Onze blog – Pagina 17 – Een blog over onze blindengeleidehonden

BELANGRIJK bericht over vuurwerk tijdens het eindejaar maar ook tijdens het jaar!

Belangrijk en ik heb dit bericht even gedeeld van FB.

Te veel assistentiehonden krijgen te maken met mensen die het grappig vinden om vuurwerk naar ze toe te gooien. Doe dit absoluut niet! Ze kunnen getraumatiseerd worden en dus danig erg dat ze afgekeurd moeten worden voor het werk wat ze doen. Daarbij verlies het baasje dus de grootste hulp die ze hebben. Let dus op als je met vuurwerk bezig bent dat er geen assistentiehonden of wat voor dier dan ook in de buurt is #vida #goldenretriever #blindegeleidehond #assistentiehond #verknalmijnietdoorvuurwerk #onzeblindengeleidehondenblog

Oefening Tripple/ opzetten van kerstboom door thuisbegeleiding

Sinterklaas een kinderfeest.

Vandaag is het traditiegetrouw het sinterklaasfeest bij ons in België. Een feest voor de kinderen die dan allerlei lekkernijen en speelgoed krijgen van de goed heilige man (als ze natuurlijk braaf zijn geweest). Wij zelf kopen Traditiegetrouw enkele chocolademannetjes en een stuk speculaas van bij de bakker die we dan tijdens ons ontbijt opeten. Een sinterklaasontbijt noem ik dat. Geen extra lekkernij buiten een groot stuk wortel voor de honden waar ze ook wel dol op zijn. Nee geen wortel dit jaar in aanbieding voor het paard ‘Slecht Weer’ van de sint dit jaar of een pintje bier voor de sint zoals wij vroeger wel eens klaar moesten zetten bij onze schoen. Ja, de sint kwam denk ik met veel plezier langst ons huis voor dat pintje en vermoedelijk zal hij zelf ook wel een stuk wortel opgegeten hebben ipv dat de hele wortel voor het paard was😀😀😀

OEFENEN zonder Lore.

Tevens was het ook de eerste dag van mijn 1^ste week te oefenen met Tripple zonder Lore. Lore vertelde me vorige week dat ik er klaar voor was om met Tripple de gekende routes alleen te oefenen. Moest ik toch ergens met een probleem zitten dan kon ik steeds naar Tongeren bellen voor ondersteuning.

Op 4 januari 2022 krijgen we wel een opvolging en evaluatie van over hoe alles verloopt en wat nog zou kunnen beteren. Vandaag oefende Philippe en Tazzy de route naar de bakker en brachten een brood mee. Blijkbaar toch niet zo handig met Tazzy aan de ene kant en een winkelzakje in de andere hand. Tazzy maakte hier een beetje misbruik van en Philippe besloot de volgende keer dan maar een rugzak mee te nemen. Zelf dacht ik ook met Tripple een route te gaan oefenen naar ‘De Bist’ maar dat plan schrapte we maar omdat ik nog wat wankel stond op mijn bene stond en toch wel een beetje last had van een stijve arm. Ben zelf ook niet naar de pianoles vandaag geweest omdat onze begeleidster van Mobilant langst kwam om bepaalde dingen in orde te brengen net als de kerstboom op te zetten.

Kerstboom

Het is ondertussen al het 5de jaar dat ik de kerstboom laat zetten door onze begeleidster. Ik haalde alle spullen uit de kelder. We hebben een plastieken kerstboom voorzien want dat is veel veiliger voor ons maar ook voor de honden. Dennennaalden zouden blijkbaar giftig zijn voor honden en die naalden kruipen ook overal in. Het enige spijtige van een kunstboom is dat je de dennengeur niet in huis hebt hangen en dat vind ik wel jammer.

