Wat vliegt de tijd!
Het is toch niet te geloven. Letterlijk, maar ook figuurlijk vliegt de tijd wel voorbij. Je hebt nog niet de tijd om op het einde van de avond even rustig na te genieten van de dag die net gepasseerd is. De tijd, die trekt zich nergens iets van aan en blijft maar doorlopen. Soms lijkt het echt of we met die opgelegde 24u die ieder van ons ter beschikking heeft, niet toe komen. Het gejaagde leven dat wij voor corona hadden lijkt langzaam terug mee bezit te nemen van ons, hoe hard we ons er ook tegen verzetten. De algemene maatschappij leeft gejaagd. Als stadsmens moet je mee in het snelle leven. Soms zou ik de tijd een halt willen toeroepen zodat de tijd rustig voorbij zou gaan, maar helaas bestaat die oplossing niet.
Het was dus wel een goede bewuste keuze geweest om toch wat te leven met de voet op de levensrem. Het gejaagde stresserende leven niet helemaal toe te laten in ons leven. Gewoon er op letten dat we nu met de honden alles op een rustigere tempo kunnen doen. Je merkt natuurlijk wel een enorm verschil tegenover de opleidingsfase en de eerste maanden van Chivas en Cenna bij ons. Zij waren genoodzaakt om tijdens de Class en de postclass alles te leren met ons waardoor we ook veel sneller meekonden in de maatschappij. Met Tazzy en Tripple is het wat anders omdat onze class aangepast werd in functie van de covid maatregelen die er heerste tussen oktober 2021 en nu vandaag. Momenteel hebben we nog maar een kleine regio verkent met de honden, maar het is de bedoeling om onze grenzen snel te kunnen verleggen.
De tijd… Daar gaan we weer… Gejaagd door de tijd die maar wil dat wij vooruit gaat!