Dagelijks ritueel
Een ritueel, dat kruipt toch zo snel in je kleren. Dat was bij mij niet anders. In de eerste lockdown had ik de toestemming gekregen om vroeger te starten op mijn werk zodat ik niet op de overvolle bussen tijdens de schooluren moest zitten. Ondertussen zijn we zo goed als 2 jaar verder en niet beseffend deed ik dit dus nog. Ik werd hierover aangesproken om me er op attent te maken dat ik eventueel wat later de bus zou kunnen nemen en ik niet om kwart na zeven al op het werk hoefde te zijn. Dus ik overliep even mijn alternatieven en zoals ik voor corona al deed, zou ik dus de bus van 7.10 terug naar mijn werk nemen. Het heeft niet veel zin om de bus van 7.30 te nemen want die zit altijd overvol en is ook vaak te laat waardoor ik dan te laat ben. Maar uiteindelijk als ik om 7.10 de bus met Tripple kan nemen, dan is dit voor mij ook goed.
Ik moet toegeven dat het vanaf morgen wel even zal wennen en dat ik zeker niet mag vergeten een bus later te nemen dan vandaag. Maar je wordt wel snel gewoon al bepaalde dagdagelijkse rituelen in je leven en het zal hier niet anders zijn.
Bezoek
Namiddag hadden wij eerst een speelmoment voorzien in de tuin terwijl onze poetshulp bezig was in huis. Vandaag hadden we ook ons metenhondje Lita in plaats van metenkindje op visite. Haar baasje ging zich even inschrijven in de muziekschool zodat ik (Manuella) en het baasje volgend jaar samen pianoles kunnen gaan volgen. De eerste momenten als Lita bij ons binnen is, dan zijn T&T altijd door het dolle heen. Zo enthousiast dat ze dan door de tuin rennen. Lita begint al een héél klein beetje te spelen met de honden, maar toch… Eerst met zijn drieën in de losloopweide een plas doen en allemaal op die ene plek… Lita is vandaag niet zo lang gebleven omdat wij ook nog een afspraak om 16u45 hadden opstaan. Anders was ze wat langer gebleven maar gelukkig mocht ze mee naar de volgende afspraak van haar baasje om 15u.
Tandartsvisite
Om 16u30 vertrokken wij dus richting de tandartsenpraktijk op de Bist. Gelukkig niet zo ver, maar helemaal niet eenvoudig om de honden mee naartoe te nemen. Oké, honden zijn wel toegelaten in de praktijk, maar als je alleen gaat blijft de hond nog niet zo makkelijk liggen aan de tafel. En als de hond je geluiden hoort maken… Dan wil die meteen naar je toekomen. Daarom besliste we de honden niet mee te nemen aar de tandarts want hadden toch een dubbele afspraak. De airco werd aangezet voor de honden want het was toch een warme dag vandaag. De afspraak verliep redelijk vlot maar toch… toch houden we niet van de tandarts. Philippe moest jammer genoeg een kies laten trekken.
Even schrikken
Thuis gekomen aten we met zijn allen wat. De honden waren uitgelaten toen ze eten kregen en als beloning extra worteltjes. Na dat het verplichte uurtje rust ging Philippe om 19u even naar buiten om met de honden te spelen, het was toch nog goed weer en ideaal om even op het terras te zitten. Maar zomaar opeens was het spelen voorbij. De verdoving bij Philippe was langzaam uitgewerkt en van het ene moment op het andere moment moest Philippe ook echt stoppen en op bed gaan liggen. Koortsstuipen met temperaturen van meer dan 39.5°C koorts. Dat hadden we nog nooit meegemaakt. Dus meteen Philippe in bed gestoken en even gezorgd dat hij comfortabel kon rusten. Dat was toch even schrikken. Dit begrepen natuurlijk de honden ook niet. Eerst papa aan het spelen en het volgende moment KO in bed liggen? Toch vreemd! Uiteindelijk heb ik nog even met de honden gespeeld en geknuffeld om vervolgens dan ook voor een keertje op tijd onder de dekens te kruipen. Morgen is het weer op tijd uit de veren want dan is het werkendag voor mij en Tripple.