Tazzy en Tripple vonden de kerstboom toch zeker interessant. Ik wilde de kerstboom al voorbereiden maar moest er mee stoppen want ik draaide helemaal weg en was zo snel buiten adem. De honden hebben heel de boom afgesnuffeld en vermoedelijk nog geuren van Chivas en Cenna erin geroken. Tijdens het opzetten van de kerstboom en het hangen van de lichtjes en ballen heb ik er bewust voor gekozen om de honden in hun bench te leggen. Zo konden ze alles wel vanaf de eerste rij meevolgen en was het ook veilig voor hun beiden. Er was tenslotte ook niet zoveel extra ruimte voorzien waardoor ze beter even op één plekje konden blijven liggen.

De kerstboom was met 2 toch veel sneller opgezet en beiden dames hadden carte blanche gekregen De enigste voorwaarde was dat er maar genoeg kerstballen inhingen en de lichtjes mooi waren verdeeld. Niet dat ik er veel van kan waarnemen en Philippe al helemaal niet maar het geeft toch een warm gevoel. Toen de kerstboom klaar was mochten de honden er eens aan gaan snuffelen en dat viel héél goed mee. Er was nog voldoende ruimte en hopelijk zullen er in de komende weken geen kerstballen sneuvelen. Ik heb ook bewust gekozen voor onbreekbare kerstballen omdat de honden er eens tegen kunnen lopen of wij zelf. En als je dan net het glas van een kapotte kerstbal niet kan opruimen en je of de hond er moet intrappen, dan ben je verder van huis.

T & T maakten ook kennis met de stagiaire die erbij was en haar hartje was al helemaal gesmolten. Gelukkig waren de honden iets minder een springbal maar de tongen kletsen nog naar alle richtingen. Beiden dames waren zo gecharmeerd door deze 2 blondjes dat ze even hun focus kwijt waren om nog de kerstkaartjes te schrijven die moesten verstuurd worden.

Er is ook voor Chivas en Cenna een pakje voorzien. We gaan dat deze week nog proberen op te sturen met de hoop dat het op tijd in Nederland is want rond de feestdagen een cadeautje of kaartje versturen, dan kan er helaas wel eens wat mislopen of verloren gaan.

Dit was onze sinterklaas update weer van 2021!

Tot snel!

Liefs

Huisregels voor een labrador:🤣🤣😂

Deze kwam ik tegen via iemand zijn FB profiel en vond hem grappig. In deze donkere tijden wil ik deze dan ook graag delen met jullie.

Hygiene is belangrijk, veeg je voeten dus ook altijd goed af aan het schone witte kleed als je net uit de modder komt. Ben je er zeker van dat niemand kijkt; wrijf dan ook nog even met je rug langs de bank, ideaal als je nat bent.
Zoek na het dineren de dichtstbijzijnde broek of jurk; dat zijn de beste servetten.
Als labrador ben je aardig lomp en loop je weleens in de weg; geen probleem, ga op de bank liggen.
4.Bewaak je erf, ren dus goed door de struiken en spit het bloementuintje om zodat je er zeker van bent dat er zich daar geen ongedierte bevind!
Begroet alle gasten uitbundig; spring bij ze op schoot, zoen ze uitgebreid, begeleid ze naar de w.c en tenslotte duw je neus in de koffie zodat je weet dat de koffie niet te heet is; allom, wees een gastheer/dame.
Snoei planten goed kort, desnoods ga je met je poten op de vensterbank of tafel staan; als je je werk maar goed doet.
Controleer het aanrecht nauwkeurig op de mogelijkheid van overgebleven restjes; dit kan namelijk gaan bederven en moet ter preventie opgeruimd worden.
Ga midden in de nacht alle bedden langs om te kijken of alles nog in orde is en leg je natte neus op die van anderen om er zeker van te zijn dat iedereen nog ademhaalt.
Zit je met de baas in de auto en is het nogal druk op de weg? Leg dan als blijk van je goede vertrouwen je kop op de schouder en zoen hem in zijn oor.
Wees duidelijk in wat je wilt, loop je aan de lijn trek dan je baasje omver, zodat hij weet welke kant je op wil

Wie kent er hier nog zijn labje in?

