Een jaar geleden maar we kennis met Joyce Monas-Benschop en Ies Monas die speciaal vanuit Vlieland over en weer waren gereden om kennis te komen maken met Chivas en Cenna. Natuurlijk met de hoop dat ze de nieuwe baasjes mochten worden van deze 2 kanjers.
Na een goed gesprek en een kennismaking tussen de twee zwartjes en deze mensen voelden we aan dat het wel goed zou komen. Maar toch op dat moment het over je lippen krijgen om aan Joyce en Ies te vertellen dat we akkoord zouden gaan was toch best wel heftig.
Maar wat mogen wij ons in ons handjes wrijven en ons zegenen met deze lieve mensen die ons pad hebben gekruisd want hoe vaak ik het al heb gezegd, ik kan het niet genoeg zeggen maar C&C hebben hun gouden mandje gevonden.
Een jaar geleden waren die emoties zo heftig en als we er nu op terug kijken dan bedenk ik me dat het toch allemaal wel goed is gekomen.
Goeiemorgen! Uit die vakantiemodus komen voelt toch wel wat pijnlijk. Back to the reality. En dat was hier niet anders. Om 8u al uit ons bed gehaald door Tazzy want meneertje had honger! Wij hadden dan nog geluk want om 8u werd er verwacht dat de huurauto terug bij het verhuurbedrijf stond gekuist en volgetankt. Er mocht geen enkel hondenhaartje gevonden worden door de verhuurder want anders zouden we de borg niet terugkrijgen, maar het toppunt van alles was dat de auto properder werd binnengebracht dan als wij ze meenamen. Dus ook hier moeten we Rudi en Diane bedanken dat zijn de auto nog hebben gestofzuigd en proper hebben gemaakt terwijl wij niet hebben kunnen helpen. We hadden wel graag een handje toegestoken maar was een beetje moeilijk omdat de auto al zo vroeg terug binnengebracht moest worden.
Onze dagindeling
Nagenietend van de 4 dagen op Vlieland, begonnen we aan het minst plezante van de vakantie. Het uitpakken van de koffers, alles sorteren voor de wasmachine, alles terug op zijn plaats zetten en leggen om vervolgens de koffers terug op te bergen voor onze volgende uitstap. Na alles opgeruimd te hebben en alle foto’s en video’s op de pc gezet te hebben kropen we met zijn allen met een voldaan gevoel in ons zeteltje. Morgen is het weer terug naar de dagelijkse sleur waaronder gaan werken etc. Ondertussen waren we toch ook al niet aan het uitzoeken om de volgende keer naar Vlieland te gaan maar dan met het openbaar vervoer. Hoe lang zouden we met de trein vanuit Antwerpen onderweg zijn en waar moesten we dan afstappen. Uiteindelijk valt die reistijd toch ook nog héél goed mee, maar helaas moeten we onder ogen zien dat het te inspannend is voor mijn (Manuella) zicht om deze nog te overbelasten.
In de avond kwamen Rudi en Diane nog samen met ons mee eten om ons vakantie definitief af te sluiten. Nog een lekker hapje en drankje om er morgen dan weer in te vliegen.
26/08/2021: Emoties al de hele week! Afgelopen maandag werd Philippe door Lore van het BCG ‘Belgisch Centrum voor Geleidehonden’ opgebeld. Vandaag was het dan zover! Lore, één van de trainsters van het BCG kwam langst met een eventuele opvolger voor Cenna. Want er was een hond klaar die aan het profiel van Philippe beantwoordde.
De kanshebber
De kanshebber was deze keer een reu van net 2 jaar oud. Een blonde labrador en deze keer iets groter dan Chivas. Philippe kreeg eerst wat meer uitleg over de nieuwe hond en waarom deze een matching zou kunnen zijn. Na de uitleg kwam dan het grote moment! De kennismaking met Philippe en ook met mij… Dat was toch wel even heftig want als deze matching positief was en Philippe ermee verder wilde gaan, dan moesten we keuzes maken.
