12-03-2022 Eens wat anders

Eens wat anders

Ja, het leven bestaat niet alleen maar op uitstap gaan. Soms gewoon thuis zijn, dat kan ook een genot zijn. Dus dit weekend was het zo een we-gaan-eens-niet-weg-weekend. Het was thans wel zonnig weer maar toch moesten we even onze batterijen opladen. Buiten wat luieren in de zetel, berichten updaten op onze blindengeleidehondenblog, maakte we ook tijd om beiden honden een borstelbeurt te geven. Hum… dat was wel weer nodig. We zijn even gestopt met de zalmolie, maar het is te merken dat de honden dan terug meer haarverlies hebben. Vooral bij Tripple komt er enorm veel haar los. Laat hier nu net het probleem liggen dat we Tripple niet vaak mogen borstelen om het haarverlies te stimuleren.

Ik heb nu ook een werkbroek aangedaan om de hond te borstelen en mijn broek was wit van de haren i.p.v. zwart. Na de borstelbeurt van 1u, werd Tazzy ook nog geborsteld’ Bij hem leek het allemaal best nog mee te vallen, alleen wil hij niet zolang stil blijven zitten of blijven staan. Hoe sneller het gaan is, des te beter denkt hij.  De honden zitten nu wel in een ruiperiode en verliezen wel wat haar.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

08-03-2022 Philippe nog eens naar BASF

Philippe en Tazzy BASF

Het is alweer een week geleden dat we nog naar onze bureau in de Antwerpse haven zijn geweest. Eerlijk gezegd is dat véél te weinig. Het is me nog niet gelukt om met Tazzy een ideaal patroon te vinden waardoor het voor ons duidelijker is. Het is zo gemakkelijk om even te zeggen om thuis te werken. Is het weer te slecht, is er teveel file op die Antwerpse ring, zijn er veel aanpassingswerken op BASF, soms is dat al een reden om te zeggen: “Ik werk vandaag van thuis uit.” Maar dat is niet altijd de oplossing omdat het werkritme van de hond er ook niet beter op wordt.

Ik ben wel heel blij dat ze die charter hebben opgestart dat je iedere week 50% verplicht aanwezig moet zijn op bureau. Dus 2 dagen telewerk en 2 dagen naar BASF.  Ideaal moet ik wel toegeven. Nu alleen nog hopen dat ik voor mezelf en Tazzy een beter werkritme kan gaan vinden.

Eigenlijk op bureau was er vandaag niet veel spectaculairs te vertellen. Het was wel druk zoals gewoonlijk en er was ook voldoende tijd om Tazzy buiten te laten. Enkel jammer dat het op het werk zo een enorme trekgat is waar de wind vrij spel heeft en dat dan in combinatie met regen? Nee, echt geen plezier hoor!

In de avond verliep de route redelijk vlot naar huis. Dan heeft Tazzy een aardig staptempo. Goed wetend waar zijn stal is en dat er dan eten klaar staat voor hem. Eens we binnen komen thuis krijgen de honden meteen eten.

Manuella & Tripple

Na het werk dat een dagelijkse routine is geworden toch een beetje afwisseling. Realiteit die voorkomt. Op weg naar huis een halte vroeger afgestapt want moest  ‘Dolce Gusto’ koffie en ‘Granny koeken’ gaan halen. Nadien nog even de ‘Zeeman’ binnen gegaan om een XL-bol breigaren te gaan halen. Dit om mijn project te vervolledigen. Met een gevulde boodschappentas en een traag wandelende hond nog 800m wandelen, dat is toch wel vermoeiend moet ik toegeven. Dat vraagt veel energie en discipline. Ik heb al gemerkt als je in uw rechterhand je witte stok vast hebt of een boodschappentas, dan durven de honden wel eens sneller met je voeten te spelen en je zeker te testen.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

07-03-2022 Het land der vrijheid?