Rustdag voor Tripple en 3de vaccin Manuella

Afgelopen week had ik met Lore mijn 3de en tevens ook laatste week class met haar. Vanaf maandag is het aan mij en Tripple. Tja, had ik nu die 2 weken onbetaald verlof nog moeten behouden of niet? Zal ik maandag al niet meteen terug aan het werk gaan? Iedereen raadde me toch aan om de 2 weken extra te behouden in het welzijn van Tripple en om nog beter aan elkaar te wennen en ook voor mezelf om een beetje tot rust te komen.

Nee, de 5 weken zijn helemaal geen relaxvakantie maar een intensieve opleiding. Het is jammer dat dit niet wordt erkend door de overheid. Dat mensen met een beperking die een betalende job uitoefenen hier geen voordelen in hebben want uiteindelijk is dit toch in functie van zelfstandigheid en ook in functie om veilig op het werk te geraken. Helaas hebben wij daar niets op te zeggen.

Vandaag kwam Lore al niet meer want tijd om te oefenen was er eigenlijk niet. Ik kreeg vandaag mijn 3de prik (boostervaccin). Omdat dit te veel zou worden voor zowel mij als voor de hond besloten we vandaag niet te trainen en werd ik begeleidt door mijn vriendin om het vaccin te gaan halen. Ik heb er eigenlijk in de dag zelf niet veel van geweten waar ik wel blij om was. Namiddag is er dan nog tijd voor andere dingen te doen.

Ik nam bij het thuiskomen ook even de tijd om de honden te borstelen, ze verliezen toch wel veel haren. Hadden dit zelf niet verwacht maar werden er op zowel een positieve maar ook negatieve manier al op attent gemaakt dat er wat meer haarverlies was. Ok, dat je ons er attent op maakt zodat we hier rekening mee kunnen houden, daar hebben we geen probleem mee. Op moment is het ook wel wat veel maar er wordt dagelijks gestofzuigd. Meer kunnen we niet doen.

We borstelen dus de honden 1 x per week want voor deze 2 is dat wel voldoende. Ach, we hadden toch weer een hoopje haren bij elkaar gekregen. Met de tijd denk ik er toch aan om te investeren in een goede trimtafel om de honden te borstelen want zo op de grond zitten is echt niet zo aangenaam voor mij. Maar daar moet ik natuurlijk wel voor sparen. Gelukkig blijven beiden honden wel stil staan tijdens hun borstelbeurt al heb ik de indruk dat ze het niet altijd even graag hebben. In de avond begon ik me toch wat uitgeput te voelen en zo anders dan normaal. Toch reactie op het vaccin???

Manuella & Tripple – Class week 3

Het zal deze week een kortere week worden. Opnieuw een intensieve week. Je mag het toch echt niet onderschatten. Zelf vond ik het toch ook wel weer spannend. We gaan deze week opnieuw enkele nieuwe dingen aanleren en ontdekken.

Op maandagvoormiddag oefende we de route van thuis naar het ziekenhuis (Sint-Augustinusziekenhuis in Wilrijk). Toch wel een belangrijke route vermits ik maandelijks naar deze locatie moet gaan voor mijn medische behandeling. Eigenlijk niet zo een moeilijke route, maar toch wel eentje waar je goed bij moet nadenken. Eerlijk gezegd besefte ik niet dat er zoveel stoepranden waren op deze route. De reden? Chivas kende deze route zo goed en wist me altijd veilig naar de wachtruimte te begeleiden. Met Tripple moet ik dit nu samen terug herontdekken, maar het is allemaal nog zo nieuw. Er is al één groot voordeel: het ziekenhuis heeft geen vervelende draaideuren om binnen te geraken maar simpelweg gewone grote schuifdeuren die automatisch open en dicht gaan. Na 2 keer oefenen wist Tripple al meteen naar welke wachtruimte we moesten gaan. Enkel jammer dat we ons niet zelfstandig aan het schermloket kunnen aanmelden en dat we hier steeds hulp voor moeten vragen. Maar als dat het enige is…. Volgende week moet ik ook naar het ziekenhuis komen 2 keer en Lore heeft gezegd dat ik deze route solo mag doen. Moest er een probleem zijn dan kunnen we deze herhalen. Normaal gezien had ik nog pianoles in de namiddag, maar omdat ik afgelopen nacht zo slecht heb geslapen, liet ik de pianoles voor wat het was. Tripple kon nu dan wat rusten na deze intensieve ochtend net als het baasje😊.

