Categorie: Rustdag voor de hond

2/07/2022 uitstel is geen afstel

Even uitstellen naar een latere datum

Dag lieve lezers,

Helaas hebben we ons 2de grote uitstap van het jaar met ons vieren moeten annuleren. Dat was natuurlijk wel spijtig, maar veiligheid boven alles. Philippe had woensdag een koortsopstoot gehad na een visite bij de tandarts (dit kan je lezen in ons vorig blogbericht) maar momenteel is hij nog steeds wat aan de koortsige kant. In de afgelopen dagen wilde zijn koorts niet zakken en bleef deze maar schommelen tussen 38.8 °C en 39.6 °C. Hij heeft ook constant in bed gelegen en Tja, Tazzy die begreep er helemaal niets van. Stiekem is hij een paar keer bij Philippe op bed gesprongen om tegen hem aan te kruipen. Hij liet op deze manier weten dat hij er was. Zolang hij rustig op zijn plekje bleef liggen was het wel oké.  Philippe is helaas in de afgelopen dagen niet veel uit zijn bed geweest.

Telkens ik thuis kwam, nam ik Tazzy ook mee naar de tuin om dan even te spelen. Natuurlijk geen uren want het was buiten al een warme temperatuur en ook ikzelf hou het geen uren vol om te ravotten met de jonkies op een hoog tempo. Tenslotte heeft Tripple ook er al een werkdag op zitten.

Dus, het was net nog teveel voor Philippe en niet verantwoord om dan een tripje uit te zitten naar Hasselt en dat voor enkele uren op een stoel te gaan zitten in een kantine van een manege. Als je U niet goed voelt, kan je nergens beter zijn dan thuis. Normaal gaan we dan morgenochtend wel even naar de losloopweide hier in het Neerlandpark zodat beiden honden daar even kunnen ont stressen. Jammer genoeg zullen onze lieve vrienden nog een aantal weekjes moeten wachten op de voorstelling van T&T. Maar gelukkig hebben ze de honden al gezien op foto.  

Worteltijd

Vandaag zat er dus ook geen wandeltochtje in naar de losloopweide omdat Philippe niet sterk genoeg was. Dus.. Wat gaan we vandaag dan doen? Oja, een Kong vullen met van die lekkere oranje stukjes die baasje ook graag eet. Lekker gezond voor mens en dier. Een portie worteltjes klaar maken voor 2 ongeduldige woefjes. En ze weten het al goed genoeg wanneer het worteltijd is. Als ik bezig ben met de voorbereiding en nog maar een stukje in mijn mond durf te steken en ze hebben het gezien, dan krijg ik al een klein piepje op de achtergrond of zoals Tazzy het geweldig goed kan, dan gaat hij vlak achter mij zitten. Hoe vaak ik hem hiervoor al de keuken heb uitgestuurd, toch overwint zijn nieuwsgierigheid het altijd. En Tripple? Die gaat dan aan de andere kant (links van mij) zitten wat ook geen ideale plaats is. Ook haar moet ik dan eens de keuken uitsturen. Als de worteltjes klaar zijn dan is het een groot feest en juist alsof kinderen een groot cadeau krijgen. Hun gevulde Kong krijgen ze enkel bij goed weer buiten in de tuin. Als we dit binnen zouden geven, dan zouden we nogal wat schade hebben aan onze meubels.

In ieder geval, altijd een plezier om die 2 te zien genieten van hun wortelmoment.

In de avond genoten we nog even buiten van het heerlijk weertje. Terwijl de honden in de schaduw lagen te rusten, dronken wij nog een frisse Ice-tea om vervolgens vanavond op tijd onder de veren te kruipen. Zo in de zomervakantie is er eigenlijk bijna niks op televisie en dan is het ook maar saaie boel.

19/06/2022 Even bekomen na onze 1ste intensieve uitstap

Dag lieve lezers,

Vandaag is het gelukkig niet meer zo zwoel als gisteren (temperaturen van lokaal 35 graden). Natuurlijk in de grootsteden koelt het iets minder snel af als op het platteland. Maar wat waren we blij dat er toch een briesje te voelen was als we buiten kwamen. Ook voor de honden was dit aangenamer.