Het land der vrijheid

Goeiemorgen! Of we hier nu vrolijk van moeten worden of vrolijk van moeten zijn? We weten het toch niet zo goed. Het klinkt allemaal zo bedenkelijk en dat net na een weekje krokusvakantie waarin héél veel mensen zijn gaan skiën of op vakantie zijn geweest.

Het is dus een feit! we staan op in het land der vrijheid. De Belgische overheid noemt dit toch zo.
In de afgelopen 2 jaar waren wij enorm hard gebonden aan allerlei regeltjes die constant wisselde en waar je geen vat op had. De Belgische overheid deelde afgelopen vrijdag via het overlegcomité mee dat de volgende regels zouden ingaan vanaf vandaag.

Nieuwe regels

  • Mondmaskerplicht valt (bijna) overal weg. Moet niet meer gedragen worden in winkels, scholen, bioscoop, restaurant, concertzalen. Wel nog te dragen op het openbaar vervoer, in de zorgsector, in woonzorgcentra, bij de apotheek.
  • Het sluitingsuur voor de horeca valt volledig weg.
  • De evenementensector mag weer opstarten en concerten etc. mogen weer in volle zalen doorgaan. Ook in de sportsector mag er terug publiek ontvangen worden zonder limieten.
  • Huwelijks- net als verjaardags- als eender welk feest mag opnieuw doorgaan zonder beperkingen.
  • CST-ticket valt weg.

Over sommige dingen hebben we onze bedenkingen omdat Covid niet verdwenen is. Het is nog altijd erg aanwezig. De overheid is het precies allemaal wat moe aan het worden. In ieder geval, wij blijven ons mondmasker dragen op drukke plaatsen alsook gewoon in de winkel etc. We zijn hier beiden al zo braaf geweest en tot nu toe gespaard gebleven van Covid dat het, het niet waard is om ziek te worden. En we hebben toch niet de behoefte om op drukke plaatsen te gaan rondlopen. Die zin is er niet meer.

Volgende stap in training

Vandaag belde Marc van het BCG ons om een afspraak in te plannen om treinoefeningen te gaan doen. Afspraak ligt vast voor 23/03 waar jullie ook nog een update van krijgen. De eerste keer dat we met deze 2 honden naar het centraal station van Antwerpen zullen gaan om te verkennen en de in- en uitstap te oefenen van de trein. Op zich zal dat wel niet zoveel verschillen als dat van Chivas en Cenna, enkel zullen we na de training nog niet zo vaak de trein nemen als met Chivas en Cenna in het verleden. Update wordt verzekerd.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Zo heerlijk

Het is weer zo’n prachtige dag om te wandelen ☀️ en snuffelen en pootjebaden en nog meer snuffelen en blaffen naar andere honden en spelen en meer snuffelen… 😁
Genieten! 🐾😍🐾

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

06-03-2022 Naar de losloopweide in Boom park

Naar Boom park

Ook vandaag gaan we de deur uit! We konden met Lilian meerijden naar Boom. Zij ging zwemmen (al hoopt Manuella snel mee te kunnen gaan als het water 18°C is), en wij gingen naar de losloopweide. Ondanks dat T & T gisteren ook al naar de losloopweide waren geweest, was dit vandaag een extra beloning. Hopelijk denken de honden hier ook zo over? Ze wisten al meteen welke richting we uitgingen. Aangekomen aan de losloopweide was het op 1 baasje met zijn hond na rustig. Zo op zondagochtend naar de losloopweide komen is eigenlijk wel ideaal. Op deze weide is het helemaal niet zo druk. Dat is voor ons wel ideaal.

Nieuwe ervaring

Het was tijd voor een nieuwe uitdaging. We waren wel al eens (vorige keer) met de honden in het berenhol (clubhuis van de ijsberen Boom) geweest, maar vandaag was het zo mooi weer dat we wel op het terras buiten konden zitten. Lilian had voor ons al een plekje voorzien in de zon en uit de wind. Eigenlijk was dat wel genieten en het was niet storend om een jas aan te hebben.

