geleidenhond – Pagina 2 – Een blog over onze blindengeleidehonden

Poging nr2 voor Philippe en Tazzy om naar BASF te gaan.

Poging nummer 2 voor Philippe om naar BASF te gaan. Deze keer was hij zijn badge niet vergeten en zaten ze om 7:05 op de bus richting werk. Het was geen al te drukke ochtendspits waardoor Philippe voldoende tijd had om aan de busterminal van het werk te wisselen naar de bus die hen naar de juiste locatie zal brengen op het terrein. Philippe zijn bureau ligt ongeveer 2 km en half stappen van de hoofdingang waar ze met de bus aankomen. Pas op! BASF is geen klein domein hoor. Ondertussen begint Tazzy de route toch wel te kennen ondanks dat ze maar een aantal keer per week naar het werk mogen door de nog steeds aanwezige maatregelen van covid.

Op zo een groot bedrijventerrein mag je niet zomaar overal komen. Ook Philippe heeft hier door zijn visuele beperking al extra regels over gekregen. Er is dan met zijn leidinggevenden ook afgesproken welke routes hij kan en mag lopen. In geval dat er iets zou moeten gebeuren en Philippe is niet binnen, dan zouden ze hem meteen kunnen vinden. Een chemisch bedrijf is geen koekjesfabriek é. Regels die er al waren toen Cenna er was. Philippe heeft ook een grote losloopweide gekregen toen Cenna

En wat was de zus superblij dat haar broertje op tijd thuis was. Eerste 10 min. Hebben ze in de tuin echt liggen rennen achter elkaar en wilden ze toch even spelen. Spelen was dan ook wel snel voorbij toen we met hun eten eraan kwamen. Tja, Tripple had een rustdag onverwacht ingepland gekregen want baasje voelde zich wat ziekjes. Spierpijn en toch wel vermoeid en weinig stabiliteit in de benen. 2 van de symptomen van corona. Moeten we ons zorgen maken of gewoon uitzieken? Of is het een reactie van de boosterprik van 3/12? Hadden toch maar een afspraak bij de huisarts gemaakt voor een check-up en ook een sneltest te laten uitvoeren voor de zekerheid want er komen toch wel enkele belangrijke en drukke dagen aan in de volgende 2 weken.

Philippe & Tazzy week 3 in class

Wat vliegt de tijd toch wel snel voorbij. Ondanks dat we met zijn allen in een donkere periode zitten door covid, heb ik de indruk dat het toch met momenten chaotisch is in die buitenwereld. Gelukkig zit ik nog in ons veilig bubbeltje en kan ik zonder al te veel zorgen mijn 3^de week starten in class met Tazzy.

Afgelopen weekend was er een verlengd weekend dat toch wel rustig was. Ja, wat wil je? Halloweenweekend, het uur werd aangepast van de zomer- naar het winteruur en dan was er nog Allerheiligen, de dag dat men de doden herdenkt. Een verlengd weekend om gewoon in ons kot te blijven. Uitstapjes met Tazzy maken mochten we toch nog niet doen en we hadden onze rust toch wel nodig.

Deze week kwam Lore 3 dagen deze week om te trainen. We zouden enkele routes opnieuw oefenen zoals de routes naar de bushalte van het werk, de route naar de apotheek. Ook namen we op vrijdag de bus naar Antwerpen want we liepen de route naar Manuella haar werk eens een keertje. Dit zou ik af en toe ook wel eens doen met Tazzy. Zo wist Lore al hoe de route naar Manuella haar werk was want dit is ook geen al te gemakkelijke route met vele obstakels. Het was een aangename verassing om één van mijn oude collega’s nog eens een keertje terug te zien. Mijn oude collega is nu een collega van Manuella geworden en dat is wel leuk.

We gingen ook opnieuw een keertje trainen op mijn werk en enkele dingen herhalen. Deze week namen we de route van de bushalte naar mijn ouders ook bij. We reden met de auto naar Aartselaar om daar de omgeving wat te verkennen en de route naar mijn ouders te lopen. Volgende week gaan we dan de route met de bus doen.

Momenteel loop ik nog alleen met Tazzy en is Manuella nog niet in beeld gekomen. Naar de toekomst is het toch de bedoeling dat we weer wat meer kunnen gaan wandelen. Al dan niet met ook een 2^de blindengeleidehond voor Manuella. Momenteel houdt Manuella zich nog wat op de achtergrond. Natuurlijk knuffelt ze ook met Tazzy en speelt ze er ook mee. De hond heeft evengoed recht op een beetje ontspanning.