Toch hadden we vandaag bewust niets gepland zoals ons wekelijks uitstapje naar de losloopweide. Het was voor ons vieren gisteren toch wel een leuke maar toch ook wel een vermoeiende dag. Even tot rust komen want morgen is het weer een nieuwe werkdag voor mij (Manuella & Tripple). Het was ook onze 1ste grote uitstap buiten onze comfortzone sinds februari 2020 (2 jaar niet echt wat kunnen doen door de Coronapandemie). En er is ons wijs gemaakt dat we het toch anders moeten aanpakken en niet meer zo een gejaagd leven als in het verleden kunnen leiden met onze honden. Tripple met haar gevoelig karakter en emmertje, dat moeten we nu even anders doseren.

Tuurlijk! Het komt wel goed en het heeft zijn tijd nodig. Ergens wel zonde dat we onze opleiding (class) hebben gedaan in een fase waardoor je niet kon beschikken over de volledige eindtraining met de honden. Nu dat we uit de comfortzone treden kunnen we pas gaan ontdekken in hoeverre onze honden hun emmertjes kunnen volgelaten worden. Dat moeten we natuurlijk langzaam opbouwen en dan komt het wel goed. Alles op zijn tijd en nu kunnen we misschien nog enkele leuke uitstappen gaan plannen voor de zomer.

Maar vandaag… Vandaag hadden we toch wel 2 tamme honden die niet zo actief waren in de dag. Ten 1ste veel te warm in de dag en ten 2de de uitstap van gisteren vermoedelijk. Weet je wanneer ze actief werden? Ja juist, tegen half 10 in de avond, het moment dat we in ons bed gingen kruipen. Het was nog een acceptabel temperatuurtje voor de honden en er was nog wat licht buiten. Dus deze 2 dachten nog even te gaan genieten… En zo zijn we dan ook ons weekend geëindigd met een voldaan en goed gevoel.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Corona

Daar zit je dan, leuke plannen voor het weekend en deze dan onverwachts te moeten annuleren. Het verhaal van Manuella’s eerste ervaring met covid.

2 jaar en half is het ons gelukt, ja echt waar! Is het ons gelukt om het stekelmonster corona buiten te houden. Tot op de dag van vandaag droegen en dragen we nog steeds ons mondmasker op het openbaar vervoer, in het station, gezondheidsinstellingen en
in de winkels waar we kwamen of komen.

Toch… even niet opletten en 2 keer in de vroege ochtend op de bus mijn masker niet opzetten met een koude airco de afgelopen dagen waar ik het misschien heb opgelopen. Meestal met een te koude airco in de bus heb ik prijs en ik dacht dat het nu niet anders was

Het begon woensdag in de late namiddag met het gekend vervelend kuchje dat ik ook altijd heb bij de gekende luchtwegeninfecties van afgelopen jaren.

Woensdagnacht kwamen de slijmen er nog bij, maar het was niet ernstig genoeg om thuis te blijven van het werk. Op het werk werd het een sterker kuchje maar ik was niet ziek en dacht helemaal niet aan Covid.

Gelukkig kon ik donderdag namiidag wel bij de huisarts terecht om een check-up van mijn luchtwegen te laten doen en ik besloot ook een covid-test te laten uitvoeren. Een anti-gen test zowel in de keel als in de neus.

Verdicht: zwaar positief en 7 dagen in quarantaine en Philippe is negatief maar is ook in quarantaine gegaan omdat wij als blinde de zelftesten niet kunnen uitvoeren en kunnen aflezen. Dit sloeg dus wel even in als een bom na zo lang onder de radar gezeten te hebben.

Ik wil dan ook die ene persoon hartelijk bedanken die me besmet heeft, al heeft het geen zin om te piekeren waar je het zou kunnen opgelopen hebben. Ondanks dat we goed opgelet hebben, hebben ze me hier dan toch te pakken.

In de laatste 14u werd het alleen maar erger en dit is geen milde verkoudheid. Praktisch alle corona symptomen zijn hier aanwezig. Zelfs zo een keelpijn dat ik zelfs last heb om te slikken en die hoest, elke keer ik hoest krimp ik in elkaar. Nu voel ik me nog belabberder dan straks

Helaas konden ze niet zeggen welke variant hier heeft toegeslagen. Het is zelf zo erg dat ik geen kracht heb om met mijn honden even te spelen in de tuin. Momenteel zijn mijn 2 beste plekken de zetel en het bed.

