Manuella & Tripple – Class week 2

Deze week focussen we ons op de routes naar mijn werk, naar de muziekschool, de bushalte op de Bist en bakker en apotheek. Langzaam kunnen we dit verder uitbreiden. Helaas was afgelopen week niet elke dag droog weer voorspelt waardoor we wel eens wat nat werden.

Op maandag oefende we toch wel een spannende route in combinatie met een pianoles. Spannend voor mij om te spelen voor publiek maar aan de andere kant hadden we meteen al pech dat de lift buiten werking was. Dus opeens oefende we dan ook al meteen het moeilijkste obstakel voor mij, de trappen. Een stevige klim want mijn klaslokaal ligt op de 6de verdieping van de muziekschool. Bewust hadden we ervoor gekozen om mijn pianoles in de voormiddag door te laten gaan zodat we in alle rust konden kijken hoe zowel ik als Tripple op alle prikkels zouden reageren. De pianoles verliep ontzettend goed en Tripple vond ook haar plekje onder mijn benen. Ze genoot precies wel van de pianomuziek (zie filmpje)

De beklimming net als de afdaling van de trappen verliep vlotter dan ik had verwacht. Wel op mijn eigen tempo, maar dat was voor Tripple niet erg. Afhankelijk van wanneer ik mijn brood heb besteld oefende we de route naar de bakker ook nog even omdat dit toch wel aansluitend zal gebeuren voor of na dat ik naar de muziekschool ben geweest.

Op zowel dinsdag als woensdag kwam de pittigste route van heel mijn opleiding er aan. De route van thuis naar mijn werk. Ik ben niet zo lang onderweg naar mijn werk, maar het is wel een heftige route. Eerste keer met Tripple in harnas ook op de bus. Dit is iets waar ik heel hard aan moet gaan wennen omdat Ik haar in de bus niet echt geleidenwerk kan laten doen. Dit om verschillende redenen zoals drukte, een bus die al aan het rijden is terwijl je nog niet zit. Je moet je als blinde/slechtziende ook nog eens vasthouden. Daarom is geleidenwerk niet altijd even handig. Maar met de tips die ik gekregen heb kan ik me hierin wel behelpen.  De tijd zal het wel allemaal uitwijzen om te zien hoe de medemens hierop reageert. De busritten verliepen rustig, al was er toch wel weer iemand die Tripple wilde strelen. Ja, had haar hesje met de tekst ‘niet aaien’ niet aan en natuurlijk als de hond tussen de benen zit, dan zien de mensen niet altijd het harnas.  We oefende 2 keer iedere dag de route naar het werk en op dinsdag gingen we zelfs even binnen op mijn bureau. Enkele collega’s waren al gecharmeerd door de charmes van Tripple. Dinsdag heeft ze dan ook kennis gemaakt met de bench in mijn bureau maar we konden niet lang blijven omdat er nog patiënten waren die aankwamen. Maar op woensdag heeft ze dan wel even in haar bench kunnen liggen.

Op woensdag probeerde Lore haar te verstoppen achter alle hoekjes die ze maar kon tegenkomen zodat ze ons van op afstand kon evalueren. We merkte dat Tripple daar het in begin best wel moeilijk mee had maar des te langer we onze route aan het lopen waren, des te gemakkelijker werd het wel voor Tripple. Ondertussen zijn ook de denkspelletjes (ik had er 2 besteld) van Nina Ottenson. Blijkbaar al niveau 3, maar dat maakte niet uit zei Lore. Lore legde uit hoe deze spelletjes werkte.
Bij slecht weer was dit zeker een alternatief want met de grote Kong in huis spelen was toch niet zo ideaal. Samen met Lore bekeken we de spelletjes en ook hoe de honden hierop reageerde. Dit was dan ook weer een oefening om nog meer onze band te versterken.

