Bezoek uit Limburg

Limburg

Daar is mijn vaderland,
Limburgs dierbaar oord!
Daar is mijn vaderland,
Limburgs dierbaar oord!

Bronvermelding: https://www.limburg.be/Limburg/overlimburg/Geschiedenis/Limburgs-volkslied.html

Als Limburgse mag ik toch trots zijn waar ik nu sta in mijn leven. Zo fier op mijn roots, op mezelf en vandaag kan en mag ik mijn Limburgse gastvrijheid nog eens tentoon stellen. Toch is het wel te merken dat ik mijn band met Limburg aan het verliezen ben. Hoe erg dit ook klinkt, hoe pijnlijk het ook aanvoelt, dat is best wel een heftige confrontatie. Het draadje dat mij nog verbind met Limburg is nu toch wel flinterdun aan het worden.

Gelukkig is er nog een kleine connectiviteit met Limburg die me toch de kracht en energie geeft om te blijven hopen en geloven in het goede van andere mensen. Toch stel ik me vaak de vraag af of het nog wel zin heeft dat ik blijf hopen, terwijl ik vaak teleurstellingen moet verwerken die mijn energiepijl de grond inboren. Wordt het niet tijd mijn eigen raad eens op te volgen en dingen los te laten waar ik toch niets aan kan veranderen? Wordt het niet tijd om te genieten van wat er wel waarde geeft aan mijn leven in plaats van mij te blijven pijnigen? Ik denk dat het tijd wordt om een andere weg in te slaan en het negatieve achterwege te laten.

Leuk bezoek

Maar vandaag werden we opgevrolijkt door leuk bezoek uit Limburg. Toch positieve noot vanuit Limburg. Mijn papa & Hilde kwamen vandaag op bezoek en deze keer was het niet om samen boodschappen te gaan doen in de ‘ALDI’ of weet-ik-veel-waar, maar vandaag was het een uitgebreidere kennismaking met T&T. Bij hun vorig bezoek (kerstmis) was dit iets moeilijker omdat we de eettafel hadden gedekt voor 6p. en dat we ook een lange tafel bij moesten bijzetten om ons kerstbuffet te kunnen uitzetten. En natuurlijk, iedereen was feestelijk gekleed en met dat enthousiast begroeten van T&T zou dat niet goed komen vreesden we.  Maar vandaag was dat helemaal anders

Enthousiasme van de honden

Bij het binnenkomen van papa en Hilde hadden we de honden even in de bureau gezet. T&T waren wel ongeduldig en moeten hun uitgebreid laten horen. Gelukkig hadden we nu een hoger veiligheidspoortje voorzien waardoor Tazzy niet meer erover kan springen en gelukkig heeft hij het tot nu toe niet meer gedaan. Ach, het enthousiasme van die 2 toch ook. Er zijn niet veel mensen die de honden echt kunnen negeren tot ze rustig zijn. Ze werden begroet door ons bezoek en als ze rustig bleven wachten werden ze gestreeld, maar als ze tegen het poortje sprongen dan hield het strelen op.

Nadat de kalmte een beetje teruggekeerd was en we dachten dat T&T ook helemaal gekalmeerd waren, gingen we met zijn allen naar de tuin waar T&T even uitgebreider zonder tussenpoortje kennis konden maken. Dat verliep ook redelijk goed buiten dat ze nog graag opspringen. Iedereen zegt wel dat we dit moeten afleren, maar op 4 maanden dit afleren met alles wat we in de afgelopen maanden al hebben geleerd en ontdekt? Ja, dat is niet altijd even simpel. Zeker met zo een kangoeroe als Tazzy is dit geen evidentie en zeker niet als hij zo onverwacht opspringt en je het in ons geval niet meteen zien aankomen. Tripple daar en tegenover springt wel minder, maar is dan weer een hond met een zeer actieve tong. Een tong die ze niet altijd onder controle kan houden.

