Laatste dag van 2021

De laatste dag van 2021 is een feit.

Ook mijn laatste dag verlof van 2021. Ik stond erop dat ik na mijn onbetaald verlof nog 2 dagen verlof had zoals op de 24ste december net als vandaag. Nee, geen verlofdag om lekker te chillen maar een dag om de laatste voorbereidingen te treffen voor vanavond. Al hoewel we vanavond op locatie zullen zijn, moest ik de cadeautjes die vandaag nog werden geleverd inpakken. En ja, het waren er toch wel een aantal. Afgelopen jaar hebben we geen cadeautjes kunnen geven aan de kinderen van Philippe zijn zus en dat wilde we nu toch wel goed maken. Gelukkig was Post NL nog tijdig hier met alle pakjes en zaten onze pakketten niet vast in de afgesloten magazijnen waar de douane binnen was gevallen. Ja, één van onze pakketjes lag er wel maar die was gelukkig niet voor onder de kerstboom.

Vanavond is de grote avond. De eerste avond samen met de honden het huis uit. Wat moeten we er van verwachten? Oudjaarsavond is toch altijd zo anders met de bommetjes die worden afgeschoten. Al dagen op voorhand waren ze in Wilrijk ergens bezig met die bommetjes. Gelukkig viel het in onze regio nog wel goed mee. We wonen in een rustige buurt van Wilrijk ondanks dat we dicht tegen het centrum aanliggen.

Samen er op uit

Om 17u30 werden we door Philippe zijn zus opgehaald waar ik eerlijk gezegd wel blij om was. Met de taxi ons verplaatsen dat zag ik nu niet zitten om verschillende redenen. Dan hadden we de taxi bus moeten reserveren. Gepakt en gezakt vertrokken we richting Aartselaar en gelukkig was het niet zo ver. De cadeautjes, de honden, hun hondeneten en lekkernij moesten mee en dan wij zelf niet te vergeten. Aangekomen in Aartselaar allemaal eerst een zelftest ondergaan. Wij konden dit niet zelf bij ons, maar gelukkig werd deze afgenomen bij ons en na 15 min. wisten we ook al dat we toch safe waren. Dat was bij iedereen het geval, dus de feestavond kon beginnen.

Philippe zijn ouders hadden de 2de Bench meegebracht. We hadden daar in begin dat we Chivas en Cenna hadden er ook eentje gezet zodat ze erin konden slapen. Cenna was anders veel te nieuwsgierig en wou graag op bed liggen. Nu de Bench blijven gebruiken voor deze honden was ook wel nodig. De Bench hadden we opgezet in de inkomhal langst de eetruimte en daar konden Tazzy en Tripple dan tot rust komen. Dat was voor hun beiden wel belangrijk. Er waren vanavond toch wel enorme prikkels en voor onze gevoelige Tripple moesten we dit beperken.  Net voor ze in de Bench gingen gaven we de honden in de garage nog even eten. Dat eten was toch snel op. De tweeling wilde graag helpen en ze haalde beiden een bakje water voor de honden.

De kinderen waren opgewonden en iedereen was in een vrolijke stemming. Tijdens het aperitieven zaten we in de living en werden we up-to-date gehouden door de kinderen die af en toe naar de honden gingen kijken. Vooral de tweeling hield ons lekker op de hoogte. Tijdens het voorlezen van de nieuwjaarsbrieven en het uitpakken werd het wel even vrij intens. Een glas dat sneuvelde en één van de kinderen die een glassplinter in de voet had zitten. Gelukkig na de nodige zorgen werd de splinter verwijderd en werden de laatste cadeautjes uitgepakt. Iedereen was toch blij met hun cadeau.  Na het uitpakken van de cadeautjes lieten Philippe en ik de honden nog één keer buiten want we wisten niet wat er om 12u zou gebeuren. Het was enorm stil in Aartselaar en de 2 meisjes gingen mee de honden buiten laten. Van de zomer mogen ze met de honden eens wandelen maar dan zorgen we dat we een 2de lijn bijhebben en ze zelf nog onder controle hebben. Moet toch toegeven dat het sterke beesten zijn.