Van maandag of dinsdag had ik al veel beter geslapen maar in mijn dromen was ik al de route naar mijn werk aan het oefenen. Welke commando’s moest ik weer gebruiken? Hoe moest ik nu juist weer lopen? Wat zijn mijn valkuilen? Zelfs in mijn slaap ben ik hier nu mee bezig. Is dat nu niet erg? Dinsdagmorgen was ik toch wel wat nerveus al weet ik dat het voor niets nodig is. Vandaag kwam nog één van de trainsters mee (Kathleen), waar ik ook aan moest tonen hoe onze route naar het werk verloopt. Kathleen gaat ons verder naar de toekomst voorlopig opvolgen met Lore. Onze route verliep eigenlijk wel zoals het zou moeten, behalve in het begin wilde ons mevrouwtje liever gaan drinken aan een grote plas water voor onze voordeur terwijl ze thuis net drinken had gehad. Ik ving dit goed op om dit te corrigeren en haar even van de plas weg te leiden en er opnieuw te passeren. Pas na de 3^de keer lukte het me om er zonder problemen langst door te lopen. Zou ze dan toch in een testfase zitten? Tripple ging toch bij het uitstappen van de bus aan de Troonplaats nog eens proberen Lore te zoeken. Nu moest ze kijken waar de 2 andere mensen waren die er nog bij hoorde. Ze bleef zoeken, maar ik bleef haar motiveren om me te begeleiden. Uiteindelijk na een aantal minuten rust te nemen, gaf Tripple het op en ging ze haar werk maar doen. Ze bleef netjes aan de stoepranden staan in plaats van te trippelen. Ze ging niet meer zoeken achter Lore en daar waren we met zijn allen blij om. Buiten deze 2 testmomentjes heeft ze keurig haar werk gedaan. Het grappige was zelfs dat ze zelf een grote plas ontweek en mij erdoor liet lopen. Ze had geen andere keuze. Op de terugweg liet ze me dan wel netjes langst diezelfde plas lopen. Dat vertelde Lore en Kathleen me nadien. Maar dat die plas er was, dat had ik wel gemerkt want het was een redelijke diepe plas. Bah… heel de voormiddag heeft het geregend en kwamen we ook thuis als verzopen katten. Gelukkig hadden we maar class tot de middag. In de namiddag maakte ik tijd om met beiden honden het denkspelletje te spelen dat we hebben gekocht.

Op woensdag hadden we een afspraak bij de dierenarts. Een dubbele afspraak want beiden honden moesten nog hun vaccin krijgen die door omstandigheden niet in het BCG was gebeurd bij hun vertrek. Lore was ook mee geweest omdat het ons eerste keer was dat Philippe en ik samen zouden lopen onder ons vieren. (Hier volgt een langer verslagje van). Oh, ik hoorde van Lore dat ze vanaf volgende week niet meer zou komen en dat ik eigenlijk al klaar was om de wijde wereld in te trekken, toch me vooral te focussen op de routes die ik nu had geleerd. Morgen donderdag zou voor de laatste keer langst komen om nog enkele dingen te oefenen.

Vandaag donderdag oefende we geen nieuw traject meer maar we gingen wel kijken hoe Tripple reageerde als ik een caddie of trolley mee zou nemen. We moeten toegeven dat dit eigenlijk wel redelijk vlot ging. Tja, het is niet het gemakkelijkste alternatief, maar regelmatig zal ik toch eens boodschappen moeten doen met de caddie of met de trolley onderweg zijn. Ik heb ook een trolley waar mijn laptop van het werk in zit voor het geval ik eens van thuis uit kan werken. Mijn laptop van het werk is te zwaar om te dragen in mijn rugzak. Een te zware rugzak dragen als je hond geleidenwerk moet doen is ook altijd niet even gemakkelijk. Oké, het is niet altijd praktisch maar in sommige gevallen is een trolley wel zeer handig. We oefende de korte route naar de bakker met de trolley en we kochten voor Lore iets lekkers, de al om gekende ‘Antwerpse handjes’ bij de bakker.