Ik had gehoopt dat we er aan zouden kunnen ontsnappen maar helaas…
De komende dagen zal het dus veel rusten worden en naar mijn lichaam luisten worden. Dus onze honden hebben weer extra onverwachte rust gekregen. De volgende dagen zal het toch te warm worden voor onze kapoenen, en zal Philippe met hun proberen te spelen in tuin want ikzelf ben nu in staat onnozel te doen

Het draait even anders uit dan voorzien…

Normaal gezien zouden we vandaag samen met Lilian naar Boom rijden om naar de losloopweide te gaan in het park vlak langst het openluchtzwembad. Lilian ging zwemmen en wij zouden dan de honden laten rennen in de losloopweide. Helaas besliste Manuella er anders over. Gisterenavond gaf ze al aan dat ze zich niet 100% voelde en een beetje twijfelde over morgen (vandaag). Maar nu voelde ze zich helemaal grieperig en het weer zat ook niet al te best mee. Een beetje regen en toch een koude wind. Ze besloot Lilian te bellen om te laten weten dat ze zich niet goed voelde. Toeval was dat Lilian toch ook niet besloot te gaan zwemmen omdat ze nog een drukke dag had. Dus kwam het wel even goed uit. De enige die misschien wat teleurgesteld zijn zouden de honden kunnen zijn. We proberen toch ieder weekend naar een van de 3 losloopweides te gaan in de omgeving om de honden eens veilig te laten rennen. Ze hebben het beiden toch nog nodig en de hele dag in de tuin ravotten, die energie kunnen wij beiden er niet aan opbrengen.

Maar we maakte het goed hoor! Manuella besloot enkele wortelen in kleine stukjes te doen en in hun ‘Wobbler [mB1] Kong’ (snackbal) te doen. Hier waren ze zeker toch wel een dik uur mee zoet. Er zaten kleine stukjes maar ook grotere stukjes in en laat nu net zijn dat die grotere stukjes iets moeilijker door het gat gingen waar de snacks uitkomen. De honden vinden telkens ze deze ‘Wobbler’ krijgen het wel fascinerend. Die hele snackbal zal dan ook door het hele tuin rollen. Een grappig zicht en we hebben er nog eens een filmpje van gemaakt die we graag met jullie willen delen.  Zo konden we toch horen waar de honden waren in de tuin en of ze aan onze tuinplanten zaten of niet.  Alles is goed om ze maar actief te houd en en soms moet je dan ook wel creatief zijn die soms ver te zoeken is.

Snackbal [mB1]

Tazzy een dagje verlof

Vandaag gaat Philippe zonder hond naar het werk. Heel de dag KVM-meetings waardoor er niet de ruimte en tijd was om Tazzy lang buiten te laten. Ik had dan vandaag een dagje overuren teruggenomen zodat de honden niet te lang alleen zouden zijn. Met de tijd zouden ze wel meer alleen kunnen blijven maar momenteel lukt dat nog niet. Tazzy is een echte waakhond en reageert op de deurbel en ook op bewegingen op straat.  Hij heeft ook zo een zware blaf en als er niet meteen van ons uit op wordt gereageerd dan blijft hij blaffen en gaat Tripple meedoen.

Een hond moet natuurlijk eens kunnen blaffen en dat maakt ons ook helemaal niet uit, maar als je in een appartement woont moet je rekening houden met je buren. Aan de andere kant, de mensen moeten maar wat verdraagzamer zijn want eigenlijk blaffen onze honden maar af en toe.

In de namiddag was het redelijk goed weer en ook ideaal om met de honden buiten in de tuin te spelen. Ik moest wel een vest bij aandoen want het was nog wat frisjes om in een trui buiten te zitten. Ik heb ook voor beiden honden al beloning een lekkere gevulde ‘Kong’ voorzien met kleine stukjes wortel. Hier waren ze toch wel een klein uurtje mee zoet.