Op donderdag was het best wel spannend moet ik toegeven, nu moet ik met Tripple de route naar de apotheek solo gaan lopen zonder Lore achter ons. Er is afgesproken dat Lore ons van op afstand volgt en evalueert. Vooral belangrijk dat Tripple haar niet zou opmerken. Eigenlijk deed Tripple het heel goed. Ongeveer op het einde van de straat denken we wel dat ze Lore zou kunnen gezien hebben, maar al snel was ze weer gefocust op haar werk. Ook de grote groep van lagere school kinderen die ons passeerden verliep vlotjes. Ik moet me nog vooral aanpassen aan haar wandeltempo en ook rekening houdend met haar emmertje.

De feedback van Lore nadien was héél positief en ze had verwacht hoe het moest lopen. We werkte vlotjes en Tripple stond ook minder te bewegen aan de zebrapaden en was rustig en relaxed. We waren een mooie combinatie.

We lieten de honden ook kennis maken met de hondenschoenen die we nog hadden van C&C. Bij hun waren we eigenlijk te laat toen we ermee begonnen, maar deze twee hebben nu de ideale leeftijd. Schoentjes willen we in de winter gaan gebruiken omdat er hier nogal veel zout wordt gestrooid. Dat heb je natuurlijk als je in de stad woont, maar ook bij Philippe op het werk wordt er nogal wat gestrooid. Tazzy leek hier geen problemen mee te hebben maar Tripple was hier iets minder happig op. Toen Philippe en Tazzy voor de laatste keer een route gingen lopen met Lore, oefende ik nog even met de schoentjes bij Tripple.  2 aan de achterpoten was fase 1 maar al snel ontdekte we dat deze schoenen die we hadden eigenlijk te groot waren. Dus… ik bestel er maar een setje bij en 2 maatjes kleiner dan dat we al hadden.

En ondertussen zijn we alweer vrijdag en vandaag kwam Lore niet. BCG had de agenda ingepland. Ik zou dan ook de route eens naar de muziekschool lopen om te zien hoe het verliep, maar helaas, het was een winderige regenachtige dag waardoor we de route vandaag niet hebben gelopen en als het deftig weer is in het weekend, dan lopen we deze route wel. Het is goed dat Tripple en ik even een rustpauze inlassen want merken toch wel dat Tripple dat nog kan gebruiken.

**Geweldig nieuws**

Dag lieve vrienden,

Eindelijk is het dan zover! Met veel trots kan en mag ik jullie het blijde nieuws meedelen.
Bewust heb ik er ook voor gekozen om het nog niet meteen aan de grote klok te hangen. Het was voor mij ook belangrijk om me hier in alle rust te kunnen op voorbereiden op een nieuw hoofdstuk in mijn leven.

Maar… het leuke nieuws is dat er voor mij ook een nieuwe blindengeleidehond klaar was die mijn pad heeft gekruist. Het verlossende nieuws was er al in oktober, maar op 15 november 2021 ben ik dan gestart met mijn class. Wat ben ik toch ook blij met deze nieuwe mooie combinatie. Een waardige opvolging voor mijn vorige blindengeleidehond Chivas die op 26 september 2021 definitief met pensioen ging en nu ten volle geniet van zijn welverdiende gouden mandje. Dit nieuw lichtpuntje kwam er nadat de afgelopen drie maanden voor mij enorm heftig waren. Maar nu brengt dit lichtpuntje rust en vrede in mijn leven en heb ik het ook kunnen plaatsen dat Chivas gelukkig is.

**Tripple**


Dus nu stel ik je even het nieuwe blondje voor. Tripple is een 2-jarige blonde labrador en is het zusje van Tazzy die Philippe nu begeleidt in het dagelijkse leven. Net als Tazzy heeft ze ook verschillende kleurschakeringen bruin in haar vacht zitten. Volgens de beschrijvingen van anderen komt dit heel mooi uit. Tripple is geboren in augustus 2019. Onze horoscoop leeuw, dat hebben we dan toch al gemeen.

Haar enthousiasme, vriendelijkheid, vrolijkheid, het speelse dat ze nog heeft. Telkens je nog maar naar haar durft te kijken dan charmeert ze je al. Ze is een hondje met een speciale handleiding en ook een tong die je lachspieren echt wel triggert om te beginnen met te lachen. Je kan niet naar haar kijken zonder een glimlach te hebben om je mond. Tripple heeft zo een speciaal snoetje en zo anders dan de stoere snoet van Chivas. Het is moeilijk te beschrijven maar Tripple draagt haar vrolijke energie echt wel over op mij.