Na de uitgebreide interessante kennismaking werd het nog een gezellige middag met ons bezoek uit Limburg. De honden hebben zich voorbeeldig gedragen en toen we even het huis uitgingen om een hapje te eten, lagen zij gewoon rustig in de bureau op hun nestje.     

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Wat een winderig weertje

Wat een weertje

Een winderige dag vandaag. Amai wat een chance voor Philippe en Tazzy want zij  moeten er vandaag niet door. Philippe heeft momenteel het geluk dat hij in geval van te slecht weer kan beslissen om van thuis uit te werken. Maar ik (Manuella) heb op moment geen andere keuze heb. Natuurlijk, als het te gevaarlijk is buiten dan is er voor mij ook wel de mogelijkheid om niet naar het werk te komen, maar voor een stevig briesje? Nee, daar moet ik toch door! Gelukkig regende het deze ochtend niet op die enkele verdwaalde regendruppels waardoor je toch een beetje nat werd. Als je zonder hond op pad moest met je witte stok, dan is dit zeker geen weer voor een beginner. Je witte stok is maar vrij licht en daar kan de wind mee doen wat die wil.

Rond 8u was het buiten zeer donker en het waren stortbuien in plaats van een lichte regenbui. Enkele collega’s kwamen dan ook helemaal doorweekt aan op bureau. Rond 9u30 was er een enorme stortbui en de regen of hagel kletterde tegen mijn raam. Wat was ik blij dat wij nu niet buiten moesten voor een plasje of ergens naartoe moesten. Laten we hopen dat het deze middag dan toch op zijn minst droog blijft want ik moet nog enkele kleine boodschappen gaan doen deze middag.  

Boodschappen doen

Ondanks de paasvakantie was het toch vrij druk in de winkel deze middag. Gelukkig had ik niet zoveel nodig, maar al snel merkte we toch ook wel de gevolgen van de oorlog tussen Oekraïne en Rusland. Bepaalde producten die we altijd kopen waren al voor de 2de of zelfs voor de 3de keer niet op voorraad en wanneer het opnieuw binnen zou komen, daar had men geen idee van. Dus even improviseren en snel naar de kassa. Tripple deed netjes wat van haar werd gevraagd en iedere keer dat we naar de winkel gaan doet ze het steeds beter. Alleen als ik rechtstreeks van het werk kom, dan heb ik een boodschappentas vast en kan ik niets meer in mijn rugzak steken wat nadien het werken met Tripple wat moeilijker maakt.

Bij het uitkomen van de ‘Carrefour’ wilde Tripple persé nog even ‘De Zeeman’ binnenlopen die recht tegenover de Carrefour ligt. Ik moest echt hier mijn stem gebruiken om te corrigeren want ze bleef ondanks mijn commando’s gemotiveerd naar de winkel stappen. Ze had gedacht dat ik nieuwe kousen nodig had. Ja, ik kon niet meteen corrigeren met de gentle-leader omdat ik mijn 2de hand nodig had voor mijn boodschappentas. Er was nog steeds een stevig briesje en op weg naar het zebrapad werden we beiden echt wel vooruit geduwd. Tussen die 2 appartementsgebouwen waar de ‘Carrefour’ gelegen is, dat is wel een enorm trekgat.

Erg Winderige terugtocht naar huis

Op weg dus opeens enorm veel wind en met momenten verloor ik kort even mijn evenwicht. Ook Tripple leek wat moeite te hebben met de wind.  Het was even een kleine uitdaging voor ons, maar gelukkig overwonnen we het toch ook weer. Zo een windje hadden we samen eigenlijk nog niet meegemaakt.  Uiteindelijk na even een rustmomentje ingelast te hebben van 2 minuten, konden we weer op pad. De enthousiaste motivatie in mijn stem deed het weer goed en zo geraakte we toch gelukkig droog thuis. Ik kan nog niet goed inschatten welk staptempo Tripple aanneemt want iedere dag is dat toch wel verschillend.