Naarmate de avond vorderde kwamen we dichter bij de klok van 12u. Af en toe even checken bij de honden die nu rustig in hun bench lagen. Wij zaten tenslotte in de kamer er langst en er werd af en toe eens om de hoek gekeken naar de honden. Al etend verlieten wij het jaar 2021 om al etend 2022 in te treden.

Een gelukkig nieuwjaar aan iedereen toegewenst van het Phimateam

Laatste bericht voor 2021

Ik richt mijn laatste bericht aan al onze vrienden. De aftelling van 2021 is begonnen die we vanavond met veel plezier zullen uitzwaaien om dan 2022 welkom te heten.

2021 was een emotioneel jaar die aan ons voorbij ging met een lach maar ook met een traan. Mijn 40ste verjaardag, het slapen op de zeilboot, het moment dat Chivas en Cenna op pensioen gingen en verhuisden naar Vlieland, maar ook de verwelkoming van onze 2 nieuwe blindengeleidehonden Tazzy en Tripple en,nog de kleine dingen die in ons leven passeerden.

Aan iedereen wensen wij dan ook een spetterend eindejaar en dat in 2022 de wereld wat verdraagzamer mag zijn, dat de vriendschappen kunnen aangesterkt worden en dat het geluk iedereen gegund mag worden.

WIj wensen jullie dus allemaal een gelukkig nieuwjaar
Philippe & Manou
Pootje van Tazzy en Tripple

Manuella & Tripple’s laatste werkdag/Nieuwe uitdaging

Laatste werkdag voor mij en Tripple

Yes, ook voor mij en Tripple eindigde onze laatste werkdag van 2021 om 12u deze middag. Tijd om af te ronden en huiswaarts te keren. Morgen is het de allerlaatste dag van 2021 en die zal nog wel druk genoeg zijn. We hopen dat vandaag alles van de overige cadeautjes nog worden geleverd van Bol.com via DPD en Post.NL, maar het zal er ook wat vanaf hangen. In ieder geval, morgen hebben we nog 1 dag dat alles kan geleverd worden. Het was enorm rustig op de bus en al snel kreeg ik per mail bevestigd dat de 4 laatste cadeaus morgen pas zullen geleverd worden. Pot Jan koffie… Dat is even vloeken. Gelukkig konden we in de namiddag dan toch wel onze geplande uitstap plannen want als we dat morgen hadden moeten doen zou het te chaotisch gaan worden vrees ik.

Een nieuwe uitdaging voor de honden

Namiddag nog een grote uitstap. Een nieuwe uitdaging zowel voor ons als voor de honden. Het gezin van Sophie hadden de honden nog niet gezien. De kinderen hadden al meermaals gevraagd aan de mama wanneer ze de honden eens mochten zien. We besloten vandaag dus naar de kinderen toe te gaan en hun kennis te laten maken met de honden. Gelukkig was het toch wel mooi weer buiten waardoor het veel leuker was om te wandelen. Onze PTT knop terug geactiveerd op de Zhello en onze headset opgeladen zodat we tijdens het wandelen konden communiceren met elkaar.  Was geleden van voor corona dat we deze app nog hadden gebruikt.  We namen dus de bus naar Aartselaar in de vroege namiddag en gelukkig was het wel mooi weer. Vandaag werkte Tripple dus ook met haar gentle-leader.

Vanaf de bushalte in het dorp wandelden we via de Adriaan Sanderslei tussen de velden door naar Philippe zijn zus. Normaal gezien laten we de honden altijd vrij wandelen (wel aan de leiband wel te verstaan) op dit wandelweggetje, maar vandaag hielden wij hun harnas aan. Het was de eerste keer dat we met de honden deze route liepen en dan moet je al niet meteen voor verwarring gaan zorgen natuurlijk. Tussen de bushalte en voetweg moesten wij enkele obstakels passeren van mensen die aan het verhuizen waren en het voetpad hadden versperd. Een tentzeil dat zat te klapperen door de wind. De honden ontweken dit wel. Tripple bleef netjes en beheerst werken maar liep toch het liefst achter Tazzy aan die zich nergens wat van aantrok, behalve dat meneer vooraan wilde lopen.

