Categorie: hevig

COVID TOCH HEFTIG BIJ HET BAASJE

Van donderdag op vrijdag in de nacht.

Philippe doet zijn verhaal:

Amai, wat een nacht! Veel te kort want ik heb bijna niet geslapen. Deze keer kwam het niet door de warmte in huis, want dankzij onze airco is het in de nacht nu ook acceptabel in de slaapkamer.  Maar door dat Manuella steeds meer last van COVID-klachten kreeg, stond ik er machteloos bij. Ook Manuella had helemaal of bijna niet geslapen. Ze kon bijna niet ademen of slikken en alles deed pijn. Zij die zelfs normaal geen koorts aanmaakt had deze keer toch wel koorts. De huisdokter in opleiding had gisteren thans gezegd dat ze er niks van zou weten buiten een kleine verkoudheid, maar dit was toch geen kleine verkoudheid hoor!

De ochtend

Uiteindelijk na een korte nachtrust stond ik met kleine oogjes op en voerde het ochtendritueel uit van honden eten te geven, buiten te laten voor hun plasje. Het was nog vroeg, maar zo te zien zou het terug een mooie zonnige dag worden.

Nadat de honden hun eten hadden laten zakken, mochten ze even naar Manuella die nog in bed lag. Tripple begreep niet goed wat er scheelde met haar vrouwtje en vond het zo vreemd dat haar vrouwtje niet zo spontaan reageerde. Ze ging bij Manuella op bed liggen om haar in de gaten te houden, maar begreep niet zo goed wat die vreemde klanken waren die uit de keel van haar baasje kwamen. Als Manuella dan naar Tripple keek en die geluiden erbij kwamen, dan dacht Tripple dat dit om te spelen was. Kopje draaien, verschillende standen van de oren, haar pootje op Manuella gezicht leggen en piepende geluiden maken. Ze begreep er niks meer van. Helaas, het is geen luxe ziek te zijn met een enthousiaste hond zoals Tripple.  Maar aan de andere kant, ze voelde perfect aan dat haar vrouwtje ziek was, en dat had ook effect op Tripple. Ze was héél voorzichtig en ging contact zoeken door bijvoorbeeld tegen Manuella te gaan liggen op bed. Normaal mogen onze honden niet op bed, maar in geval van ziekte wordt er een uitzondering gemaakt omdat de honden dan toch al op bed zitten voor dat we kunnen reageren.

Ook ikzelf voelde me niet 100% en blij dat ik van thuis uit kon werken. Ben in de ochtend wel naar de onze vaste huisarts gestapt en nog extra medicatie te gaan halen voor Manuella omdat het echt niet om aan te zien was. Als dit morgen niet betert, tja dan moet ik misschien toch de ambulance laten komen voor Manuella.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Zorgwekkende berichten

Toch beetje bezorgd

Het is normaal niet echt de bedoeling om andere gebeurtenissen neer te pennen op onze weblog, maar dit is toch wel iets wat ieder van ons aangrijpt, iets waar veel mensen toch gevreesd voor hadden. In plaats van dat we over Corona vertellen is opeens de inval van de Russen in Oekraïne wereldnieuws geworden.  En dat zal misschien ergens ook wel gevolgen kunnen hebben naar ons toe, naar de toekomstige uitdagingen die we nog hebben gepland met onze 2 honden.

Wat is er zo anders aan deze oorlog dan de oorlog in Irak, Afghanistan en-weet-ik-veel-waar? Het feit alleen al dat die Russische dictator geen genade kent en dat Oekraïne over 4 kerncentrales beschikt waaronder het gekende Tsjernobyl met zijn gekende kernramp in 1986. Wat als de Russen een kerncentrale in bezit krijgen en op een rode knop duwen? Ik mag er niet aan denken dat er iets ergs zou gebeuren. Wie had gedacht dat wij anno 2022 nog te maken zouden krijgen met zo een gruwelijke dingen. Wat moet dat niet zijn voor onze oudere generatie die flashbacks krijgen van de 2de Wereldoorlog?

Laten we hopen dat het hier niks wordt

We zullen moeten afwachten wat er de komende weken/maanden/jaren nog staat te gebeuren. Het is al niet erg genoeg dat de hele wereldbevolking getroffen werd door Covid-19 met zijn vreselijke wendingen en gevolgen? Corona is nog niet verdwenen of we krijgen al een volgende klap op ons hoofd en dan niet te vergeten die economische crisis die het leven al zoveel duurder heeft gemaakt en het er helemaal niet op zal verbeteren.  Toch mag heel deze gebeurtenis niet ons hele leven gaan lijden en moeten we nog genieten van iedere dag die er komt. Toch zal het ons wel een beetje bezighouden. Vandaag een mailtje gestuurd naar de trainers van het BCG met de vraag om verdere stappen te kunnen zetten in ons traject om onze grenzen wat te kunnen verleggen.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Storm Franklin

3de storm

Dudley en Eunice waren nog maar net gepasseerd of daar had je Franklin al. Wat een weertje zeg! Regen en veel wind. Geen weer om een hond door te sturen. Zeker geen blindengeleidehond in functie. De bossen en parken waren om veiligheidsredenen nog niet opengesteld en omdat we ook niet wisten hoe veilig het was buitenhuis, bleven we veilig binnen. Al de 3 losloopweides die we bezoeken liggen allemaal in of vlak tegen een park. En als het de laatste dagen zo slecht weer is geweest met veel regen, dan zijn die losloopweides een smerige boel. Trouwens met een storm moet je niet buiten gaan rondhangen. Zeker niet in ons geval want je hoort van alles maar je weet niet wat er rondom je gebeurt.