Al snel was het dus vrijdagmiddag en tijd om deze week ook weer af te sluiten.
Het verliep deze week wel een beetje vlotter maar toch moet ik over bepaalde dingen nog wel even nadenken want het werken met Tazzy is toch helemaal anders dan het werken met Cenna.

25-10-2021 Philippe & Tazzy – class – week 2

Het afgelopen weekend was ons eerste weekend samen thuis. Niks op de agenda, gewoon rust. Vorige week waren er zowel voor mij als voor Tazzy toch wel heel wat nieuwe prikkels. Aan elkaar leren wennen, op elkaar leren vertrouwen en elkaar wat leren aan te voelen. Ik merk natuurlijk dat ik met Tazzy even een stap moet terug zetten en enkele dingen terug moet opfrissen. Met Cenna verliep het allemaal zo vlotjes omdat we op elkaar ingewerkt waren. Maar nu, nu is het weer alles opnieuw aanleren.

Er is beslist dat ik mijn 2^de week class thuis zou doorbrengen, dit gebeurd wel meer dat een geleidehond gebruiker thuis zijn opleiding verder zet. Stiekem was ik daar toch ook wel blij om, want nu word ik niet meer iedere ochtend uit mijn bed gekraaid door die vervelende haan van in de buurt.

In de afgelopen week leerde we enkele belangrijke trajecten zoals de route naar mijn werk (bushalte waar ik op- en afstap. Dat is niet altijd een even gemakkelijke route omdat hier toch wel regelmatig obstakels staan zoals verkeersborden op het voetpad, afval ophaling op woensdag en de fiets- en voetpaden die hier doorlopend zijn met enkel een kleurverschil. Ja, dat is voor ons een ramp. Ook de route naar de apotheker oefenden we een keertje in. Het waren meestal intensieve sessies van 1u tot max 2u in de voor- en namiddag. We merkte toch dat dit al voldoende was voor ons beiden.

we gingen ook al eens een keertje naar mijn werk om er de omgeving te verkennen. Ja, op een chemisch bedrijf geraak je als buitenstaander niet zomaar binnen. Ik moest op voorhand aankondigen dat ik met Lore zou komen en Lore moest dan enkele veiligheidsfilmpjes bekijken en vragen beantwoorden. Dat is hier op het werk een standaardprotocol. Tazzy was precies niet zo onder de indruk van dit alles. Natuurlijk gingen we al op bepaalde stukken trainen zoals binnen en buiten gaan via het poortje. Mijn bureau even verkennen en ook Tazzy mocht kennis maken met zijn nieuw plekje op bureau. Ik merkte natuurlijk op het einde van de trainingssessies dat ook Tazzy wel moe was. Dat is ook niet abnormaal é, je moet zoveel nieuwe dingen die we moeten aanleren.

Natuurlijk loopt het niet altijd even perfect. Al die commando’s die we terug moeten opfrissen, hier en daar zijn er nieuwe commando’s gekomen in plaats van andere commando’s die wij 8 jaar geleden hadden geleerd. Gelukkig is Lore hier héél alert op om ons te corrigeren. Het is goed om hier samen met haar toch wel de tijd voor te nemen want ik moet toegeven dat dit toch zo anders werken is dan met Cenna. Gelukkig heb ik al tonnen ervaring omdat ik altijd grote honden heb gehad en ook al een eerste geleidehond had. Al deze ervaring is toch wel ideaal om mee te nemen in deze nieuwe uitdaging.

Eigenlijk al snel was het vrijdagmiddag en eindigde onze 2^de class. Er zijn veel dingen gebeurd en vermoedelijk zal ik nog dingen vergeten zijn om te vertellen, maar in ieder geval, beiden zijn we blij dat het wel weekend is dat we weer wat kunnen bij rusten. Helaas wordt er op zaterdag 30/10 de klok weeral verzet van 3u naar 2u. Dat is een uurtje langer slapen, maar dat wil ook zeggen dat zowel wij als de hond hier toch wel last van ondervind. Dat zullen we dus volgend week wel ervaren. We hebben nu een verlengd weekend want maandag is het 1 november (Allerheiligen) en dan wordt er niet gewerkt en komt Lore ook niet!.

Zo dit was de update van week 2.

Liefs