Thuis gekomen konden we in de namiddag niet buiten zitten of de honden konden ook niet spelen in de tuin want het was veel te vies weer.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Review veiligheidspoortje

Ons nieuw veiligheidsrekje voor de honden

Een maand geleden, op woensdag 2 maart 2022 werd er bij ons een nieuw veiligheidsrekje geleverd dat vooral te gebruiken is voor kinderen, maar ook voor enthousiaste huisdieren die graag over lage hekjes heen springt. Ook wij waren genoodzaakt een nieuw hekje aan te kopen voor de veiligheid van Tazzy, maar ook voor de veiligheid van ons bezoek. Hopelijk zal Tazzy hier dus nu niet meer overspringen. Ik had een maand geleden beloofd onze review te delen over dit poortje want op een week gebruik heb je hier toch geen zicht op!

Review ‘BabyDan klemhek 73-56cm breed en 105cm hoog’ gekocht op www.bol.com.

Tot onze conclusie is het toch wel een stevig hekje als het hekje gesloten is. Als je de veiligheidsklem van het hekje afsluit, dan is er geen beweging meer in te krijgen. Staat de veiligheidsklem open, dan kunnen de honden met de nodige kracht het hekje openduwen om te ontsnappen. Daarom is het wel belangrijk als er iemand binnenkomt de extra veiligheidsklem te sluiten.

Qua hoogte ideaal. Misschien 1 cm lager omdat blijkbaar 105cm ook een standaardmaat is om een deurklink te plaatsen op de deur. We hebben onze halve maantjes die moeten bevestigd worden tegen de deurstijl dan ook zo geplaatst dat het gelijk komt met de deurstijlrand. Dat kwam ook ideaal uit om geen problemen te hebben met de deurklink. Nu kunnen we het hekje dus gewoon laten staan en sluiten, de deur kan dicht en we maken geen krassen op het hekje op deurklink.

En als er bezoek binnenkomt kan Tazzy er niet meer overspringen. Hij kan met zijn hoofd juist boven de rand van het hekje kijken, maar Tripple niet. Die staat dan helemaal uitgestrekt met haar pootjes juist op de rand van het hekje. Door dat de veiligheidsklem opgespannen is, kan het hekje gelukkig 50kilo houden want als de honden er met 2 tegenspringen? Ja, dat is toch wel een gewicht.

Conclusie:

Prijzig veiligheidshekje, maar het is tot nu toe zijn geld wel waard. Nog even een foto voor onze ziende volgers van het hondenrekje.

Veiligheidspoortje

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Even toch wel een belangrijk bericht

Krijg jij ook brieven van blindengeleidehond Max?

Het Vlaams Oogfonds stuurt regelmatig gepersonaliseerde mailings naar het grote publiek om giften in te zamelen om de opleiding van geleidehonden te financieren. De brieven gaan vaak over Max, een zwarte labradorpup, die graag een opleiding tot blindengeleidehond zou volgen. Hij roept mensen op om zijn opleiding te steunen. In de mailings zitten kleine attenties, gadgets en een ‘certificaat van excellentie’ om de geloofwaardigheid van de mailing te versterken.

De brieven doen beroep op de vrijgevigheid van de bestemmeling die denkt de opleiding van blindengeleidehonden voor personen met een visuele beperking te steunen, maar in tegenstelling tot wat de mailing van het Vlaams Oogfonds laat uitschijnen, leidt deze organisatie zelf geen geleidehonden op.

Samen met de andere leden van de BAFD (Belgian Assistance Dog Federation), besloten wij dat het tijd is om hierop te reageren. Wij worden regelmatig aangesproken of opgebeld door mensen die veronderstellen dat ze ons financieel steunen door hun giften aan het Vlaams Oogfonds, terwijl wij, noch de andere leden van de BADF, financiële ondersteuning om honden op te leiden krijgen van het Vlaams Oogfonds.