De kinderen

Aangekomen werden we meteen verwelkomt. De kinderen waren snel bij ons om de honden te knuffelen. Zelfs de honden waren dolenthousiast. Bewust de gentle-leader in het begin aangehouden bij beiden honden. Er kwam een tijd dat Tazzy voldoende rustig was om te knuffelen maar Tripple bleef enthousiast. Daarom besliste ik om de gentle-leader bij haar aan te laten maar konden de kinderen haar wel knuffelen. Tripple vond het in begin niet zo leuk om die gentle-leader aan te hebben, maar toen ze ontdekte dat ze werd beloond met knuffels en af en toe een snoepje, maakt het voor haar allemaal niet meer zoveel uit. Het was voor beiden honden maar voor de kinderen toch ook een enorme prikkel moet ik toegeven.  De kennismaking tussen men en dier is ontzettend goed verlopen. Ben op een gegeven moment wel even met Tripple naar buiten gegaan om ons af te zonderen. Dat is een puntje van Tripple waar we rekening mee moeten houden dat ze de rust terug kan vinden. Een hondje met een hoge gevoeligheid die we zeker moeten bewaren.

 De tweeling was  heel enthousiast net als Emma die ook veel foto’s had gemaakt 

Terug naar huis

Na een klein uurtje namen we dan de bus terug naar huis. Eerst was er vervoer met de auto naar huis voorzien om onze cadeautjes voor morgen dan al mee te nemen, maar dat kwam dan toch niet zo goed uit.

Geen probleem! We nemen de bus dan gewoon terug naar huis. We zijn dat toch al gewend en het is ook een goede oefening voor Tazzy en Tripple. De route naar huis verliep terug via de Adriaan Sanderslei waar we terug de obstakels van de verhuis tegenkwamen en het klapperende tentzeil. Nu reageerden beiden honden weer helemaal anders en gingen ze de obstakels op een andere manier ontwijken. Gelukkig moesten we niet al te lang wachten op de bus. 4 bussen op 1u naar Wilrijk, dat is toch zeer zalig en aangenaam.

Thuis gekomen kregen de honden een verdiende dentastick als lekkere beloning en nog een stukje wortel verstopt in de Kong die ze in de tuin lekker konden oppeuzelen.

 

Tripple met gentle-leader/samen met Tazzy naar de winkel.

Philippe heeft vandaag dan zijn laatste dag gewerkt van het jaar 2021. Ik moest er nog 2 doen. Vandaag en morgen. Gelukkig was het toch rustig op het werk en kon de Bench de hele tijd openblijven. Op één werkende collega was ik de enige op bureau. Ik kon dus in alle rust bijwerken. Tijdens het buiten laten van Tripple nog enkele zelftesten gaan halen om deze bij oudjaar mee te nemen. Gelukkig had ik er nog vier.

We wisten nog niet exact wat de planning was voor bij oudjaar dus had ik een bestelling gedaan om in de namiddag af te gaan halen in de Carrefour. Omdat Yamina kwam kuisen besloten Philippe en ik met de honden er een uitstapje van te maken. Even oefenen met beiden honden achter elkaar aan maar ook de route naar de winkel. Dus zodra Yamina aangekomen was, vertrokken wij richting de Carrefour. Het was best wel druk op de Bist, maar ja dat is toch niet abnormaal met deze periode. 

Tripple met gentle-leader

We besloten deze keer het erop te wagen en Tripple een gentle-leader aan te doen.  Het was een poging waard om te proberen. En eerlijk? We hadden dit al veel eerder moeten doen. In het begin was Tripple nog een beetje aan het trekken, maar eens we aan het werken waren werd ze zeer rustig. Het zal nog een echte uitdaging worden voor ons allen.  Tazzy die bleef netjes vooruitlopen en trok zich van alle heisa achter zich niet zoveel aan.