Uiteindelijk heeft Lore ons zoveel geleerd in die korte periode. Wat Lore graag wilde bereiken en wilde zien, dat is haar ook gelukt. Wat zijn die afgelopen drie weken voorbijgevlogen en wat heb ik veel bijgeleerd. Nu ben ik klaar om met Tripple de wijde wereld in te trekken, al is het met een klein hartje. Langzaam zullen we ons ritme terug vinden in het dagelijkse leven. Belangrijkste is dat ik me nu focus op de 2 volgende weken om zoveel mogelijk nog te oefenen met Tripple want ik had nog 2 weken onbetaald verlof genomen. Eerst wilde ik gewoon vanaf maandag terug gaan werken, maar op raad van enkele mensen ga ik toch die 2 weken nog nemen.

Liefs Manuella & Tripple.

Mijn eerste oefenroute met Tripple

Dag Lieve lezers,

Via de volgende link Onze oefenroute ingesproken kan je mijn eerste oefenroute met Tripple mee bewonderen die gemaakt is. Deze route heb ik op basis van mijn geluiden uit de video kunnen inspreken. De eerste keer dat ik dit eigenlijk doe en je ziet dat ik er dus nog aan moet wennen. Ik zal er dus proberen aan te denken om meer werk er van te maken om mijn video’s in te spreken in combinatie met hulp van anderen.

Donderdag had ik de opdracht gekregen van Lore om eigenlijk gisteren de route met Tripple te gaan lopen naar de muziekschool en bakker. Als dit dan zou lukken, zou ik vanaf maandag alleen naar de muziekles kunnen gaan. Helaas was het gisteren zo slecht weer dat ik er niet door ben gegaan met de hond. Met slecht weer trajecten gaan lopen zonder doel is niet altijd even motiverend. Van uitstel komt bij mij geen afstel en vermits vandaag het droog was, ondernamen we vandaag de poging om onze route te gaan oefenen. Ik deed de borstband voor mijn action camera ook om zodat ik deze route kon filmen waardoor Lore me toch een feedback kon geven op dit traject.

We begonnen dus aan onze route. Een route met toch wel dagdagelijkse obstakels. We passeerde en persoon met een hondje. Tijdens het passeren keek Tripple even naar het hondje, gelukkig zonder al te veel problemen zodat we onze route verder konden zetten. Als we het padje uitkwamen moesten we een lang stuk rechtdoor lopen zonder obstakels. Tripple liep hier zeer netjes en we voelde elkaar goed aan. Positieve feedback was ok en op het rechte stuk moest ik naar mijn gevoel ook veel minder zeggen tegen haar. Bij het kruispunt aan de muziekschool aangekomen moest ze voor mij het zebrapad aangeven net als de stoeprand wat ze ook perfect uitvoerde.

Aan de muziekschool was het veel drukker vandaag. Op zaterdagvoormiddag om 11u? Ja, een normaal uur dat het druk is want het is de wissel van de lessen. Leerlingen die naar binnen gaan of naar buiten komen. Ouders die hun kinderen staan op te wachten of komen brengen. Een drukte. Op weg naar de ingang was er zelfs een oudere persoon die dacht even niet opzij te gaan voor ons tot zijn echtgenote hem zei:” schatje, zou je eens niet opzij gaan?”. Tripple bleef hier dan ook netjes op haar looplijn lopen want ze kon op dat moment geen andere richting uit. De kinderen bleven gelukkig allemaal netjes van de hond af. Na dat we de route naar de ingang hadden verkend, moesten we nog even naar de bakkerij die langst de muziekschool ligt. Ook hier op zaterdag is het steeds een hoogdag voor de bakker. We hebben zeker 10 min. moeten aanschuiven. Terwijl we aan het aanschuiven waren deed ik mijn mondmasker op en bleef Tripple netjes wachten. Bij het binnengaan van de bakkerij gaf ze netjes de drempel aan. Al die lekkere geurtjes in de bakkerij, Tripple was een beetje nieuwsgierig maar gedroeg zich keurig. De route terug naar huis verliep heel vlotjes. Wat was ik zo fier op mijn Tripple omdat ze dit zo goed had gedaan. In onze leerweken voor de 2^de keer op solo gaan. Eigenlijk was mijn zenuwen toch voor niks nodig.