De eerste foto van Tazzy bij ons thuisTazzy voor de dopjesbus
Een route lopen
Het moment dat Philippe met Tazzy en route ging lopen was best wel spannend voor ons allen. Achteraf vertelde Philippe het volgende: “Eigenlijk was het wel spannend. Het was helemaal anders werkendan met Cenna. Ik moest met Tazzy ook lopen met een gentle-leader terwijl dit eigenlijk niet nodig was bij Cenna (behalve in noodsituaties). Blijkbaar moeten we ook een aantal nieuwe commando’s gaan gebruiken. De route naar de Boomsesteenweg verliep eigenlijk wel goed. Enkel in het begin was Tazzy te hard afgeleid door Felix, de kat van de buren. Gelukkig was alles goed gegaan en blijkbaar was Lore wel content. “ De matching tussen Tazzy & Philippe was dan ook positief en zijn class in Tongeren zou al zijn op 18/10/2021.
Bewust tijdens de eerste kennismaking tussen Philippe en Tazzy hadden we Chivas en Cenna in de bureau laten wachten. Philippe en Tazzy waren toch een dikke 45 min. weggeweest. Nadat ze terug waren, mochten Chivas en Cenna kennismaken met Tazzy. Alle zottigheid op een stokje met de 2 senioren en de tiener. Lore vertelde dat ze ook het zusje van Tazzy mee had en dat ze die nog een plasje moest laten doen. We boden aan dat ze haar even zou halen zodat ze hier in de tuin een plasje kon doen en even drinken. Het zusje noemde Tripple en was nog een grotere energiebom dan haar broer blijkbaar.
Chivas en Cenna vonden beiden jongelingen wel interessant en zette dan ook alles op alles om lekker mee te gaan doen en zeer actief mee te spelen. Ook al zijn ze bijna 10 jaar, op zo een momenten zijn het even grote puppy’s al de 2 andere honden. Tripple was nog bezig met haar opleiding en zat in haar laatste fase.
Maar wat nu?
De matching is een feit, maar wat nu? We zijn nu op een punt gekomen dat we keuzes moeten maken. Hartverscheurende keuzes waarbij tranen zullen vloeien. In juli hadden we al aangegeven op het BCG dat we nog geen gezin hadden waar beiden honden terecht zouden kunnen en de vraag gesteld of ze ons zouden kunnen helpen. Momenteel had het BCG ook nog geen gezin op hun lijst staan die 2 honden wensten te nemen. 1 hond was geen probleem, maar 2 was er niet. We hadden dit intern al besproken want als de honden zouden verhuizen, waren deze wel gekoppeld aan enkele voorwaarden. Konden de voorwaarden niet ingevuld worden, dan zouden Chivas en Cenna gewoon bij ons blijven tot ze er niet meer waren.
Onze voorwaarden waren niet veeleisend maar wel erg belangrijk voor ons:
Chivas en Cenna mogen niet gescheiden worden en moeten terecht komen in hetzelfde gezin.
Dat we contact mogen houden met het adoptiegezin
Dat ze goed worden verzorgd en kunnen genieten van hun gouden mandje.
De zoektocht kan dus beginnen. Binnen 6 weken zou alles geregeld moeten worden. Een gezin zoeken, alles op het werk regelen om een tijdje afwezig te zijn, maar ook het verwerkingsproces als de honden moesten verhuizen. Philippe had nog niet meteen ja gezegd, maar wilde eerst zeker weten dat er opvang gevonden zou worden voor Chivas en Cenna.
Ikzelf (Manuella) had nog geen zicht op een nieuwe hond en weet ook niet wanneer er een vervanger zou komen. Door dat Chivas en Cenna niet gescheiden kunnen worden, zit ik nu met de hartverscheurende beslissing om Chivas mee op pensioen te laten gaan. Zolang er geen opvang gevonden is kan hij nog wel blijven werken, maar toch… Ik voel me ook wel verdrietig maar aan de andere kant ook wel blij want Philippe krijgt al een opvolger. Ik hoop dus dat hij deze keer deze hond niet moet laten schieten. En hoe het bij mij zal aflopen? Ja, dat zullen we maar moeten afwachten.