Wie een gift wil doen aan het Belgisch Centrum voor Geleidehonden en de opleiding van blindengeleidehonden voor personen met een visuele beperking rechtstreeks wil steunen kan dit doen door middel van een overschrijving op rekeningnummer BE49 0681 0550 1671 of via de doneerknop op onze website. Voor giften boven de 40,00 euro ontvangt u een fiscaal attest.

https://geleidehond-be-chienguide-be.givingpage.org/General-donation-form-website—NL

Maartse buien, aprilse grillen

Maartse buien, Aprilse grillen

Ik kwam toevallig het volgende weerspreukje tegen op Google: ‘Al doet april ons mooi weer aanschouwen, ‘t is evenals fortuin, we kunnen hem niet vertrouwen.’  Bron: https://www.bommeltje.nl/website/weerstation-grave/meteorologie/weerspreuken/

En ja, ‘maartse buien, aprilse grillen, en in mei legt een vogel een ei’, dat is bij ons wel veel bekender dan bovenstaande spreuk. Waar dit oorspronkelijk vandaan komt, daar hebben we geen idee van. Vanaf onze kindertijd kwam dit zinnetje jaarlijks wel terug tijdens deze periode.

En of we maartse buien hebben gehad?  Ja hoor! Maart kon je vergelijken alsof het herfst was. Bijna alle bekend weerfenomenen meegemaakt zoals onweer, hagel, storm, regen, wind etc. Het enigste wat niet gepasseerd is, dat is de sneeuw.

Door de strijd tegen nepnieuws worden de 1 aprilgrappen in de media wereldwijd veel minder populairder. Toch zijn er nog steeds mensen die zich wel laten vangen. Een 1 aprilgrap (ook wel aprilgrap of aprilvis genoemd) is een traditie waarbij mensen elkaar op deze dag voor de gek proberen te houden. In Frankrijk spreekt men van poisson d’avril (Aprilvis). In Engelstalige landen wordt de dag April Fools’ Day (April dwazendag) genoemd.

Maar deze keer schrijf ik echt niet over een aprilgrap want we ontwaakten deze ochtend onder een klein wit laagje sneeuw. Het was niet zoveel en het verdween ook redelijk snel, toch konden velen de schoonheid van de sneeuw even aanschouwen. Bij ons in België, maar ook in Vlieland (Nederland) was er wat sneeuw gevallen.

Tripple en de sneeuw

Ik moest gelukkig geen spikes onder mijn schoenen dragen en ook het sneeuw was al redelijk snel verdwenen op de voetpaden. De ondergrond was te warm waardoor de sneeuw snel verdween. Eigenlijk vond ik dat helemaal niet erg. De confrontatie met de sneeuw hoop ik toch pas volgende winter met Tripple te mogen ervaren. De route heen en terug naar ons werk verliep zoals het hoorde ondanks de obstakels op vrijdag van de afval ophaling in ’t stad. Ja, er zijn voor beiden honden wel schoentjes voorzien, maar daar hebben we niet meer mee geoefend. Eigenlijk zouden we daar toch terug wat meer tijd en energie moeten insteken zodat de honden deze schoentjes in nood ook kunnen dragen in de zomer of aan de Belgische kust of echt in de sneeuw.   

Tazzy en sneeuw

Hoe Tazzy op de sneeuw reageert, dat weten we momenteel nog niet. Hij moest vandaag niet naar het werk want Philippe werkte vandaag van thuis uit en tegen dat hij naar buiten ging, was het laagje sneeuw in de tuin verdwenen.

Update Vlieland

Ook bereikten ons berichten dat het ook in Vlieland had gesneeuwd. Ongeveer hetzelfde weer als bij ons in Antwerpen. Chivas en Cenna hebben sneeuw altijd wel heel tof gevonden en als er nog maar een aantal vlokjes lagen, dan waren ze al door het dolle heen.  Voor het weinige sneeuw dat er was gevallen, waren ze nu ook al door het dolle heen. Zwarte labradors met witte stippen in plaats van een Dalmatiër die wit is en vol staat met zwarte stippen.  Ook op Vlieland was er maar een klein laagje gevallen en was het niet de moeite om je zorgen erover te maken.

Joyce had wel van dit moment ook weer enkele foto’s gemaakt om te delen met de buitenwereld.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.