We brachten het tot een goed einde!

Update van Philippe & Tazzy

26 november 2021

Update Philippe en Tazzy: Ondertussen zijn we nu alweer vrijdag. Het is nu 4 dagen geleden maar helaas was ik deze week een wrak. Dat stom vaccin toch. Heb een paar dagen gewoon in bed doorgebracht omdat ik toch wel veel last had van de bijwerkingen. Natuurlijk iedere persoon reageert daar anders op. Ik vind dit nu wel vervelend dat dit mij dit nu weer moet overkomen. Jammer dat dit nu net tijdens de periode is dat Tazzy er net is. Zo gemotiveerd om 2 x per week naar BASF te gaan, maar dat plan moet ik toch even terugschroeven tot ik me zeker wat beter voel. De afgelopen week heeft Tazzy dan ook niet gewerkt en eigenlijk alleen maar wat gespeeld met Tripple in de namiddag als ze terug was van haar class. Ja, zo zonde maar laten we hopen dat ik volgende week terug naar het werk kan gaan. Tazzy maar ook Tripple voelde heel goed aan dat er wat scheelde met mij. Af en toe kwamen ze dan ook wel een uitgebreidere knuffel geven om mij te troosten.

Manuella & Tripple – Class week 2

Deze week focussen we ons op de routes naar mijn werk, naar de muziekschool, de bushalte op de Bist en bakker en apotheek. Langzaam kunnen we dit verder uitbreiden. Helaas was afgelopen week niet elke dag droog weer voorspelt waardoor we wel eens wat nat werden.

Op maandag oefende we toch wel een spannende route in combinatie met een pianoles. Spannend voor mij om te spelen voor publiek maar aan de andere kant hadden we meteen al pech dat de lift buiten werking was. Dus opeens oefende we dan ook al meteen het moeilijkste obstakel voor mij, de trappen. Een stevige klim want mijn klaslokaal ligt op de 6^de verdieping van de muziekschool. Bewust hadden we ervoor gekozen om mijn pianoles in de voormiddag door te laten gaan zodat we in alle rust konden kijken hoe zowel ik als Tripple op alle prikkels zouden reageren. De pianoles verliep ontzettend goed en Tripple vond ook haar plekje onder mijn benen. Ze genoot precies wel van de pianomuziek (zie filmpje)

De beklimming net als de afdaling van de trappen verliep vlotter dan ik had verwacht. Wel op mijn eigen tempo, maar dat was voor Tripple niet erg. Afhankelijk van wanneer ik mijn brood heb besteld oefende we de route naar de bakker ook nog even omdat dit toch wel aansluitend zal gebeuren voor of na dat ik naar de muziekschool ben geweest.

Op zowel dinsdag als woensdag kwam de pittigste route van heel mijn opleiding er aan. De route van thuis naar mijn werk. Ik ben niet zo lang onderweg naar mijn werk, maar het is wel een heftige route. Eerste keer met Tripple in harnas ook op de bus. Dit is iets waar ik heel hard aan moet gaan wennen omdat Ik haar in de bus niet echt geleidenwerk kan laten doen. Dit om verschillende redenen zoals drukte, een bus die al aan het rijden is terwijl je nog niet zit. Je moet je als blinde/slechtziende ook nog eens vasthouden. Daarom is geleidenwerk niet altijd even handig. Maar met de tips die ik gekregen heb kan ik me hierin wel behelpen. De tijd zal het wel allemaal uitwijzen om te zien hoe de medemens hierop reageert. De busritten verliepen rustig, al was er toch wel weer iemand die Tripple wilde strelen. Ja, had haar hesje met de tekst ‘niet aaien’ niet aan en natuurlijk als de hond tussen de benen zit, dan zien de mensen niet altijd het harnas. We oefende 2 keer iedere dag de route naar het werk en op dinsdag gingen we zelfs even binnen op mijn bureau. Enkele collega’s waren al gecharmeerd door de charmes van Tripple. Dinsdag heeft ze dan ook kennis gemaakt met de bench in mijn bureau maar we konden niet lang blijven omdat er nog patiënten waren die aankwamen. Maar op woensdag heeft ze dan wel even in haar bench kunnen liggen.