Vandaag 1 jaar later 26/08/2022
En vandaag een jaartje later is er dan ook zoveel veranderd. Een dikke 2 weken na het bezoek van Lore kwam het verlossend nieuws dat we een geschikt gezin voor C & C hadden gevonden en dat Philippe toch zijn class met Tazzy zou kunnen starten. Het afscheid van C & C was dan ook best wel zwaar en vooral voor mij (Manuella) omdat ik in een donker gat viel zonder vooruitzichten naar een nieuwe hond. Maar net voor de start van Philippe zijn class kreeg ik het verlossend bericht dat er voor mij ook een opvolger was gevonden en ja hoor! De matching was ook hier positief en niet te geloven, het werd het zusje van Tazzy. Chivas & Cenna hadden hun gouden mandje gevonden en ondertussen zijn we hun al 1 keer gaan bezoeken. Ons leven is ook veranderd door de nieuwe honden, maar ook heel die pandemie van Corona heeft ons leven veranderd.
Maar wat voelen wij ons gezegend dat C & C snel een gouden mandje hadden gevonden zodat we deze weg konden bewandelen en T & T konden verwelkomen. Een zaligheid om 2 pubers in huis hebben die nog maar al te vaak last van puberitis hebben.
Momenteel ben ik nog steeds geveld door Covid en het is een vies beestje. ik heb weinig energie en ben snel moe. helaas, ook hebben we de pech dat onze honden al een hele week minder beweging hebben en dat zowel door corona die aanwezig is maar ook door de hitte van gister-en eergisteren.,
ik hoop snel weer meer kracht te vinden om mijn andere blog berichten online te kunnen zetten.
Omdat ik nog niet zo bekend ben met die nieuwsbrief functie update die de oudere berichten helaas nog niet op de website waardoor ik af en toe een bericht extra moet posten.
Ik ben nu de laatste berichten van april aan het uploaden zodat jullie deze hier kunnen terugvinden. Veel leesplezier en blijf ons zeker volgen want ik probeer zo snel mogelijk alles up-to-date te brengen.
Vandaag zondag 1 mei is het bij ons in België een nationale feestdag. Het feest van de arbeid. Maar wat betekent dat nu juist: ‘Jaarlijks wereldwijd op 1 mei. De ‘Dag van de Arbeid’ (in België ook ‘Feest van de Arbeid’ genoemd) is een feestdag van de socialistische en communistische arbeidersbeweging. Op deze dag viert men de strijd om betere arbeidsomstandigheden. De dag vindt in Nederland, België en Suriname elk jaar op 1 mei plaats. Andere landen wijken soms af van deze datum.’
Wat doe je vroeg Facebook me in mijn status. Wel, het is zondag en vandaag genieten we met zijn allen van een luie dag wat zeker moet kunnen. Ondertussen ben ik (Manuella) de blogberichten aan het posten die nog niet online stonden. We hebben wel een kleine achterstand die ik nu probeer bij te werken. Eens de achterstand bijgewerkt is, kunnen onze leden die zich hebben ingeschreven echt mee genieten van de allerlaatste updates.
Momenteel post ik ook altijd de link naar het laatste online gekomen blogbericht op onze Facebookpagina van de honden. Zo proberen we iedereen toch mee te laten volgen van onze updates.
Dit is een voorbeeld van luieren. Tazzy als schoothond bij zijn baasje
Op bovenstaande foto kan je zien wat luieren voor een hond betekent. Op de schoot bij zijn baasje kruipen om samen te genieten van het zonnetje.
Anderzijds genieten de honden ook wel van een rustdag of gewoon van een speelmoment in de tuin.
Via het volgende keuzemenu kan je teruggaan naar de blogberichten van afgelopen maanden.
