Spannend
Vandaag beiden honden niet aan het werk en een totaal nieuwe situatie voor ons maar ook voor hen. In het verleden hebben we nog nooit de vraag gesteld aan iemand om in ons stekje te komen doggysitten (hondenoppas). Ik (Manuella) moest voor een aantal onderzoeken opgenomen worden voor 1 dag in het ziekenhuis. We waren om vijf uur dan ook al opgestaan omdat er nog een hele thuisvoorbereiding eraan voor af ging aan de ziekenhuisopname van vandaag. Om zeven uur kwam Diane me ophalen om me te begeleiden in het ziekenhuis en het invullen enz. van de eventueel gevraagde formulieren.
Eigenlijk verliep dit allemaal wel goed en uiteindelijk eens ik werd verder geholpen door de verpleegster vertrok Diane terug naar huis. Het was wel zo, omdat Philippe vandaag de man van Diane ergens buitenhuis mee zou helpen dat Diane dus in die tussentijd bij de honden zou blijven. De honden waren nog nooit langer dan 45min. Alleen thuis geweest. En ja, er werden nog 2 pakketjes geleverd via de post die we toch wel nodig hadden met de feestdagen in het vizier.
Terwijl ik daar mijn roes lag uit te slapen na mijn onderzoek, waren de honden wel braaf. Lita lag langst het baasje in de zetel en beiden labjes lagen op hun matje of in de Bench. Telkens er passerende buren door de gang kwamen reageerde de honden er wel op. Ook Tazzy zijn blaffen is wel hard gebeterd. Het is al veel minder dan vroeger en dat is al positief. De honden deden netjes hun plasje bij het buiten gaan en af en toe eens lekker rondhollen in de tuin. Ze waren in ieder geval heel voorbeeldig.
Rudi en Philippe waren me om 13u30 komen ophalen aan het ziekenhuis omdat ik klaar was, maar toch nog een beetje groggy was van mijn roesje om te voet naar huis te komen vanaf de bushalte. Daar was ik hun wel dankbaar om. Ik moest al niet alleen naar huis komen. Als het niet anders kond had ik de taxi wel genomen.
Terug thuis
Niet te geloven? Wat waren beiden blij om ons weer terug te zien. We lunchten nog samen met Rudi en Diane omdat ze zelf ook nog niet hadden gegeten. Dat is altijd wel gezellig. We hebben elkaar vandaag een handje hulp toegestoken.
Na het vertrek van Rudi en Diane ging ik nog een beetje rusten in de zetel samen met het gezelschap van Tripple. Ze weten dat ze niet in de zetel mogen dus hebben ze het alternatief maar gevonden om op de buik of benen te gaan liggen van het baasje.
Samen hebben we toch zo een 2-tal uren gerust. De rust werd opeens verstoord door de enorme tong van Tazzy die me even kwam vertellen dat hij buiten moest. Een enthousiaste lik aan mijn handen of gezicht. Deze keer was het in mijn gezicht omdat de handen waren verstopt onder een deken.
Oké, we werden maar eens wakker om beiden honden buiten te gaan laten. Na het avondeten nog wat gerust en morgen weer naar het werk met Tripple.