Op woensdag probeerde Lore haar te verstoppen achter alle hoekjes die ze maar kon tegenkomen zodat ze ons van op afstand kon evalueren. We merkte dat Tripple daar het in begin best wel moeilijk mee had maar des te langer we onze route aan het lopen waren, des te gemakkelijker werd het wel voor Tripple. Ondertussen zijn ook de denkspelletjes (ik had er 2 besteld) van Nina Ottenson. Blijkbaar al niveau 3, maar dat maakte niet uit zei Lore. Lore legde uit hoe deze spelletjes werkte.
Bij slecht weer was dit zeker een alternatief want met de grote Kong in huis spelen was toch niet zo ideaal. Samen met Lore bekeken we de spelletjes en ook hoe de honden hierop reageerde. Dit was dan ook weer een oefening om nog meer onze band te versterken.

Op donderdag was het best wel spannend moet ik toegeven, nu moet ik met Tripple de route naar de apotheek solo gaan lopen zonder Lore achter ons. Er is afgesproken dat Lore ons van op afstand volgt en evalueert. Vooral belangrijk dat Tripple haar niet zou opmerken. Eigenlijk deed Tripple het heel goed. Ongeveer op het einde van de straat denken we wel dat ze Lore zou kunnen gezien hebben, maar al snel was ze weer gefocust op haar werk. Ook de grote groep van lagere school kinderen die ons passeerden verliep vlotjes. Ik moet me nog vooral aanpassen aan haar wandeltempo en ook rekening houdend met haar emmertje.

De feedback van Lore nadien was héél positief en ze had verwacht hoe het moest lopen. We werkte vlotjes en Tripple stond ook minder te bewegen aan de zebrapaden en was rustig en relaxed. We waren een mooie combinatie.

We lieten de honden ook kennis maken met de hondenschoenen die we nog hadden van C&C. Bij hun waren we eigenlijk te laat toen we ermee begonnen, maar deze twee hebben nu de ideale leeftijd. Schoentjes willen we in de winter gaan gebruiken omdat er hier nogal veel zout wordt gestrooid. Dat heb je natuurlijk als je in de stad woont, maar ook bij Philippe op het werk wordt er nogal wat gestrooid. Tazzy leek hier geen problemen mee te hebben maar Tripple was hier iets minder happig op. Toen Philippe en Tazzy voor de laatste keer een route gingen lopen met Lore, oefende ik nog even met de schoentjes bij Tripple. 2 aan de achterpoten was fase 1 maar al snel ontdekte we dat deze schoenen die we hadden eigenlijk te groot waren. Dus… ik bestel er maar een setje bij en 2 maatjes kleiner dan dat we al hadden.

En ondertussen zijn we alweer vrijdag en vandaag kwam Lore niet. BCG had de agenda ingepland. Ik zou dan ook de route eens naar de muziekschool lopen om te zien hoe het verliep, maar helaas, het was een winderige regenachtige dag waardoor we de route vandaag niet hebben gelopen en als het deftig weer is in het weekend, dan lopen we deze route wel. Het is goed dat Tripple en ik even een rustpauze inlassen want merken toch wel dat Tripple dat nog kan gebruiken.