Elkaar even kwijt

We liepen tot aan de zebra van de dierenwinkel ‘De Pauw’ waar we de zebra veilig konden oversteken. W zouden zo naar de Carrefour lopen, maar bij het afkomen van het zebrapad ging ik naar links met het gedacht dat Philippe me zou volgen, maar Philippe en Tazzy liepen rechtdoor. Ik was hem dus opeens kwijt. Ik draaide me om en begon hem te zoeken maar vond hem nergens. Telefoon genomen en belde hem op. Ook hij was me kwijt en Tazzy wist het even niet meer. Uiteindelijk vonden we elkaar terug en konden we verder naar de Carrefour stappen. Vanaf morgen nemen we toch onze Zhello terug onder de arm om hier mee te werken.

Naar de Carrefour

Aangekomen aan de Carrefour moest ik even de boodschappen gaan halen maar er waren geen boodschappen geleverd. De man die de boodschappen moest leveren was met mijn spullen terug vertrokken en had het niet in de winkel gelaten. Daar stonden we dan. De winkelbediendes konden zelf wel de boodschappen gaan halen uit de winkelrekken, maar dat zou meer dan 45min. gaan kosten. Eigenlijk die tijd hadden we nu ook weer niet. Enige oplossing was om met Tripple de winkel even in te duiken om het hoogstnodige te gaan halen. De kassabediende heeft me dan ook meteen geholpen en ik moest nergens aanschuiven. Dus op 10min. waren we dan ook weer buiten. Philippe en Tazzy bleven even wachten vooraan in de winkel om ons niet opnieuw kwijt te spelen

Ondanks de drukte bleef Tripple netjes werken met de gentle-leader aan. Ik moest van enkele dingen hebben die er gelukkig nog waren. Ik had dus niet alles meegenomen wat er oorspronkelijk op mijn lijstje stond. Wat een gedoe was het toch wel.  Best teleurstellend en eigenlijk hadden ze me in de winkel een consumptie moeten geven maar daar gaan wel niet over klagen. Ik was blij dat het ons al was gelukt. Op weg naar huis waren we aan het twijfelen welke route we zouden nemen. Nemen we de route via het plein of de lange route. We besloten eens de route via het plein te nemen maar al snel kwamen we tot de conclusie dat eigenlijk niet ideaal was. Er zijn op dat plein geen oriëntatiepunten waar we ons kunnen op focussen en als we de honden vroegen om de zebra recht voor ons te zoeken vonden ze deze ook niet. We moeten ons te veel focussen op de commando’s geven dat het voor beiden partijen niet meer aangenaam is. Oké, niet ideaal en als Kathleen de volgende keer komt zullen we deze route eens verkennen en haar mening ook vragen.

Eigenlijk mogen we toch wel fier zijn op onze 2 kanjers. Weer een hindernis die we hebben overwonnen. Ondanks onze ervaring met de vorige 2 geleidehonden, is dit opnieuw een leerschool en moeten we toch al die dingen opnieuw meemaken. Iedere hond is anders en uniek. Tripple en de gentle-leader is dus geïntroduceerd en geeft haar iets meer rust tijdens haar geleidenwerk.  En Tazzy, die deed zijn werk ook netjes. Hij wilde enkel graag als eerste lopen met een vlot wandeltempo (wel trager dan Cenna), maar meer gefocust op Philippe zijn commando’s. Natuurlijk kan je niet verlangen van de honden dat ze vandaag al alles kennen en perfect zouden gaan uitvoeren.

Nog 2 dagen in 2021 en juist 2 dagen vol prikkels waar we toch wel naar benieuwd zijn hoe de honden hierop zullen reageren.  