Toen Philippe om 18.05u binnenkwam stond ik net klaar met de etensbakken van honden om buiten te gaan. Toch niet te geloven zeker! Etensbak vs baasje begroeten, wat zou het worden voor Tazzy? Wat zou een echte labrador doen? Wel, de etensbak heeft gewonnen van Philippe. Tazzy had meer interesse in eten dan in Philippe die maar moest wachten tot hij had gedaan. Uiteindelijk nadat we zelf hadden gegeten kreeg Philippe zijn knuffel van Tazzy.

Toen Philippe in de zetel ging zitten dacht Tazzy: nu ga ik toch bij mijn baasje zitten want ik heb hem toch wel gemist na zo een lange dag zonder hem. Beiden honden kropen met een gevuld buikje bij ons in de zetel en zo eindigde wij onze donderdagavond voor de televisie.

Eens wat anders

Ja, het leven bestaat niet alleen maar op uitstap gaan. Soms gewoon thuis zijn, dat kan ook een genot zijn. Dus dit weekend was het zo een we-gaan-eens-niet-weg-weekend. Het was thans wel zonnig weer maar toch moesten we even onze batterijen opladen. Buiten wat luieren in de zetel, berichten updaten op onze blindengeleidehondenblog, maakte we ook tijd om beiden honden een borstelbeurt te geven. Hum… dat was wel weer nodig. We zijn even gestopt met de zalmolie, maar het is te merken dat de honden dan terug meer haarverlies hebben. Vooral bij Tripple komt er enorm veel haar los. Laat hier nu net het probleem liggen dat we Tripple niet vaak mogen borstelen om het haarverlies te stimuleren.

Ik heb nu ook een werkbroek aangedaan om de hond te borstelen en mijn broek was wit van de haren i.p.v. zwart. Na de borstelbeurt van 1u, werd Tazzy ook nog geborsteld’ Bij hem leek het allemaal best nog mee te vallen, alleen wil hij niet zolang stil blijven zitten of blijven staan. Hoe sneller het gaan is, des te beter denkt hij.  De honden zitten nu wel in een ruiperiode en verliezen wel wat haar.

12-03-2022 Eens wat anders

Eens wat anders

Ja, het leven bestaat niet alleen maar op uitstap gaan. Soms gewoon thuis zijn, dat kan ook een genot zijn. Dus dit weekend was het zo een we-gaan-eens-niet-weg-weekend. Het was thans wel zonnig weer maar toch moesten we even onze batterijen opladen. Buiten wat luieren in de zetel, berichten updaten op onze blindengeleidehondenblog, maakte we ook tijd om beiden honden een borstelbeurt te geven. Hum… dat was wel weer nodig. We zijn even gestopt met de zalmolie, maar het is te merken dat de honden dan terug meer haarverlies hebben. Vooral bij Tripple komt er enorm veel haar los. Laat hier nu net het probleem liggen dat we Tripple niet vaak mogen borstelen om het haarverlies te stimuleren.

Ik heb nu ook een werkbroek aangedaan om de hond te borstelen en mijn broek was wit van de haren i.p.v. zwart. Na de borstelbeurt van 1u, werd Tazzy ook nog geborsteld’ Bij hem leek het allemaal best nog mee te vallen, alleen wil hij niet zolang stil blijven zitten of blijven staan. Hoe sneller het gaan is, des te beter denkt hij.  De honden zitten nu wel in een ruiperiode en verliezen wel wat haar.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Een totaal nieuwe situatie voor ons en de honden.

Spannend

Vandaag beiden honden niet aan het werk en een totaal nieuwe situatie voor ons maar ook voor hen. In het verleden hebben we nog nooit de vraag gesteld aan iemand om in ons stekje te komen doggysitten (hondenoppas). Ik (Manuella) moest voor een aantal onderzoeken opgenomen worden voor 1 dag in het ziekenhuis. We waren om vijf uur dan ook al opgestaan omdat er nog een hele thuisvoorbereiding eraan voor af ging aan de ziekenhuisopname van vandaag. Om zeven uur kwam Diane me ophalen om me te begeleiden in het ziekenhuis en het invullen enz. van de eventueel gevraagde formulieren.

Eigenlijk verliep dit allemaal wel goed en uiteindelijk eens ik werd verder geholpen door de verpleegster vertrok Diane terug naar huis. Het was wel zo, omdat Philippe vandaag de man van Diane ergens buitenhuis mee zou helpen dat Diane dus in die tussentijd bij de honden zou blijven. De honden waren nog nooit langer dan 45min. Alleen thuis geweest. En ja, er werden nog 2 pakketjes geleverd via de post die we toch wel nodig hadden met de feestdagen in het vizier.