Ikzelf besloot Tazzy zijn harnas uit te doen zodat hij comfortabel zou kunnen gaan liggen maar dat stond niet echt genoteerd in meneer zijn woordenboek. Dus ging hij maar wat rondkijken met de hoop een beetje aandacht te krijgen van de mensen vlak langst ons aan het tafeltje. Manuella koos er bewust voor om Tripple haar harnas aan te laten omdat Tripple dan niet te overprikkelt zou geraken. Een bewuste goede keuze lijkt me ook wel. Als ze gewoon in haar harnas blijft is ze rustig. Uiteindelijk krijgt ze haar beloningen en knuffels ook wel van haar baasje.

Als onze honden in hun harnas zitten is dat zeker geen straf als we een terrasje zouden doen. Ze krijgen voldoende vrije tijd en hun losloopmomenten. Al is het jammer genoeg in een afgebakend terrein waar ook andere honden, maar voor hun is dit wel goed.

Voldaan gevoel

Met een voldaan gevoel keerden we terug huiswaarts. Ook Lilian was ontzettend fier op de honden. Namiddag maakte we er gewoon een luie zondag van en konden we met zijn allen lekker gaan rusten. Morgen is het weer een nieuwe werkweek

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

5-03-2022 Een mini daguitstapje in het volgende dorp

Mini-uitstap

Vanmorgen op tijd uit de veren want we gaan een mini uitstap maken naar het volgende dorp. Om 10u20 namen we bus 183 richting Niel om vlak achter Aartselaar dorp uit te stappen. We gingen naar ‘Reukenspad’. We waren een halte te vroeg afgestapt en eigenlijk maar goed. Aan de oorspronkelijke bushalte die vlak achter een scherpe bocht ligt was aan de kant richting Niel waar wij zouden uitstappen geen voet of fietspad. 

Aan de halte waar we nu waren afgestapt konden we ook meteen de straat oversteken om tegen het verkeer in te gaan lopen op het dubbele fiets/voetpad.  Dit was voor de honden meteen al een nieuwe uitdaging. Hier en daar waren er enkele werkpunten waar we nog aan moesten werken.  Het is op dat punt nog aanvoelen wanneer een hond profiteert van de zaak of niet of er echt gevaar is. Als de hond uitwijkt om één of andere reden, je weet nooit waarom. Maar toch is dat ook een punt om aan te werken voor zowel baasje als hond. Dit was trouwens ook de eerste keer dat we hier op deze route liepen met T & T en voor ons zelf was het ook een beetje uitzoeken waar we exact moesten zijn.

Nieuwe losloopweide aan het Reukenspad

Eigenlijk toch blij dat we van die drukke baan af zijn. Misschien moeten we met een ziende persoon eens met de auto tot aan de dichtstbijzijnde bushalte rijden om het er te verkennen of het toch niet veiliger is om hier af te stappen i.p.v. de vorige halte zoals vandaag.

In het verleden waren we 1 keer met C & C hier geweest maar omdat Chivas toen opnieuw een blokkade had opgelopen, deden we geen losloopweides meer met hun. Maar vandaag was het dan met T & T de eerste keer op deze weide. Ondanks dat het toch droog was, was er aan de ingangen van de losloopweide een enorme modderpoel.

Met goede kleren en schoenen moet je echt niet naar een losloopweide komen. De honden vonden deze weide ook wel interessant. Ook deze weide is een grote losloopweide. Denk zelfs nog groter dan in Neerlandpark en Boom park. Na een 45 tal min. besloten we verder te gaan richting de ouders van Philippe. Beiden honden zagen er wat zwart uit na het ravotten en hadden ook van die vieze zwarte pootjes.