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Wat een slecht weer vandaag

Goeiemorgen, 5u55 begint mijn horloge te babbelen en aan te geven dat binnen 5min mijn wekker zal afgaan. Maar evengoed om 5u15 gaat meneer Tazzy al aan de deur van ons bureau liggen en begint af en toe te zeuren met de hoop dat we op hem reageren. Soms wel vervelend en vooral als je van die vervelende slechte nachten achter de rug hebt. Nu maakt het allemaal niet uit want Tripple en ik moesten toch naar het werk. Omdat ik niet eet in de ochtend, win ik toch wel een hele tijd om me klaar te maken en rond half 7 te kunnen vertrekken naar mijn werk.

Tripple en Manuella op pad.

Gelukkig dat Philippe in de ochtend de honden eten geeft en een boodschap laat gaan doen want anders moest ik nog een half uur vroeger opstaan. Ik hou niet van zo heel vroeg opstaan tenzij dat het niet anders kan. De bus rijdt tijdens de vakantie ook op een andere dienstregeling en komt dan 10min. later dan tijdens het schooljaar. Gelukkig moesten we nu niet al te lang op de bus zitten want veel mensen waren er niet van de vaste busreizigers die anders bij ons op de bus zitten.

Vandaag was het rustig op bureau. Tja, dat is altijd tijdens de feestdagen. Er zijn toch enkelingen die nog proberen te bellen en al maar goed dat er dan iemand aanwezig is. Ik heb de 5 weken afwezigheid ondertussen kunnen inhalen en ben ook weer bijgewerkt. Tripple lag heel de tijd rustig te snurken en dan met momenten met die poten in de lucht. Zo grappig als ze dan van die geluidjes begint te maken als je net aan het telefoneren bent. Dit is natuurlijk voor een nieuwe hond ook een ideale periode om haar plekje te ontdekken op de werkvloer. Wacht maar tot de collega’s terug zijn of even binnenspringen.

Einde van onze werkdag

We eindigde onze werkdag met een afwijking op onze route naar de bushalte. Ik moest nog even enkele brieven gaan posten en schuin tegenover de bushalte is er een brievenbus. Dus voor een groot gedeelte liepen we hetzelfde traject maar waar Tripple normaal het plein aan de Troonplaats zou kunnen oversteken, daar moest ze rechtdoor lopen. Dat vond ze best wel vreemd en had hier even extra bevestiging nodig om te weten dat ze het wel goed deed.

Net als bij Chivas gaf ik de brievenbus ook een naam, een naam die voor niets anders gebruikt kon worden. Na twee keer het te oefenen wist ze al op het commando ‘find the box’ dat ik de brievenbus bedoelde. Uiteindelijk zullen we op regelmatige basis toch wel eens brieven gaan insteken. Na het insteken van de brieven moest Tripple een beetje verder wandelen om de zebra te kunnen vinden om de straat over te steken richting de bushalte. Na enkele keren het herhaald te hebben voerde ze perfect uit wat ik vroeg en bracht ze me langst een andere weg naar de bushalte.

Normaal zouden Philippe en ik samen met de honden namiddag nog even een gekende route gaan stappen, maar het was zo slecht en donker weer dat we besloten er niet door te gaan. Het zou niet leuk zijn om tijdens het volgend weekend met een verkoudheid te zitten. Het werd dus een namiddagje thuis zitten. Tijdens de periodes dat het droog weer was gingen we naar buiten met de honden en steeds opnieuw waren de honden in hun element en raasden door die tuin.

2de kerstdag

Wat ben ik blij dat het zondag is. In het verleden was 2de kerstdag meestal toch wel een drukke dag.  Terug naar pendelen naar Antwerpen en dat was altijd tijdens de vakantie dienstregeling of tijdens de weekend dienstregeling die in Limburg al helemaal op niks trekt. Niet zoveel rustgevends aan. Het 3de jaar al op rij dat we kerstmis gewoon kunnen vieren zonder te veel stress of grote verplaatsingen.