Ik breng ook nog zeker een verslag zoals Philippe heeft gedaan over mijn weken class met Tripple, maar nu moet ik me nog bezighouden met haar en ben ik ook wel snel moe na zo een intense class weken tot nu toe.

Snel zullen jullie van ons nog updates kunnen lezen.

Liefs Manou & Tripple.

Manuella en Tripple Claas week 1

Amai… Het is alweer vrijdagmiddag. Wat vliegt een week toch wel snel voorbij. De tijd blijft echt niet stil staan en als je zo druk bezig bent heb je er niet altijd een besef van. Ook voor mij was het wel een intensieve week geweest.

Maandagochtend om half 10 startte dan mijn class met Tripple. Beetje anders dan normaal, maar wel een goed alternatief in deze gekke corona periode. Normaal gezien moest ik ook naar het BCG, maar omdat Philippe nu in zijn 4de week class zat met Tazzy, was er afgesproken dat ik mijn class thuis zou krijgen. Dit was voor Lore dan 2 vliegen in één klap. Zo kon zij nog verder Philippe & Tazzy ondersteunen waar nodig was en kon ze ook met ons startten. Dit was ook voor Tripple een ideale oplossing.

In de voormiddag was het de gekende introductie over de hond en werden de commando’s overlopen die ik voor een groot gedeelte al kende. In de tussentijd van de afgelopen 8 jaar waren er enkele nieuwe commando’s bijgekomen maar waren er ook enkele veranderd of weggelaten. Dat gaat in het begin nog wel even wennen zijn. Na de intro gingen we appèl oefeningen doen in de garage. Daar waren geen vreemde geuren, geen vreemde prikkel. In de buitenomgeving was dit nu even wat te moeilijk. We overliepen de oefeningen en telkens Tripple deze goed deed, mocht ik haar belonen met een snoepje. Ik ontdekte al snel dat aan de hand van een bepaald woord Tripple mocht beloond worden. Ja, en laat dat nu net een woord zijn dat ik vaak gebruikte met Chivas in allerlei situaties. Dus hier moet ik dan wel even aan gaan wennen om dit niet meer te gebruiken. Na deze oefeningen. Na de oefeningen maakte we een ontspannende  wandeling zonder harnas. Ik liep aan de arm van Lore en Tripple gewoon aangelijnd. Een stukje aan de arm en dan een stukje ook met mijn witte stok. Eens te zien of Tripple ook met mij op de eerste dag zo ontspannend zou meelopen. Na de wandeling was het een rustpauze en aten we een kleine lunch

Namiddag liepen Lore en ik even zonder Tripple in de straat een klein toertje.  Lore Leidde me en gaf me al instructies maar zonder Tripple. Ik moest het harnas aanvoelen en ook de nieuwe commando’s toepassen. Lore hield het harnas gewoon vast zodat ik het kon aanvoelen. Best wel een gek zicht voor de mensen die ons zagen lopen. Nadien deden we het harnas aan bij Tripple dat ook in verschillende stappen moet gebeuren. Praktisch hetzelfde als bij Chivas maar toch helemaal anders.

Klaar om de eerste keer echt met Tripple te gaan werken. Ik was best een beetje nerveus, maar dat was snel over. Best wel spannend met een nieuwe hond de buitenwereld in. Lore gaf instructies en het ging zelfs zo goed dat we al snel meer als een uurtje hier mee bezig geweest zijn. Dit was meteen voor de eerste dag toch al wat pittig.

Op dinsdag kwam Lore niet omdat er een activiteit voor het team was gepland op het BCG. Een verplichte activiteit, maar ik had huiswerk gekregen van Lore. Mijn appèl oefeningen met Tripple in de garage oefenen en een wandelingetje maken in de omliggende straten. Nu ja, dat laatste heb ik niet gedaan omdat ik me nog niet zeker genoeg voelde over de nieuwe situatie. En trouwens, het was ook slecht weer vandaag.

