Vandaag gaat Philippe zonder hond naar het werk. Heel de dag KVM-meetings waardoor er niet de ruimte en tijd was om Tazzy lang buiten te laten. Ik had dan vandaag een dagje overuren teruggenomen zodat de honden niet te lang alleen zouden zijn. Met de tijd zouden ze wel meer alleen kunnen blijven maar momenteel lukt dat nog niet. Tazzy is een echte waakhond en reageert op de deurbel en ook op bewegingen op straat. Hij heeft ook zo een zware blaf en als er niet meteen van ons uit op wordt gereageerd dan blijft hij blaffen en gaat Tripple meedoen.
Een hond moet natuurlijk eens kunnen blaffen en dat maakt ons ook helemaal niet uit, maar als je in een appartement woont moet je rekening houden met je buren. Aan de andere kant, de mensen moeten maar wat verdraagzamer zijn want eigenlijk blaffen onze honden maar af en toe.
In de namiddag was het redelijk goed weer en ook ideaal om met de honden buiten in de tuin te spelen. Ik moest wel een vest bij aandoen want het was nog wat frisjes om in een trui buiten te zitten. Ik heb ook voor beiden honden al beloning een lekkere gevulde ‘Kong’ voorzien met kleine stukjes wortel. Hier waren ze toch wel een klein uurtje mee zoet.
Toen Philippe om 18.05u binnenkwam stond ik net klaar met de etensbakken van honden om buiten te gaan. Toch niet te geloven zeker! Etensbak vs baasje begroeten, wat zou het worden voor Tazzy? Wat zou een echte labrador doen? Wel, de etensbak heeft gewonnen van Philippe. Tazzy had meer interesse in eten dan in Philippe die maar moest wachten tot hij had gedaan. Uiteindelijk nadat we zelf hadden gegeten kreeg Philippe zijn knuffel van Tazzy.
Toen Philippe in de zetel ging zitten dacht Tazzy: nu ga ik toch bij mijn baasje zitten want ik heb hem toch wel gemist na zo een lange dag zonder hem. Beiden honden kropen met een gevuld buikje bij ons in de zetel en zo eindigde wij onze donderdagavond voor de televisie.