Dat kwam zeker dit jaar goed uit om een rustdag te hebben vandaag. Door de verplichte opname van mijn verlof voor de opleiding van Tripple in november en december moest ik volgende week toch terug naar het werk. Ja, ik kon onbetaald verlof nemen maar dat zag ik niet zitten. Dat zou eerder nadelig zijn voor mij. Door de 3 weken onbetaald verlof van afgelopen periode heb ik al minder vakantie in 2022. 2 dagen verlof is toch wel wat.  Ik was dus blij dat 2de kerstdag op een zondag viel.

Nog een klein beetje opruimwerk van gisteren na ons gezellig kerstfeestje met de ouders om dan te eindigen voor de televisie. Al snel merkte we dat de honden vandaag extra aandacht nodig hadden. Al snel hadden ze het toch zeker niet gevonden om bij ons in de zetel te komen liggen. Nee, niet echt in de zetel maar eerder op ons lichaam. Vooral Tripple had dit precies nodig om dat ze me toch precies gisteren wel gemist heeft.

Morgen is de rust weer voorbij en moeten wij terug naar het werk. Gelukkig is het een rustige werkweek want bijna iedereen heeft verlof en ook op de bus zal het rustig zijn.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Kerstmis

Kerstdag

We zijn een beetje teleurgesteld want dit jaar opnieuw geen witte kerst. Het is al ontzettend lang geleden dat er nog eens een witte kerst was. Kerstfoto’s maken met de honden en een rode kerstmuts zal er dus niet inzitten. Dat idee bergen we dan maar op naar volgend jaar. Maar wat zou het leuk geweest zijn om vandaag nog een sneeuwtapijtje te hebben. Kerstmis 2021 is helemaal anders dan kerstmis 2020. Ook al is de covid pandemie nog zo aanwezig, er is iets meer vrijheid dan vorig jaar.

De temperaturen waren niet ideaal om sneeuw te krijgen, maar toch was het wel koud genoeg buiten om ons eten koud te houden. Ik moest nu wel oppassen waar Tazzy & Tripple steeds waren zodat ze niet aan het eten zouden komen. Zonder toezicht in de tuin is momenteel toch nog niet aan de orde voor deze twee blondjes.

Niet pendelen dit jaar naar Limburg

Omdat Tazzy en Tripple nog maar zeer recent bij ons woonden en we nog niet buiten ons comfortzone waren getreden besloten we het dit jaar anders aan te pakken. Normaal pendelen we wel naar Limburg om kerstmis te vieren bij mijn papa en Hilde samen met het gezin van mijn zus en mijn mama eventueel. Maar dit jaar eerlijk gezegd, hadden wij er geen behoefte aan om te pendelen naar Limburg. We kunnen onmogelijk bij mijn mama op bezoek gaan omdat haar hondje bang heeft van andere honden (maar de honden van mijn nichtje of tante was geen probleem in het verleden).

We zouden dan naar haar thuis moeten en hulp moeten vragen om ten 1ste ons te brengen naar haar thuis en ten 2de moeten de honden in een totaal vreemde omgeving bij mijn papa op het appartement blijven. Nee, daar hadden we geen zin in en trouwens waarom al die moeite. Er is ons aangeraden dat we deze 2 blondjes een beetje anders moeten behandelen dan onze 2 zwartjes. Dus, we hebben vermoedelijk een leuk alternatief gevonden.

We waren aangenaam verrast nadat we ons alternatief voorstelden aan de ouders van Philippe maar ook aan mijn papa en mama plus. We stelden voor of ze het zagen zitten om bij ons kerstmis te komen vieren onder ons zessen en we zouden een koud buffet voorzien. Ondanks de niet zo heersende kerstsfeer was dit een positieve noot die we weer hebben gekraakt.

Het bezoek

Om 14u verwelkomde we onze bezoekers. In de voormiddag hadden we nog de laatste voorbereidingen getroffen om strakjes niet te veel werk te hebben. Door de beperkte ruimte besloten we dat Tazzy en Tripple in de bureauruimte moesten blijven. Het kinderpoortje was op slot maar zo hadden ze toch een overzicht van wat er allemaal gebeurde. Trouwens voor mijn papa en Hilde was dit de eerste keer ook dat ze de honden zagen. De honden accepteren nogal vrij gemakkelijk nieuwe mensen en dat was nu ook niet anders.

