripple lopen ook veel stiller rond waardoor je soms moeilijk kan horen. Dat is wel een enorm verschil met Chivas en Cenna die je altijd kon horen. Manuella was nog niet voldoende genoeg hersteld om te ravotten in de tuin of een wandeling te gaan doen in het park. Gelukkig hield ze ondanks haar beperkt zicht toch de honden wel goed in de gaten. Maar ook zij is helaas te traag om snel te reageren op de honden als ze kattenkwaad uithalen.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.