Nadien wandelden we door de weilanden via het ‘Reukenspad’ naar naar het huis van Philippe zijn ouders. Ze wisten dat we zouden komen voor een kort bezoekje. De honden hun pootjes waren nog vies en konden we T & T in de hondenweide zetten. Gelukkig moesten de duiven van Philippe zijn papa nu niet landen. Tripple was hier niet mee akkoord dat ze in de weide moest wachten en was redelijk onrustig. Hoorde haar ook voor de eerste keer piepen. Maar ze zagen er een beetje te vettig uit om mee in huis te nemen en het regende nu toch niet.

Een drukke bus op de terugweg

We besloten wat te drinken en een sanitaire pitstop in te plannen bij Philippe zijn ouders. Gewoon een blitz bezoekje omdat we in de buurt waren. Uiteindelijk een gewoon bezoekje brengen, dat moet toch kunnen. Hier kunnen we dat tenminste doen. We bleven uiteindelijk ook niet zo lang want de papa van Philippe voelde zich ook niet zo lekker.

We namen dus bus 500 terug naar huis omdat deze toch om het kwartier rijdt in de dag. Net voor bus aankwam, passeerde er een koetsier met zijn paard en een open koets. Knap dat deze man dit durft met zijn paard rijden op de Boomsesteenweg. Had ik een grote mond zou ik gevraagd hebben of we mee mochten rijden, maar ik durfde het niet! Had het misschien beter wel gedaan want de bus zat vrij overvol.

De vorige bus was niet komen opdagen. Het was een lange harmonicabus en de plaats met klapstoeltjes was al bezet. Toch probeerde het gezin met de buggy 1 plaats vrij te maken voor ons. Zitten konden we zelf ook niet, maar beiden honden konden wel veilig liggen aan de klapstoeltjes. Het kindje van het gezin (een peuter) die in buggy zat, begon Tripple zacht te strelen. Tja, Tripple vond dat zou zalig dat ze tegen de buggy van die mensen ging hangen.

Toppunt van egoïsme

Toppunt van egoïsme bestaat ook nog steeds en ik kan je hier een duidelijk voorbeeld van geven. Aan de bushalte van de Ikea (waar tegenwoordig altijd wel veel volk opstapt) stapte er aan de eerste dubbele deur een grote groep allochtoonse dames met hun kinderen op. In plaats van door te schuiven naar de achterkant van de bus bleven ze met zijn allen aan die specifieke deur staan (thans er was voldoende plaats in bus). Ze waren luidkeels aan het praten en ook constant in Philippe zijn rug aan het duwen net als bij andere busreizigers. Nog 2 haltes en dan was het ons beurt om uit te stappen, maar zoals het er nu uitzag konden wij niet deftig uitstappen.

Uiteindelijk konden wij dus effectief niet deftig uitstappen bij onze halte en begonnen de dames boos te worden en paniekerig te doen omdat wij er waren met de hond. Ze wilden zelfs niet eens opzij gaan, zelfs niet voor het gezin met de buggy die er ook uit moesten. Deze keer trok ik (Manuella) mijn stoute schoenen aan en duwde deze mensen op een te sarcastische vriendelijke manier opzij zodat wij op zijn minst deftig konden uitstappen met de honden. Deze dames en kinderen zouden beter eens een cursus respect voor de medemens moeten gaan volgen en Nederlands gaan leren, Want dan begrepen ze misschien onze vraag wel om even opzij te gaan zodat we konden uitstappen net als het stoppen van het duwen in de rug van Philippe. Enigste was dat we gewoon als debielen werden aangegaapt.

Voor de rest verliep de route naar huis vrij goed. Tazzy liep eerst even zonder gentle-leader, maar uiteindelijk was Philippe wel genoodzaakt om deze weer aan te doen omdat Tazzy er anders zijn voeten alias poten een beetje aan begon te vegen. Dan was de neus toch net een tikkeltje sterker. Maar eens de gentle-leader om was ons mannetje weer de alertheid zelve en zijn zus? Die trok zich er niet veel van aan want zij had wel haar gentle-leader aan. Een wijs idee was het om dit toch te gaan gebruiken in december 2021.  Na een voldane uitstap kwamen wij thuis met een glimlach en fier op onze 2 kanjers.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

2-03-2022, het nieuwe veiligheidspoortje is geleverd.