Ook de volgende dagen zou het even pittig blijven. Pittiger dan we hadden verwacht, maar Tripple gaf aan dat het allemaal lukte ondanks haar gevoeligheid. Op woensdag en donderdag trokken we richting Boom. Ik kende deze omgeving wel een klein beetje, al was het toch allemaal vreemd voor me. Dit was een ideale omgeving om te leren oefenen op het aanvoelen van de beugel en Tripple haar signalen. Kleine straatjes, smalle voetpaden, obstakels. We verkende ook 2 verschillende losloopweides in de buurt. We liepen op woensdag door Boom park, al was dit een enorme uitdaging voor ons en best wel beangstigend omdat we in het park een pad moesten volgen waar de fietsers enorm hard rijden. Dit hebben we dan ook maar 1x maal gedaan. Een intense training van een 2u ongeveer. Zoveel dat er op me, maar ook op Tripple afkwam.

De losloopweides die waren wel een grote uitdaging want hier vergat Tripple even dat ze moest werken! Even alle stress eruit, rondrennen, achter andere honden aanhollen, de andere baasjes begroeten. Dat was best wel spannend. Je moet wel niet met goede kleren naar een losloopweide gaan want dat komt echt niet goed. Zeker niet als het er wat vettig is. Maar voor de honden is dit wel eens plezant. Beide weides in Boom waren wel acceptabel en als het er niet te druk is, kunnen we er eens naartoe. Maar we zullen alleen naar de weide gaan als er een ziende persoon bij is om zeker te zijn dat alles veilig is. Op donderdag had Tripple na ons bezoek aan de losloopweide wat meer moeite met haar focus, maar ik gaf haar even de tijd om zich te herpakken zodat we rustig verder konden werken. Op het einde van onze werkdag op donderdag merkte we wel dat het genoeg was geweest voor zowel mij als vooral voor Tripple. Ze heeft het niet opgegeven en heeft me veilig terug tot aan de bus gebracht van het BCG.wat was ik fier op mijn meisje.

Op vrijdag merkte we dat het wat rustiger aan moest gaan en leerde we de route naar de apotheek aan. Eerst aan de leiband als vrije wandeling en ik met de witte stok en nadien nog een keertje maar dan in werkfunctie. De route naar de apotheek was een andere route dan dat we normaal zouden lopen, maar Philippe had deze route met Tazzy zo voorgesteld omdat dit afwijkend was van de vaste routes. We oefende in de voormiddag en zo was er namiddag nog tijd voor Philippe en Tazzy. Philippe en Lore overliepen nog bepaalde dingen in de route van thuis naar zijn Maandag zal Philippe solo dus met Tazzy naar zijn werk gaan.

Met een voldaan gevoel kijk ik terug op deze eerste week class met Tripple. Vermoeiend, intensief, spannend maar ook verrassend. We gaan nu genieten van een weekendje rust met elkaar want dat hebben we nu toch wel verdiend.

Ook voor mij waren de 3 laatste maanden best wel heftig

De laatste 3 maanden waren ook voor mij best wel een heftige periode met allerlei emoties. Vele ups en downs. Altijd had ik al geweten dat deze dag er opnieuw zou aankomen, maar de impact was toch weer helemaal anders dan ik me had voorgesteld.

Philippe

Op 26 augustus 2021 maakte Philippe kennis met zijn eventuele nieuwe blindengeleidehond Tazzy die uiteindelijk een positieve matching bleek te zijn. Eerlijk gezegd hadden wij beiden dit nog niet nu verwacht! Ik wist meteen wat dit zou betekenen. Dit voelde zo dubbel aan deze keer. Wat was ik blij voor Philippe. Ik moest Chivas mee laten gaan verhuizen samen met Cenna. Altijd vanaf het begin hadden we al besproken dat deze twee honden nooit gescheiden zouden kunnen worden. Helaas konden we geen 4 honden houden omdat dit voor ieder van ons te moeilijk zou worden. Philippe & Tazzy zouden dus in class gaan op 18/10/2021.

