Goeiemorgen! We hoopten vandaag tot 8u te kunnen slapen maar daar dacht Tazzy toch wel even anders over. Om half zes begon ons meneertje al te zeuren en dat bleef hij doen tot dat Philippe opstond. We moeten toch dringen die wekker van Tazzy eens gaan bijschaven want dat kruipt op den duur echt wel in je kleren.
Uiteindelijk om acht uur nadat Philippe beiden honden om half zes al eten had gegeven en buiten had gelaten, toch opgestaan. Opnieuw werd ik om 10u in het ziekenhuis verwacht. Op tijd vertrokken want met de bussen weet je nooit waardoor we eigenlijk 25 min. We waren opnieuw te vroeg aangekomen maar ja, als je afhankelijk bent van het openbaar vervoer, dan is dit moeilijk in te schatten. Tripple wist me opnieuw te verassen vandaag om met enkele commando’s te weten naar welke dienst ze moest gaan.
Gelukkig is dit een dienst waar ik eigenlijk niet vaak naartoe moet komen. Om stipt 10u werd ik binnengeroepen Vandaag was Tripple al iets minder overprikkelt maar toch nog genoeg. Ik moest haar echt tot rust brengen zodat ze rustig zou gaan liggen terwijl het kastje en de plakkers werden verwijderd. Gelukkig duurde dit nog geen 5 min. en opnieuw binnen de 10min. waren we buiten. Soms kan een ziekenhuisbezoek een blitz bezoek zijn. Gelukkig maar. Eigenlijk de route van en naar het ziekenhuis is eigenlijk een vrij simpele route.
De winkel
Bij het terugkomen van het ziekenhuis moesten we afstappen aan de ‘Bist’. In plaats van naar huis te wandelen gaf ik Tripple aanwijzingen om naar de Carrefour te gaan die op 300m van de bushalte ligt. 10u45 en toch best al druk in de winkel. Drukker dan ik had verwacht. De eerste keer dat ik in de winkel kwam met haar. Echt aanwijzingen geven aan haar en je moet dan eigenlijk de winkel met zijn hele indeling uit je hoofd kennen. Het was echt niet zo simpel en ik had maar een paar dingen nodig.
Ondanks de drukte en de eerste keer deed Tripple het wel goed maar er waren zowel voor mij als voor haar toch wel wat prikkels. Een irritante fase is het aanschuiven aan de kassa en als je dan je spullen op de band legt. Mensen die dan al met hun winkelkar zo dicht achter je staan en snel hun spullen ook op de band willen gaan leggen. De ongeduldigheid van de mensen waar ik nerveus van word. Als je dan je spullen in het tasten bent en je wil je hond dan ook nog onder controle houden en je moet betalen? Dat is niet zo gemakkelijk en dan ook nog eens mensen die langst je doorlopen.
Ik heb toch wat ik moest hebben en het toch maar beslist om boodschappen uit te stellen voor lange tijd. Lang leve het leveren aan huis van de boodschappen! Als er iets dringend is en ik moet niet sleuren met zakken dan zal ik wel eens naar de winkel gaan of ik zal eens onze hulplijnen inschakelen want momenteel is het niet te doen in de winkel. Gelukkig had ik maar een kleine boodschappentas vast maar het zou een uitdaging worden met Tripple.
Maar welke route zou nu het gemakkelijkste zijn naar huis? Ik besloot over het plein recht op recht naar huis te stappen. Dat was niet zo simpel want Tripple kon het zebrapad niet meteen vinden. Ik denk dat ik dus volgende keer de route via de bushalte maar terug ga lopen. Die is misschien 100m langer maar wel veel veiliger dan het plein waar eigenlijk helemaal geen oriëntatievoorzieningen zijn voor ons. Een nieuwe uitdaging naar die winkel maar we zijn toch heelhuids thuis geraakt en daar was ik wel blij om. Intensief en toch wel vermoeiend moet ik toegeven.
Na de middag was het een rustmoment voor beiden honden. Tazzy had vandaag niet gewerkt want Philippe werkte vandaag van thuis uit. Ook kwam onze poetshulp langst en terwijl zij dan het ene gedeelte kuist liggen de honden in een andere ruimte en zo wordt er afgewisseld. Gelukkig waren er droge momenten waardoor er even ook buiten gespeelt kon worden want momenteel kunnen de honden zonder ons nog niet alleen buiten spelen. Als ze te enthousiast en te opgewonden worden komt hun kattenkwaad naar boven en gaan ze plantjes uittrekken. Dat is vooral iets wat Tripple doet en Tazzy gaat doodleuk net als een koe eten van de planten.