Veiligheidsrekje voor Kinderen, maar ook voor honden

Vandaag werd het veiligheidshekje al geleverd. 1 dag vroeger dan voorzien. Ideaal! Samen met Yamina en Philippe haalde we het lage hekje eruit en plaatste we het nieuwe hekje. Dit alles nam toch wel 1u in beslag. Wie dacht dat dit even snel zou gaan, die was eraan voor de moeite. Gelukkig moesten we al geen gaten in de deurstijlen boren of op andere plaatsen en is het gewoon tussen de deur opspannen. We moesten het rekje wel anders plaatsen, maar dankzij Philippe zijn genius idee staat het rekje, stoort het niet aan de deurklink en kan de deur in de nacht dicht.

Waar te vinden

‘BabyDan klemhek 73-56cm breed en 105cm hoog’ gekocht op www.bol.com. De prijs is wel wat aan de prijzige kant, maar het volgens de reviews is het toch een goed rekje. We zijn dus eens benieuwd. Binnen een maand zal ik onze ervaringen meedelen zodat voor wie interesse heeft in zo een hekje dit ook zou kunnen bestellen.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

1-03-2022 Tazzy een dagje verlof

Manuella telewerk

Het is nog te snel om de honden al meer dan 4u alleen te laten. Philippe was vandaag zonder Tazzy naar BASF want had enkele vergaderingen opstaan en dan kon hij maar heel korte periodes naar buiten met de hond. En dan nog al die bouwwerken op de wandelroute in de komende week. Dat zou het allemaal niet zo eenvoudig maken voor Philippe. Daarom besloot ik (Manuella) vandaag van thuis uit te werken voor enkele uurtjes. Zo zaten de honden niet meteen te lang alleen. Bedoeling is dat het natuurlijk wel eens zou kunnen, maar als we het kunnen beperken? Tijdens mijn werk waren beiden honden ontzettend rustig en had ik er geen last van.

Na mijn werk

Gelukkig was het niet al te vies weer buiten en besloot ik beiden honden even een snelle borstelbeurt te geven. Het is echt geen voordeel om op de grond te gaan zitten om ze te borstelen want dan ben ik zo wit als een sneeuwman omdat de honden veel haren verliezen en het is ook niet meer comfortabel om op de grond te zitten. Jammer genoeg zit Tazzy niet lang stil op de tafel waardoor het niet makkelijk is om hem te borstelen en ook ikzelf 28 kilo opnemen, dat begint toch wel zwaar te worden. Na hun borstelbeurt werden beiden honden beloond met hun kong gevuld met wortelen.

Philippe komt thuis

In de namiddag nog even gespeeld met de honden en toen was het tijd om te gaan rusten op hun troon. Naarmate we de late namiddag naderde, dacht Tazzy ook er het zijne van. Om 17u15 al aandacht komen vragen voor zijn eten. Maar Tazzy toch? Je weet toch dat je moet wachten tot na 18u. Philippe had vandaag geen file (voor een keertje) en was dan redelijk op tijd thuis. Hij kwam om 18:05 dan ook binnen gewandeld. Denk je nu echt dat Tazzy zijn baasje begroette? Nee hoor! Die gevulde etensbak op het aanrecht die al klaarstond, die was interessanter. Hij zou zijn baasje nog omver lopen om geen enkel korreltje te moeten missen. Zelf Tripple was meer geïnteresseerd in haar eten. Dan zijn het toch precies wel echte labradors?

Uiteindelijk als het buikje gevuld was van de beiden honden werd Philippe pas begroet.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.