Voor ons part mag het stormen nu wel stoppen want zo een weertje kan je niet veel doen buiten. Gelukkig was het in onze tuin veilig genoeg om de honden buiten te laten. En, we hebben opnieuw zonder schade de storm overleefd.

Mooie maar toch ook wel heftige herinneringen

Een rollercoasters van emoties. Vijf jaar geleden verliet Django ons en stak hij voorgoed de regenboogbrug over naar de hondenhemel! Maar nog steeds mis ik hem.

Vier weken geleden verhuisden dan Chivas en Cenna naar Vlieland voorgoed om daar te genieten van hun gouden mandje.

Ze hebben plaats gemaakt voor Tazzy de opvolger van Cenna. Tazzy & Philippe zijn gestart met hun opleiding op 18/10/2021.

Maar ook vandaag 16 jaar geleden ontmoette ik mijn beste vriend Philippe mijn zielsverwant, the love of my life. Wat ben ik gezegend met zo een partner te hebben.

Dus 31 oktober is hier een dag met allerlei herinneringen

Een heftige periode achter de rug en klaar voor een nieuwe start.

Bericht van Philippe:

“De laatste 2 maanden waren best wel een heftige periode vol allerlei emoties voor mij. Altijd had ik al geweten dat dit zou gebeuren, maar de confrontatie met dit alles was toch zo anders dan ik me had voorgesteld.”

Op 24 augustus 2021 kreeg ik om half 5 in de namiddag telefoon van het BCG  (Belgisch Centrum voor Geleidehonden) dat er een eventuele positieve matching was gevonden die bij mijn profiel zou aansluiten. Eerlijk gezegd? Nee, dit had  niet verwacht! Wat was dat op zich al heftig nieuws. Dit voelde zo dubbel. Aan de ene kant was ik heel blij, maar aan de andere kant moest ik nu opeens Cenna gaan herplaatsen naar een nieuw gezin. Dit zou voor mij de eerste keer worden dat ik met dit zou geconfronteerd worden.

Op 26 augustus 2021 kwam de trainster Lore dan op bezoek met Tazzy. Na de kennismaking in huis, een traject lopen buiten huis en wat uitleg, had ik er wel een goed gevoel bij. Ik zei niet meteen volmondig ja om verder te gaan met Tazzy. Opeens stonden zowel ik als Manuella voor een andere moeilijke beslissing die we eerst moesten nemen.

Gelukkig moest ik niet meteen in class komen en had ik nog wel even de tijd om allerlei zaken te gaan regelen. maar de class was wel al binnen 6 weken. En nu moest ik opeens nog zoveel gaan plannen. Opeens moesten we een dubbele gouden mand vinden voor onze 2 andere trouwe metgezellen die nu op het einde waren van hun werkjaren. Lang geleden al hadden we de beslissing gemaakt dat Cenna & Chivas scheiden zeker niet mogelijk was. Ook al was er voor Manuella nog geen opvolger gevonden, deze 2 kanjers kon je niet meer scheiden. Eens we de zekerheid hadden dat Chivas & Cenna samen zouden kunnen blijven, toen zei ik pas met volle overtuiging dat ik er met Tazzy wel voor ging gaan.

In die 6 weken kwamen er nog zoveel dingen op me af zoals het definitieve afscheid van Cenna mijn eerste blindengeleidehond, mijn trouw maatje. Maar ook van Chivas afscheid nemen was best wat zwaar. Het afscheid nemen van deze twee kanjers die acht jaar onze trouwe begeleiders waren geweest ging niet voorbij zonder een traan. Dat bracht toch wel wat emoties met zich mee. De zoektocht, de verhuis, dat moest allemaal in 3 weken gebeuren. Chivas en Cenna verhuisden dan ook op 26 september 2021, zodat ik me in alle rust kon voorbereiden op alles wat ging komen met Tazzy. In de 3 resterende weken voor de startdatum van 18 oktober, nam ik de tijd om dit alles een plaats te geven, me in alle rust te voorbereiden op de komst van Tazzy, maar ook het appartement terug klaar te maken om hem te verwelkomen bij thuis komst. Ja door de verhuis van Chivas en Cenna moesten wij enkele dingen opnieuw aankopen. Maar vanaf morgen 18 oktober start er een nieuwe uitdaging voor me.

Snel volgen er dus meer updates!

Liefs Philippe

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.