Terwijl ik daar mijn roes lag uit te slapen na mijn onderzoek, waren de honden wel braaf. Lita lag langst het baasje in de zetel en beiden labjes lagen op hun matje of in de Bench. Telkens er passerende buren door de gang kwamen reageerde de honden er wel op. Ook Tazzy zijn blaffen is wel hard gebeterd. Het is al veel minder dan vroeger en dat is al positief. De honden deden netjes hun plasje bij het buiten gaan en af en toe eens lekker rondhollen in de tuin. Ze waren in ieder geval heel voorbeeldig.

Rudi en Philippe waren me om 13u30 komen ophalen aan het ziekenhuis omdat ik klaar was, maar toch nog een beetje groggy was van mijn roesje om te voet naar huis te komen vanaf de bushalte. Daar was ik hun wel dankbaar om. Ik moest al niet alleen naar huis komen. Als het niet anders kond had ik de taxi wel genomen.

Terug thuis

Niet te geloven? Wat waren beiden blij om ons weer terug te zien. We lunchten nog samen met Rudi en Diane omdat ze zelf ook nog niet hadden gegeten. Dat is altijd wel gezellig. We hebben elkaar vandaag een handje hulp toegestoken.

Na het vertrek van Rudi en Diane ging ik nog een beetje rusten in de zetel samen met het gezelschap van Tripple. Ze weten dat ze niet in de zetel mogen dus hebben ze het alternatief maar gevonden om op de buik of benen te gaan liggen van het baasje.

Samen hebben we toch zo een 2-tal uren gerust. De rust werd opeens verstoord door de enorme tong van Tazzy die me even kwam vertellen dat hij buiten moest. Een enthousiaste lik aan mijn handen of gezicht. Deze keer was het in mijn gezicht omdat de handen waren verstopt onder een deken.

Oké, we werden maar eens wakker om beiden honden buiten te gaan laten. Na het avondeten nog wat gerust en morgen weer naar het werk met Tripple.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Oefening Tripple/ opzetten van kerstboom door thuisbegeleiding

Sinterklaas een kinderfeest.

Vandaag is het traditiegetrouw het sinterklaasfeest bij ons in België. Een feest voor de kinderen die dan allerlei lekkernijen en speelgoed krijgen van de goed heilige man (als ze natuurlijk braaf zijn geweest). Wij zelf kopen Traditiegetrouw enkele chocolademannetjes en een stuk speculaas van bij de bakker die we dan tijdens ons ontbijt opeten. Een sinterklaasontbijt noem ik dat.  Geen extra lekkernij buiten een groot stuk wortel voor de honden waar ze ook wel dol op zijn. Nee geen wortel dit jaar in aanbieding voor het paard ‘Slecht Weer’ van de sint dit jaar of een pintje bier voor de sint zoals wij vroeger wel eens klaar moesten zetten bij onze schoen. Ja, de sint kwam denk ik met veel plezier langst ons huis voor dat pintje en vermoedelijk zal hij zelf ook wel een stuk wortel opgegeten hebben ipv dat de hele wortel voor het paard was😀😀😀

OEFENEN zonder Lore.

Tevens was het ook de eerste dag van mijn 1ste week te oefenen met Tripple zonder Lore. Lore vertelde me vorige week dat ik er klaar voor was om met Tripple de gekende routes alleen te oefenen. Moest ik toch ergens met een probleem zitten dan kon ik steeds naar Tongeren bellen voor ondersteuning.

Op 4 januari 2022 krijgen we wel een opvolging en evaluatie van over hoe alles verloopt en wat nog zou kunnen beteren. Vandaag oefende Philippe en Tazzy de route naar de bakker en brachten een brood mee. Blijkbaar toch niet zo handig met Tazzy aan de ene kant en een winkelzakje in de andere hand. Tazzy maakte hier een beetje misbruik van en Philippe besloot de volgende keer dan maar een rugzak mee te nemen. Zelf dacht ik ook met Tripple een route te gaan oefenen naar ‘De Bist’ maar dat plan schrapte we maar omdat ik nog wat wankel stond op mijn bene stond en toch wel een beetje last had van een stijve arm. Ben zelf ook niet naar de pianoles vandaag geweest omdat onze begeleidster van Mobilant langst kwam om bepaalde dingen in orde te brengen net als de kerstboom op te zetten.