Een maand geleden, op woensdag 2 maart 2022 werd er bij ons een nieuw veiligheidsrekje geleverd dat vooral te gebruiken is voor kinderen, maar ook voor enthousiaste huisdieren die graag over lage hekjes heen springt. Ook wij waren genoodzaakt een nieuw hekje aan te kopen voor de veiligheid van Tazzy, maar ook voor de veiligheid van ons bezoek. Hopelijk zal Tazzy hier dus nu niet meer overspringen. Ik had een maand geleden beloofd onze review te delen over dit poortje want op een week gebruik heb je hier toch geen zicht op!
Review ‘BabyDan klemhek 73-56cm breed en 105cm hoog’ gekocht op www.bol.com.
Tot onze conclusie is het toch wel een stevig hekje als het hekje gesloten is. Als je de veiligheidsklem van het hekje afsluit, dan is er geen beweging meer in te krijgen. Staat de veiligheidsklem open, dan kunnen de honden met de nodige kracht het hekje openduwen om te ontsnappen. Daarom is het wel belangrijk als er iemand binnenkomt de extra veiligheidsklem te sluiten.
Qua hoogte ideaal. Misschien 1 cm lager omdat blijkbaar 105cm ook een standaardmaat is om een deurklink te plaatsen op de deur. We hebben onze halve maantjes die moeten bevestigd worden tegen de deurstijl dan ook zo geplaatst dat het gelijk komt met de deurstijlrand. Dat kwam ook ideaal uit om geen problemen te hebben met de deurklink. Nu kunnen we het hekje dus gewoon laten staan en sluiten, de deur kan dicht en we maken geen krassen op het hekje op deurklink.
En als er bezoek binnenkomt kan Tazzy er niet meer overspringen. Hij kan met zijn hoofd juist boven de rand van het hekje kijken, maar Tripple niet. Die staat dan helemaal uitgestrekt met haar pootjes juist op de rand van het hekje. Door dat de veiligheidsklem opgespannen is, kan het hekje gelukkig 50kilo houden want als de honden er met 2 tegenspringen? Ja, dat is toch wel een gewicht.
Conclusie:
Prijzig veiligheidshekje, maar het is tot nu toe zijn geld wel waard. Nog even een foto voor onze ziende volgers van het hondenrekje.
Het Vlaams Oogfonds stuurt regelmatig gepersonaliseerde mailings naar het grote publiek om giften in te zamelen om de opleiding van geleidehonden te financieren. De brieven gaan vaak over Max, een zwarte labradorpup, die graag een opleiding tot blindengeleidehond zou volgen. Hij roept mensen op om zijn opleiding te steunen. In de mailings zitten kleine attenties, gadgets en een ‘certificaat van excellentie’ om de geloofwaardigheid van de mailing te versterken.
De brieven doen beroep op de vrijgevigheid van de bestemmeling die denkt de opleiding van blindengeleidehonden voor personen met een visuele beperking te steunen, maar in tegenstelling tot wat de mailing van het Vlaams Oogfonds laat uitschijnen, leidt deze organisatie zelf geen geleidehonden op.
Samen met de andere leden van de BAFD (Belgian Assistance Dog Federation), besloten wij dat het tijd is om hierop te reageren. Wij worden regelmatig aangesproken of opgebeld door mensen die veronderstellen dat ze ons financieel steunen door hun giften aan het Vlaams Oogfonds, terwijl wij, noch de andere leden van de BADF, financiële ondersteuning om honden op te leiden krijgen van het Vlaams Oogfonds.
Wie een gift wil doen aan het Belgisch Centrum voor Geleidehonden en de opleiding van blindengeleidehonden voor personen met een visuele beperking rechtstreeks wil steunen kan dit doen door middel van een overschrijving op rekeningnummer BE49 0681 0550 1671 of via de doneerknop op onze website. Voor giften boven de 40,00 euro ontvangt u een fiscaal attest.