Het hele kerstgebeuren was eigenlijk een grandioos succes. Begin oktober hadden we niet verwacht dat we beiden al een opvolger zouden hebben voor de 2 zwartjes en ergens, ergens een heel klein beetje, hadden we gehoopt dat de pandemie was gaan liggen. We gaan nu de 4de golf in en de cijfers gaan terug de stijgende lijn uit. Maar dat belette ons niet om samen te genieten met de honden en onze ouders van een lekkere kerstmaaltijd die deze keer bestond uit een lekker koud buffet. Het enige wat de honden konden krijgen van deze maaltijd waren wat lekkere geraspte wortelen onder hun brokken.  

T & T

Tazzy & Tripple kregen ook een kerstcadeautje. Ze kregen een nieuw calciumbot waar ze heel de namiddag en avond lekker op hadden gekauwd. Ze hebben zich beiden wel netjes gedragen en heel de tijd op hun vetbed voor het poortje gelegen. Af en toe waren er momenten dat we ze even naar buiten lieten zodat ze even konden hollen, hun energie kwijt spelen of een plasje gaan doen. Nadat iedereen naar huis was, was er nog een moment dat ze een extra dikke knuffel kregen van ons.

Onze eerste kerst met de 2 nieuwelingen is zo goed meegevallen dat we eigenlijk onterecht een beetje gespannen waren. Maar ja, de spanning is niet meer dan normaal in zo een drukke periode natuurlijk.

Update C & C

Deze ochtend bij het opstaan voelde het wel even raar dat er geen zwarte labradors meer waren in huis die in de zeven laatste jaren steeds aan onze zijde stonden om kerst te vieren. Ze kregen bij kerst ook altijd een stukje extra kip of zowat ze zo smakelijk opaten. Met Tazzy en Tripple moeten we hier mee oppassen met al die dierlijke vetten. Maar als de berichten vanuit Vlieland binnenkwamen, wisten we ook wel dat ze beiden ginder een super kerst zouden hebben.

Chivas en Cenna speelden vandaag mee in een eigen kerstfilm gemaakt door de baasjes. Beiden hadden rode elandoren aangekregen of waren het nu rendieroren, ik weet het eigenlijk niet, maar blijkbaar voor een snoepje doen ze veel. Netjes en beheerst bleven ze langst elkaar lopen gefocust op het snoepje of toch de camera?  Het was in ieder geval zalig om te zien hoe ze het deden. Ook al kunnen we niet altijd de beelden waarnemen, toch zijn we wel blij met alle berichten die binnenkomen vanuit Vlieland.

 

Ook in Vlieland was het dit jaar geen witte kerst, maar ondanks dat het een eiland is waren het ongeveer toch dezelfde temperaturen als hier bij ons. Enige verschil is dat er precies veel meer mooier weer is met een helderblauwe lucht. Snel volgt er dan ook een nieuwe update vanuit Vlieland.

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

Goeiemorgen lieve lezers,

Een visuele update vanuit Vlieland van Chivas en Cenna.
Dit filmpje is gemaakt door Joyce en hier zijn ze aan het wandelen.
Chivas is zo blij om zijn eilandvriendjes weer tegen te komen en gaat er vol enthousiasme op af terwijl Cenna rustig blijft wandelen. Zal hij die bruine labrador zijn gaan begroeten of was het algemeen?

Blijkbaar waren er toch wel enkele labjes aanwezig deze ochtend.

Het is toch zalig om zo een beelden te mogen ontvangen die we dan kunnen delen met jullie.

 

Vond je dit blogbericht interessant?
Abonneer je dan op onze interessante nieuwsbrief om meteen de nieuwe blogberichten te ontvangen in je mailbox.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.