Kerstboom

Het is ondertussen al het 5de jaar dat ik de kerstboom laat zetten door onze begeleidster.  Ik haalde alle spullen uit de kelder. We hebben een plastieken kerstboom voorzien want dat is veel veiliger voor ons maar ook voor de honden. Dennennaalden zouden blijkbaar giftig zijn voor honden en die naalden kruipen ook overal in. Het enige spijtige van een kunstboom is dat je de dennengeur niet in huis hebt hangen en dat vind ik wel jammer.

Tazzy en Tripple vonden de kerstboom toch zeker interessant. Ik wilde de kerstboom al voorbereiden maar moest er mee stoppen want ik draaide helemaal weg en was zo snel buiten adem. De honden hebben heel de boom afgesnuffeld en vermoedelijk nog geuren van Chivas en Cenna erin geroken. Tijdens het opzetten van de kerstboom en het hangen van de lichtjes en ballen heb ik er bewust voor gekozen om de honden in hun bench te leggen. Zo konden ze alles wel vanaf de eerste rij meevolgen en was het ook veilig voor hun beiden. Er was tenslotte ook niet zoveel extra ruimte voorzien waardoor ze beter even op één plekje konden blijven liggen.

De kerstboom was met 2 toch veel sneller opgezet en beiden dames hadden carte blanche gekregen   De enigste voorwaarde was dat er maar genoeg kerstballen inhingen en de lichtjes mooi waren verdeeld. Niet dat ik er veel van kan waarnemen en Philippe al helemaal niet maar het geeft toch een warm gevoel. Toen de kerstboom klaar was mochten de honden er eens aan gaan snuffelen en dat viel héél goed mee. Er was nog voldoende ruimte en hopelijk zullen er in de komende weken geen kerstballen sneuvelen. Ik heb ook bewust gekozen voor onbreekbare kerstballen omdat de honden er eens tegen kunnen lopen of wij zelf. En als je dan net het glas van een kapotte kerstbal niet kan opruimen en je of de hond er moet intrappen, dan ben je verder van huis.

T & T maakten ook kennis met de stagiaire die erbij was en haar hartje was al helemaal gesmolten. Gelukkig waren de honden iets minder een springbal maar de tongen kletsen nog naar alle richtingen. Beiden dames waren zo gecharmeerd door deze 2 blondjes dat ze even hun focus kwijt waren om nog de kerstkaartjes te schrijven die moesten verstuurd worden.

Er is ook voor Chivas en Cenna een pakje voorzien. We gaan dat deze week nog proberen op te sturen met de hoop dat het op tijd in Nederland is want rond de feestdagen een cadeautje of kaartje versturen, dan kan er helaas wel eens wat mislopen of verloren gaan.

Dit was onze sinterklaas update weer van 2021!

Tot snel!

Liefs

Update van Philippe & Tazzy

26 november 2021

Update Philippe en Tazzy: Ondertussen zijn we nu alweer vrijdag. Het is nu 4 dagen geleden maar helaas was ik deze week een wrak. Dat stom vaccin toch. Heb een paar dagen gewoon in bed doorgebracht omdat ik toch wel veel last had van de bijwerkingen. Natuurlijk iedere persoon reageert daar anders op. Ik vind dit nu wel vervelend dat dit mij dit nu weer moet overkomen. Jammer dat dit nu net tijdens de periode is dat Tazzy er net is. Zo gemotiveerd om 2 x per week naar BASF te gaan, maar dat plan moet ik toch even terugschroeven tot ik me zeker wat beter voel.  De afgelopen week heeft Tazzy dan ook niet gewerkt en eigenlijk alleen maar wat gespeeld met Tripple in de namiddag als ze terug was van haar class. Ja, zo zonde maar laten we hopen dat ik volgende week terug naar het werk kan gaan. Tazzy maar ook Tripple voelde heel goed aan dat er wat scheelde met mij. Af en toe kwamen ze dan ook wel een uitgebreidere knuffel geven om mij te troosten.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.