Chivas en Cenna

Op 26 september verhuisden Chivas & Cenna dus naar Nederland en gingen bij Joyce en Iseaac wonen op 1 van de 5 Waddeneilanden (Vlieland). Dat was en is wel een stukje rijden tussen Antwerpen en Vlieland, maar de honden zijn er gelukkig en voelen zich beiden koning te rijk. Het definitieve afscheid van Chivas, mijn trouw maatje. Maar ook van zusje Cenna afscheid viel dan ook wel erg zwaar voor me. Het afscheid nemen van deze twee kanjers die acht jaar onze trouwe begeleiders waren geweest ging niet voorbij zonder een traan. Ik was in die periode wel een emotioneel wrak. Het vooruitzicht dat er voor mij nog geen opvolger was gevonden en dat die donkere winterperiode er aan kwam, dat waren voor mij geen aangename vooruitzichten.  Maar gelukkig had ik mijn werk nog en mijn lieve collega’s, the love of my live Philippe, enkele dierbare vrienden en familieleden die me hebben gesteund. Ook kon ik mijn verdriet van me afschrijven in het ontwerpen van deze website om dit alles toch een plaats te kunnen geven.

Hoop

De onzekerheid was enorm, maar er was wel een klein lichtpuntje. Een klein sprankeltje hoop dat ik mocht hebben dat ik misschien toch in november een opvolger zou kunnen krijgen. Ik durfde helemaal niet meer te hopen want dat vroeg teveel van mijn emoties.  Maar toch, op maandag 11 oktober, op een moment dat ik het niet had verwacht, kreeg ik ook van het BCG een telefoontje met de melding dat er een kanshebber voor mij was gevonden. Ik was even geschrokken en van blijdschap heb ik echt gehuild en gelachen. Ik wist niet hoe ik mij moest voelen op dat moment.

Matching

Dus op woensdag 13 oktober (2 dagen na het telefoontje) kwam de trainster Lore langst met een kleine blonde labrador Tripple genoemd. Het toeval was dat we haar al eens een keertje bij het bezoek van Tazzy zijn matching hadden ontmoet zodat ze een boodschapje kon doen, maar nu, nu kwam Tripple mee met Lore om te zien of wij met ons 2 een positieve matching zouden kunnen zijn. De eerste indrukken, de kennismaking in huis, het lopen in harnas was positief. Dat viel zo goed mee dat ook ik het verlossende bericht kreeg dat we in class zouden kunnen gaan. Dit alles ging zo snel en ik wist dat mijn class zou starten op 15 november. Jammer genoeg kon ik niet samen met Philippe in class gaan die volgende week voor hem zou starten. Ik had nu de tijd om in die 4 weken alles te regelen met mijn werk want ik zou toch een aantal weken er tussen uit zijn. Wat was ik opgelucht  dat ik toch nog al bij al snel een opvolger zou hebben. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik Chivas niet ben vergeten. Er zijn toch nog kleine momenten dat als ik over mijn maatje vertel dat dit gebeurd met een krop in de keel en soms een klein traantje. Gelukkig word ik wel goed op de hoogte gehouden hoe het gaat met Chivas en ook Cenna wat me uiteindelijk toch alle rust geeft in mijn hoofd.

Class

De afgelopen maanden waren dan ook heftig. Vol enthousiasme kijk ik dan ook uit naar de start van mijn class die start morgen op 15 november. Ondertussen heb ik ook al kunnen wennen aan nieuw leven in het huishouden want een hond brengt toch leven in de brouwerij. Gedaan met de rust die er was voor 25 oktober, maar dat vind ik helemaal niet erg. Ik kijk er dus naar uit om met Tripple kunnen van start te gaan. Als ik zie hoe goed Philippe en Tazzy het al doen in die laatste 4 weken, dan moet mij dat toch ook wel lukken. Vol goede moed gaan we er dus tegen aan. Mijn class zal speciaal zijn en uniek, maar evengoed doorlopen we het volledige proces zoals Philippe en Tazzy het hebben gedaan.

Jullie horen snel updates van ons.

Liefs Manou

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.