Geweldig nieuws

Dag lieve vrienden,

Eindelijk is het dan zover! Met veel trots kan en mag ik jullie het blijde nieuws meedelen.
Bewust heb ik er ook voor gekozen om het nog niet meteen aan de grote klok te hangen. Het was voor mij ook belangrijk om me hier in alle rust te kunnen op voorbereiden op een nieuw hoofdstuk in mijn leven.

Maar… het leuke nieuws is dat er voor mij ook een nieuwe blindengeleidehond klaar was die mijn pad heeft gekruist. Het verlossende nieuws was er al in oktober, maar op 15 november 2021 ben ik dan gestart met mijn class. Wat ben ik toch ook blij met deze nieuwe mooie combinatie. Een waardige opvolging voor mijn vorige blindengeleidehond Chivas die op 26 september 2021 definitief met pensioen ging en nu ten volle geniet van zijn welverdiende gouden mandje. Dit nieuw lichtpuntje kwam er nadat de afgelopen drie maanden voor mij enorm heftig waren. Maar nu brengt dit lichtpuntje rust en vrede in mijn leven en heb ik het ook kunnen plaatsen dat Chivas gelukkig is.

**Tripple**

Dus nu stel ik je even het nieuwe blondje voor. Tripple is een 2-jarige blonde labrador en is het zusje van Tazzy die Philippe nu begeleidt in het dagelijkse leven. Net als Tazzy heeft ze ook verschillende kleurschakeringen bruin in haar vacht zitten. Volgens de beschrijvingen van anderen komt dit heel mooi uit. Tripple is geboren in augustus 2019. Onze horoscoop leeuw, dat hebben we dan toch al gemeen.

Haar enthousiasme, vriendelijkheid, vrolijkheid, het speelse dat ze nog heeft. Telkens je nog maar naar haar durft te kijken dan charmeert ze je al. Ze is een hondje met een speciale handleiding en ook een tong die je lachspieren echt wel triggert om te beginnen met te lachen. Je kan niet naar haar kijken zonder een glimlach te hebben om je mond. Tripple heeft zo een speciaal snoetje en zo anders dan de stoere snoet van Chivas. Het is moeilijk te beschrijven maar Tripple draagt haar vrolijke energie echt wel over op mij.

Ik breng ook nog zeker een verslag zoals Philippe heeft gedaan over mijn weken class met Tripple, maar nu moet ik me nog bezighouden met haar en ben ik ook wel snel moe na zo een intense class weken tot nu toe.

Snel zullen jullie van ons nog updates kunnen lezen.

Liefs Manou & Tripple.

Tazzy een rustdag want baasje reageert niet goed op vaccin

Maandagnamiddag gisteren dus kreeg ik (Philippe) ook mijn 3^de prik en deze keer was het van Moderna. Wat hoopte ik dat ik er geen last van zou hebben. Ik wilde vandaag nog eens een poging wagen om naar het werk met Tazzy te gaan. Door al die coronamaatregelen is mijn werkritme al helemaal verstoord is. Dit is toch ook niet de ideale situatie en vooral al je nog veel moet leren en oefenen met een nieuwe blindengeleidehond. Helaas, ik voelde me niet goed en opnieuw had ik koorts met temperaturen van boven de 38 graden. Dat was toch even vloeken want ik had helemaal geen controle over mijn lichaam. Ik kon zelfs niet onder de voeten uit. Er zat dus niets anders op dan Tazzy maar wat rust te gunnen. Ik had geen andere keuze.

Manuella en Tripple hadden nog steeds class en hadden in de voormiddag hun bezigheid. De route naar het werk oefenen wat voor hen toch ook wel belangrijk was (verslag: Manuella & Tripple – Class week 2) ). Het was voor Manuella ook wel een intensieve training geweest maar gelukkig nam ze de tijd om met Tazzy namiddag ook te spelen. Ze had voor beiden honden een ‘Kong’ wiebelbal gevuld met enkele lekkernijen zoals wortel en groentesnoepjes. Zo hield ze de honden toch meer dan een half uurtje bezig in de tuin en werden ze ook beloond. Laten we hopen dat ik deze week toch nog naar het werk zou kunnen.