En ja, ‘maartse buien, aprilse grillen, en in mei legt een vogel een ei’, dat is bij ons wel veel bekender dan bovenstaande spreuk. Waar dit oorspronkelijk vandaan komt, daar hebben we geen idee van. Vanaf onze kindertijd kwam dit zinnetje jaarlijks wel terug tijdens deze periode.
En of we maartse buien hebben gehad? Ja hoor! Maart kon je vergelijken alsof het herfst was. Bijna alle bekend weerfenomenen meegemaakt zoals onweer, hagel, storm, regen, wind etc. Het enigste wat niet gepasseerd is, dat is de sneeuw.
Door de strijd tegen nepnieuws worden de 1 aprilgrappen in de media wereldwijd veel minder populairder. Toch zijn er nog steeds mensen die zich wel laten vangen. Een 1 aprilgrap (ook wel aprilgrap of aprilvis genoemd) is een traditie waarbij mensen elkaar op deze dag voor de gek proberen te houden. In Frankrijk spreekt men van poisson d’avril (Aprilvis). In Engelstalige landen wordt de dag April Fools’ Day (April dwazendag) genoemd.
Maar deze keer schrijf ik echt niet over een aprilgrap want we ontwaakten deze ochtend onder een klein wit laagje sneeuw. Het was niet zoveel en het verdween ook redelijk snel, toch konden velen de schoonheid van de sneeuw even aanschouwen. Bij ons in België, maar ook in Vlieland (Nederland) was er wat sneeuw gevallen.
Tripple en de sneeuw
Ik moest gelukkig geen spikes onder mijn schoenen dragen en ook het sneeuw was al redelijk snel verdwenen op de voetpaden. De ondergrond was te warm waardoor de sneeuw snel verdween. Eigenlijk vond ik dat helemaal niet erg. De confrontatie met de sneeuw hoop ik toch pas volgende winter met Tripple te mogen ervaren. De route heen en terug naar ons werk verliep zoals het hoorde ondanks de obstakels op vrijdag van de afval ophaling in ’t stad. Ja, er zijn voor beiden honden wel schoentjes voorzien, maar daar hebben we niet meer mee geoefend. Eigenlijk zouden we daar toch terug wat meer tijd en energie moeten insteken zodat de honden deze schoentjes in nood ook kunnen dragen in de zomer of aan de Belgische kust of echt in de sneeuw.
Tazzy en sneeuw
Hoe Tazzy op de sneeuw reageert, dat weten we momenteel nog niet. Hij moest vandaag niet naar het werk want Philippe werkte vandaag van thuis uit en tegen dat hij naar buiten ging, was het laagje sneeuw in de tuin verdwenen.
Update Vlieland
Ook bereikten ons berichten dat het ook in Vlieland had gesneeuwd. Ongeveer hetzelfde weer als bij ons in Antwerpen. Chivas en Cenna hebben sneeuw altijd wel heel tof gevonden en als er nog maar een aantal vlokjes lagen, dan waren ze al door het dolle heen. Voor het weinige sneeuw dat er was gevallen, waren ze nu ook al door het dolle heen. Zwarte labradors met witte stippen in plaats van een Dalmatiër die wit is en vol staat met zwarte stippen. Ook op Vlieland was er maar een klein laagje gevallen en was het niet de moeite om je zorgen erover te maken.
Joyce had wel van dit moment ook weer enkele foto’s gemaakt om te delen met de buitenwereld.
Dat Vlieland een prachtig eiland is, dat hebben we ondertussen al kunnen merken via de mooie berichten die worden gedeeld door Joyce. Wat een zaligheid om van alle foto’s en berichten te mogen genieten. Zoals jullie kunnen zien hebben C & C het toch echt wel getroffen en wat kunnen genieten van al deze prachtige zonsopgangen met al die speciale kleuren.
Deze ochtend was het dan ook een prachtige zonsopgang tijdens de wandeling van C & C en wij hebben geluk dat Joyce dit weer eens kon vastleggen voor ons. Chivas en Cenna hebben in ieder geval van deze ochtendwandeling genoten net zoals het baasje.
This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.
